Święty Mateusz i Anioł

Święty Mateusz i Anioł Obraz w Infobox.
Artysta Caravaggio
Przestarzały v. 1602
Sponsor Rodzina Crescenzi
Rodzaj Sztuka sakralna
Techniczny Olej na płótnie
Wymiary (wys. × szer.) 295 × 195 cm
Ruch Barokowy
Kolekcja Kościół Saint-Louis-des-Français w Rzymie
Lokalizacja Contarelli kaplicy kościoła Saint-Louis-des-Français , Rzym

Święty Mateusz i Anioł (po włosku San Matteo e l'angelo ) to obraz Caravaggia namalowany około 1602 roku dla kaplicy Contarelli kościoła Saint-Louis-des-Français w Rzymie, gdzie jest przechowywany do dziś. Ten obraz jest częścią zamówienia na trzy oddzielne części do dekoracji kaplicy, wszystkie związane z postacią św. Mateusza ewangelisty  : Święty Mateusz i Anioł pokazują mu, jak dokładnie pisze swoją ewangelię pod dyktando anioła. Ponieważ pierwsza propozycja Caravaggia, aby odpowiedzieć na zlecenie, została odrzucona, w kaplicy ostatecznie zainstalowano drugą wersję zupełnie innego stylu i kompozycji.

Historyczny

Ten obraz jest zgodny z poleceniem francuskiego kardynała Matthieu Contarelliego, aby zapewnić wystawną dekorację kaplicy, którą nabył w kościele Saint-Louis-des-Français. Po jego śmierci w 1585 roku Crescenzi (jego wykonawcy) zlecili młodemu Caravaggio w 1599 roku udekorowanie kaplicy cyklem trzech obrazów przedstawiających życie św.Mateusza  : jest to kolejno Męczeństwo św.Mateusza , powołania św.Mateusza. następnie św. Mateusza i Anioła, który stanowi ołtarz , centralny stół ołtarza. Ten ołtarz zastępuje grupę wyrzeźbioną ręką Cobaerta , który nie zadowalał duchowieństwa kościoła. Caravaggio otrzymuje za to potrójne zamówienie kwotę 400 ecu, bardzo ważną w tamtym czasie.

Pierwsza wersja tego obrazu została odrzucona, ponieważ uznano ją za „zbyt naturalną” - nie tylko ze względu na zmysłowość anioła, którą uznano za trywialną, ale także za wulgarność postawy świętego, a nawet za zabrudzenie jego stóp, który został skrupulatnie odtworzony z „po modelu”. Jednak markiz Guistiniani go nabył; jego potomkowie przekazali go w 1815 r. Muzeum Cesarza Fryderyka w Berlinie (obecnie Muzeum Bodego ), gdzie został zniszczony podczas II wojny światowej.

Po tej pierwszej wersji około 1602 roku pojawiła się wersja przechowywana w kaplicy Contarelli, tym razem zaakceptowana przez sponsorów. Sukces trylogii Saint-Louis-des-Français umacnia sławę Caravaggia, tak samo jak podsyca różne kontrowersje wokół wartości jego sztuki i otwiera drogę dla innych prestiżowych zleceń, w tym kaplicy Cerasi w kościele św. Marii del Popolo , dla której namalował Śmierć Marii .

Cztery wieki później ołtarz i dwa boczne płótna nadal znajdują się w rzymskiej kaplicy. Powszechnie deprecjonowane z biegiem czasu w ciemnościach tego miejsca, prace te zostały ponownie odkryte przez ogół społeczeństwa na początku lat dwudziestych , głównie dzięki krytykowi Roberto Longhi . Ołtarz został odrestaurowany w 1939 roku.

Opis

Święty Mateusz ubrany jest w pomarańczowo-czerwoną tunikę, w stylu starożytnych filozofów. Model jest prawdopodobnie taki sam jak w przypadku Męczeństwa . Nad jego głową zmaterializowała się złota aureola prawie niewidoczna w cieniu, symbol Świętych. Pisze tekst, przypuszczalnie swoją ewangelię. Stoi przed owiniętym na biało aniołem, unoszącym się w powietrzu, który zdaje się mówić do niego i gestem rąk wskazywać na organizację tekstu.

