Na żaglowe ustawienie żagla polega na zmianie orientacji i kształtu żagli w zależności od siły i kierunku wiatru, jak i stan morza. Celem jest to, że jachtu może poruszać się do przodu. Najszybciej w miarę możliwości w porównaniu z celem (patrz VMG ):
Celem tej regulacji jest uzyskanie przyczepionego przepływu ( nie zdejmowanego ) wiatru na całym żaglu (przy chodach z wiatrem i bocznym) lub tylko na poziomie krawędzi natarcia żagla (przy chodach z wiatrem). Regulacja żagla składa się z:
Ustawienie żagla względem wiatru zależy od dwóch czynników:
Dokładniejsza regulacja polegająca na dopasowaniu zagłębienia i skrętu oraz w przypadku spinakera na regulacji jego wysokości pozwala uzyskać przyrost prędkości, który może wynieść 10-20% prędkości uzyskanej dzięki pierwsze ustawienie.
Ustawienie żagli należy zweryfikować w przypadku zmiany kierunku ruchu żaglówki, gdy zmienia się kierunek lub siła wiatru, gdy zmienia się stan morza (silniejsze lub wydrążone fale, zmiana orientacji fal) . Modyfikacja wiatru może być spowodowana ukształtowaniem wybrzeża lub, w przypadku regat, obecnością pobliskich żaglówek.
Przy prędkości z wiatrem (na przykład spinakera) przepływ wiatru jest turbulentny , celem jest ustawienie żagla prostopadle do toru wiatru. Im bliżej trawersu jest chód, tym bardziej poszukiwanie przepływu laminarnego na żaglu będzie wiązało się z ustawieniem.
Aby to zrobić poprawnie, należy rozdzielić te trzy regulacje: - do ustawienia potrzebna jest siła pozioma prostopadła do płaszczyzny żagla, - dla skrętu, siła pionowa, która modyfikuje naprężenie liku tylnego, - dla wydrążenia to W płaszczyźnie żagla potrzebna jest głównie siła pozioma, która go napina.
Orientacja żagla w stosunku do kierunku wiatru jest przeprowadzana przy użyciu arkuszy : arkusz wysięgnika dla Headsails i szotowego do tytułowego żagla. Regulacja odbywa się za graniczące lub szokujące nasłuchowe. Kiedy żagiel jest zbyt szarpany (lub sternik za bardzo zmienia kurs podczas wyostrzania), wygina się. Orientacja chorągiewek pozwala niektórym chodom wykryć niezwiązany przepływ na dolnej lub górnej powierzchni żagla. Log jest również dobrym wskaźnikiem, wzrost prędkości przy kursie i stały wiatr wskazują a priori na lepsze ustawienie.
Orientacja spinakera wymaga użycia dużej liczby sztuk ze względu na obecność halsu „ruchomego” (koniec tyczki). Będziemy musieli zmienić ustawienie do słuchania ramienia (wiatr), słuchania, Vang i polewa z bieguna .
Regulacja zagłębienia i skrętu ma na celu dostosowanie kształtu łopatki do tempa jak przy pierwszej regulacji, ale także do siły wiatru i stanu morza.
To ustawienie uzyskuje się działając na: