| Narodziny |
2 sierpnia 1923 Tuluza |
|---|---|
| Śmierć |
7 września 2009(w wieku 86 lat) Blanquefort |
| Imię urodzenia | René Louis Biénès |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Gracz w rugby |
| Sport | Związek Rugby |
|---|---|
| Zespół | Francuska drużyna rugby (14 stycznia 1950 -14 kwietnia 1956) - 12 punktów zdobytych |
| Pozycja | Skrzydło trzeciej linii |
René Biénès (ur2 sierpnia 1923w Tuluzie i zmarł dnia7 września 2009at Blanquefort ) to francuski zawodnik rugby o wzroście 1,80 m i wadze 90 kg .
René Bienes zaczął grać w rugby w wieku 23 lat w 1946 roku w Graulhet jako skrzydłowy. Został zauważony przez byłego reprezentanta Gérarda Béhotéguy (Bayonne). Ten poradził mu, aby wykorzystał swoje atlety do dalszej kariery w rugby.
Inny były reprezentant René Lassère przywiózł go do Cognac w 1947 roku i pozwolił mu wystartować w pierwszym zespole jako trzeci rząd. René Bienes na długo przed karierą czołowego sportowca odmówił podjęcia pracy przymusowej w Niemczech i dołączył do czarnej makii górskiej. Kilka dni po wydaniu Tuluzy w sierpniu 1944 roku René Bienes wszedł do 1 st Parachute Regiment myśliwych niewątpliwie jedność najwspanialszych myśliwców powstałych po wyzwoleniu miasta różu. Na jego prośbę został przydzielony do komandosów szokowych odpowiedzialnych za posuwanie naprzód francuskiej armii wyzwoleńczej, dowodzonej przez generała de Lattre de Tassigny. Jego liczne wyczyny zbrojne pozwoliły mu otrzymać medal wojskowy, ale przede wszystkim Croix de Guerre ze srebrnymi gwiazdami. René Biénès został kawalerem Legii Honorowej w latach 60. za zasługi dla Francji. To ostatnie wyróżnienie wręczył mu Marceau Crespin, twórca ośrodka treningu wysokościowego w Font Romeu, ale przede wszystkim dyrektor Ministerstwa Młodzieży i Sportu pod przewodnictwem Charlesa de Gaulle'a. Joseph Kessel zainspirował się René Biénès do przedstawienia jednego ze swoich bohaterów w swojej książce L'armée des ombres .
W 1954 r. Paryski dziennik Le Miroir des Sports opublikował kilka wydań przywołujących pierwsze kroki René Bienesa w sporcie, jego wyjątkowe wyczyny zbrojne, dzieciństwo, życie prywatne i spotkanie z przyszłą żoną Ginette Zuamabar. Z tego związku urodziło się troje dzieci Didier w 1950 r., Xavier w 1954 r. (Zmarł w 1969 r.) I Aude w 1967 r. Ten ostatni obdarzony wyjątkową sylwetką ćwiczył pływanie i lekkoatletykę z łatwością, ale preferowała muzykę (jego matka Ginette była uczennicą Konserwatorium w Tuluzie).
René Biénès pełnił funkcję filara w drużynie francuskiej i grał głównie w trzecim rzędzie w US Cognac, gdzie przybył w 1947 roku w drużynie, która właśnie wróciła do pierwszej ligi. Najpierw w swojej grupie w 1947 , nie udało mu się jednak w drugiej fazie na korzyść Castres Olympic i US Tyrosse . Cognac pomyślał, że najtrudniej poradzili sobie, pokonując Landais 6: 4 w meczu, w którym kapitan Tyroski Pascal Pourrut rozegrał cały mecz ze złamaniem kości strzałkowej, ale Landais zakwalifikuje się po średniej bramkowej.
Cognac grał następnie w fazie pucharowej Coupe de France w 1948 roku, a następnie w rundzie 32. Mistrzostw w 1950 roku . Następnie grał z Cognac w półfinale mistrzostw w 1953 roku przeciwko Lourdes i finale w 1954 roku przeciwko Grenoble .
Zdobył olimpijski Midi Oscar w 1955 roku , ale jego największym sukcesem był z pewnością rok 1954 .
Eklektyczny sportowiec, był także regionalnym mistrzem Pirenejów w lekkoatletyce, gimnastyce i pływaniu. Był międzynarodowym w lekkoatletyce 8 razy jako rzucający oszczepem Miejskie biuro sportowe Cognac wybrało go na miejsceMarzec 2000Koniak sportowych w XX th wieku . Miasto Chateaubernard w Charente postanowiło uhonorować René Bienes, rezerwując dla niego nazwę ulicy w 2018 roku
Jego 6-letni młodszy brat, Georges Biénès , również był filarem, ale z Mazametem , dzięki czemu został wicemistrzem Francji w 1958 roku i zwycięzcą du Manoir tego samego roku; w 1965 roku inny członek rodziny Jacques Biénès (brat) wygrał Challenge du Manoir jako tylni, ponownie z Cognac.
Didier, syn René Biénèsa, urodzony w 1950 roku, był międzynarodowym juniorem jako tylni i w wieku 19 lat został mistrzem Francji w CA Béglais . Drugi syn René Bienesa, Xavier urodzony w 1954 roku, był uważany za nadzieję francuskiego rugby w latach 60. jako otwierającego lub centrum. Kariera bez kontynuacji, odkąd Xavier zmarł przypadkowo na kilka miesięcy przed pierwszą selekcją do zespołu France Jeunes.
Ma też siostrzeńca Denisa Biénèsa , który po karierze w wieku XV przenosi się do XIII i staje się międzynarodowy.