Święty Mateusz opiera się na jednym kolanie na drewnianym stołku i opiera się o swój stół do pisania, również wykonany z drewna. Wystrój jest ciemny, a postacie bardzo wyraźnie wyróżnia gra światłocienia, bardzo popularna u Caravaggia. Są mocno oświetlone pomimo braku zidentyfikowanego źródła światła.

Analiza

W przeciwieństwie do pierwszej wersji odrzuconej, anioł nie jest już w bezpośrednim fizycznym kontakcie z Mateuszem i nie kieruje już jego ręką, ale znajduje się w wyższym wymiarze, symbolicznie bardziej odległym; nawet jeśli bezpośrednio inspiruje świętego, nie jest już zredukowany do zwykłej roli skryby, ale zyskuje pewną intelektualną godność.

Jednak poza Matthieu jest przesunięta, prawie niezrównoważona na tej ławce, na której wydaje się, że nie miał czasu usiąść. Krytyk Alfred Moir interpretuje to jako wyraz posłuszeństwa „natchnieniu chwili, boskiemu natchnieniu, którego źródłem jest anioł” . Jednak ogólny skład z aniołem lotu nad świętego konwencjonalnie do XVI, XX  wieku  ; W ten sposób Caravaggio mógł inspirować się różnymi artystami, takimi jak wenecki Francesco Bassano, którego Inspiracja do św. Jana Ewangelisty ma pewne punkty wspólne ze św. Mateuszem i Aniołem .

Giovanni Pietro Bellori , krytyk sztuki i niemal współczesny biograf Caravaggia, kładzie nacisk na epizod podwójnej wersji obrazu i wskazuje, że odrzucenie pierwszego obrazu „przysporzyło mu wielkiego kłopotu i niemal rozpaczyło go o sławę ; (…) Caravaggio był zrozpaczony taką zniewagą (…) ”  ; następnie podkreśla, że „Caravaggio nie szczędził wysiłków, by powodzenie [drugiego] obrazu” było sukcesem i starał się nadać „bardziej naturalności postaci świętego, który pisze Ewangelię” , inscenizując moment, w którym natchnienie skłania Mateusza do napisania. Ta interpretacja rzeczy, jeśli nie jest niemożliwa, jest jednak kwestionowana przez Petera Robba, który widzi ogromne różnice między pierwszym wybitnie wywrotowym projektem a następnym, znacznie bardziej konsensualnym i ostatecznie znacznie mniej reprezentatywnym dla sztuki Caravaggia: Robb dostrzega w tym traktowanie jest formą odwrotnej subwersji.

Fakt, że ołtarz zastępuje rzeźbiarską grupę, która ostatecznie nie została zaakceptowana (Cobaert nie był w stanie w pełni odpowiedzieć na zamówienie), może mieć znaczenie w doborze kompozycji i stylu obrazu: grubości w modelowaniu, poszukiwaniach dla głębi i trójwymiarowości może starać się zrekompensować brak rzeźby nad ołtarzem.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Mateusz jest jednym z czterech apostołów Jezusa Chrystusa (razem z Markiem , Łukaszem i Janem ) uważanych za „  ewangelistów  ”, to znaczy, kto napisałby życie Chrystusa.
  2. Podgląd tego obrazu Bassano w Muzeum i Galerii Sztuki w Birmingham można obejrzeć online .

Bibliografia

  1. Lambert 2004 , s.  59.
  2. Frèches 1995 , str.  43.
  3. Hilaire 1995 , s.  7-32.
  4. „  W Rzymie śladami Caravaggia  ” na La Croix.com ,2010(dostęp 14 grudnia 2013 )
  5. Lambert 2004 , s.  63.
  6. Cappelletti 2008 , s.  149.
  7. Ebert-Schifferer 2009 , s.  291.
  8. Lambert 2004 , s.  64.
  9. Moir 1994 , str.  15 (wstawka).
  10. Bellori 1991 , s.  21-22.
  11. Robb 1998 , s.  181-185.
  12. Robb 1998 , s.  179.
  13. (w) Święty Mateusz i Anioł na Debate.org

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły