Robur the Conqueror

Pierwsza strona powieści.

Autor

Jules Verne

Kraj

Francja

Uprzejmy

Powieść przewidująca

Redaktor

Pierre-Jules Hetzel

Data wydania

1886

Illustrator

Leon Benett

Numer stron

318

Seria

Niezwykłe wycieczki

Chronologia

Robur-le-Conquerant to powieść oczekiwaniu przez Jules Verne , opublikowane w 1886 roku .

Historyczny

Powieść po raz pierwszy ukazała się jako serial w Journal des debates politiques et littéraires ,29 czerwca w 18 sierpnia 1886, a następnie w tomie w tym samym roku w Hetzel .

Robur-le-Conquérant ma sequel, Master of the World , opublikowany w 1904 roku .

Początek

Uncle Prudent i Phil Evans są odpowiednio prezesami i sekretarzami Instytutu Weldona w Filadelfii , ale także bliskimi wrogami. Weldon-Institute to klub skupiający wszystkich, którzy mogliby być zainteresowani aerostatyką, „ale wściekli amatorzy, a zwłaszcza wrogowie tych, którzy chcą przeciwstawić aerostatom urządzenia cięższe od powietrza”. Ci „baloniści” spierają się o najlepszy sposób prowadzenia aerostatu, kiedy do salonu Weldon-Institute wpada człowiek, Robur: prowokuje wściekłość jego członków, mówiąc, że przyszłość należy. Nie do balonów, ale do maszyny latające. Aby udowodnić swoją rację, porywa Prudent i Evans i wsiada do Albatrosa , latającej maszyny godnej Nautilusa . Robur rozpoczyna podróż dookoła świata, udowadniając Prudentowi i Evansowi, że latająca maszyna o napędzie elektrycznym jest znacznie lepiej kontrolowana niż nadmuchiwany balon.

Motyw

Historia opiera się na tym samym motywie, co Dwadzieścia tysięcy lig podmorskich : trzech członków amerykańskiego klubu lotniczego zostaje porwanych przez tajemniczą postać, która zabiera ich w podróż po całym świecie na pokładzie gigantycznej maszyny latającej z obrotowymi skrzydłami .

Jules Verne wkracza z tą powieścią w walkę „lżejszego od powietrza” z „cięższym od powietrza”, nie ukrywając swego przywiązania do drugiej strony. Pomimo tego zamiaru powieść ta nie ma epickiego włókna, które można znaleźć w innych antycypacyjnych powieściach Julesa Verne'a. Autor napisze jednak sequel: Mistrz świata .

Postacie

Robur , znany jako „Robur-the-Conqueror”. W wieku 40 lat jest inżynierem bez znanej narodowości (podobnie jak kapitan Nemo z Dwadzieścia Tysięcy Lig podmorskich , postać, z którą ma wiele podobieństw). Jest wynalazcą Albatrosa , urządzenia cięższego od powietrza. Jego opis fizyczny odpowiada opisowi siły natury: „Średnia wysokość, z geometryczną budową - co byłoby regularnym trapezem, z którego największy z równoległych boków tworzyła linia ramion. Na tej linii, przymocowana mocną szyją, ogromna sferoidalna głowa. Jaką zwierzęcą głowę wyglądałaby, by wspierać teorie namiętnej analogii? Jak byk, ale byk o inteligentnej twarzy. "
Uncle Prudent , prezes Instytutu Weldona. Obywatel amerykański, 45 lat. Bardzo bogaty, ponieważ posiada dużą część udziałów w Niagara-Falls. Niezrównany upór, przysięga na „lżejsze od powietrza” i kieruje budową Go a head , ogromnego balonu.
Phil Evans , sekretarz Instytutu Weldona. 45 lat, podobnie jak wujek Roztropny, któremu poświęca zaciekłą wrogość, skoro ten ostatni za niewiele skradł mu urząd prezydenta. Dyrektor Walton Watch Company, dużej fabryki zegarków.
Frycollin , czarna z Karoliny Południowej , 21 lat. Lokaj wuja Prudenta. Bardziej ponury, chciwy, leniwy, a przede wszystkim znakomicie tchórzliwy.
Tom Turner , Robur brygadzista. Około 45 lat.
François Tapage , kogut na pokładzie Albatrosa , Francuz pochodzenia Gaskońskiego.
Jem Cip , skarbnik Instytutu Weldona, opisuje w następujący sposób: „Jem Cip był przekonanym wegetarianinem, innymi słowy, jednym z tych warzywników, zwolenników wszelkiej karmy dla zwierząt, wszystkich sfermentowanych trunków, pół braminów, pół muzułmanów, rywal Niewmans, Pitman, Wards, Davies, który zilustrował sektę tych nieszkodliwych zbirów. "
William T. Forbes , członek Weldon-Institute.
Panna Dorothée Forbes , znana jako „Doll”, córka Williama T. Forbesa.
Miss Martha Forbes , znana jako „Mat”, córka Williama T. Forbesa.
Truk Milnor , członek Weldon-Institute.
Bat Fyn , członek Weldon-Institute.
Harry W. Tinder , najsłynniejszy balonista w Ameryce. Odpowiada za zbudowanie głowy Go a .

Dostosowanie

Eric Ruckstuhl , Robur-le-Conquérant , adaptacja komiksu, czwarty tytuł z serii Jules Verne et ses Voyages .
William Witney , The Master of the World (film, 1961) , adaptacja filmowa.

Bibliografia

Charles-Noël Martin , przedmowa . Wydania Rencontre, Tom XVI, Lozanna, 1967
Étienne Cluzel, Trzydzieści tysięcy lig w powietrzu , Bulletin de la Société Jules Verne 9, 1969
Christian Robin, Gra w „Robur the Conqueror” , Europa 595/596, Paryż, listopad-grudzień 1978
Andrew Martin, The Machine Stops: the Breakdown of the Vernian Vehicle , w Romance Studies. Leeds, 1985
Simone Vierne , Posłowie do wydania powieści, Hachette, The Pocket Book, 1993
Jean-Michel Margot , Jules Verne et le rêve d'Icare , Bulletin de la Société Jules Verne 121, 1997
Volker Dehs , Jules Verne (1828-1905): Robur der Eroberer , w Franz Rottensteiner & Michaël Koseler (red.), Lipiec 1999
Christian Robin, Robur . w Agnès Marcetteau-Paul & Claudine Sainlot (red.). Jules Verne, pisarz , Nantes, Coiffard i Joca-Seria, 2000
Lionel Dupuy, Robur the Conqueror lub negacja innego ... w Jules Verne, Man and Earth , La Clef d'Argent, 2006, s. 115–132

Uwagi i odniesienia

Piero Gondolo della Riva, Bibliografia analityczna wszystkich prac Julesa Verne'a , Société Jules Verne, 1977, strona 87.
Pseudonim nadany mu przez członków Weldon-Institute. Rozdział III.
Rozdział III.
Kolejny ciekawy opis postaci. „Szeroki w klatce piersiowej, krępy w kończynach, zbudowany z żelaza, miał jedną z tych ogromnych i charakterystycznych głów, à la Hogarth , takich, jakie ten malarz całej saksońskiej brzydoty nakreślił czubkiem pędzla. Jeśli dobrze przyjrzeć się czwartej płycie Harlots Progress , zawiera ona głowę Toma Turnera na ramionach strażnika więziennego. „Rozdział VIII.
Rozdział II.
"Kierownik dużej fabryki, w której glukoza jest wytwarzana poprzez traktowanie szmat kwasem siarkowym - co umożliwia wytwarzanie cukru ze starych szmat." » Rozdział II.