Serbskie regiony autonomiczne

Od sierpnia 1990 do listopada 1991, podczas rozpadu Jugosławii , w jugosłowiańskich republikach SR, Chorwacji i SR proklamowano kilka serbskich regionów autonomicznych lub okręgów (serbski: Српска аутономна област (САО) / Srpska autonomna oblast (SAO)) Bośnia i Hercegowina . Były to autonomiczne podmioty zamieszkałe przez Serbów, którzy następnie zjednoczyli się w swojej republice, tworząc Serbską Republikę Krajiny w Chorwacji i Republikę Serbską w Bośni i Hercegowinie.

SAO w Chorwacji

• Serbski Region Autonomiczny Kninska Krajina (później SAO Krajina)
• Serbski Region Autonomiczny Slawonia, Baranja i Zachodnia Syrmia
• Serbski Region Autonomiczny Zachodniej Slawonii

SAO w Bośni i Hercegowinie

Serbski Partia Demokratyczna stworzyła SAOS na terytoriach zamieszkanych przez Serbów. Od września do listopada 1991 r. Proklamowano sześć podmiotów. Serbowie utworzyli własny parlament po opuszczeniu parlamentu bośniackiego w październiku 1991 r. Parlament Serbii proklamował „Republikę Serbską” (Republikę Serbską) 27 marca 1992 r.

• SAO Bosnian Krajina (lub RAK), po raz pierwszy utworzony jako Region Autonomiczny Krajiny w kwietniu 1991 roku. Był to największy region, ale po niepowodzeniu fuzji z SAO Krajina w Chorwacji, we wrześniu 1991 roku zmienił nazwę na SAO Bosanska Krajina.
• SAO Northeastern Bosnia powstała we wrześniu 1991 roku; przemianowano na SAO Semberija w listopadzie 1991 r., a na SAO Semberija i Majevica w grudniu 1991 r.
• SAO Północna Bośnia, utworzona w listopadzie 1991 r., Nigdy nie kontrolowała w pełni swojego proklamowanego terytorium.
• SAO Ozren-Posavina, planowany w większości gmin bośniackich i chorwackich w północnej Bośni, ale nie w pełni ustalony.
• SAO Romanija, utworzona we wrześniu 1991 r. I SAO Birač, założona w listopadzie 1991 r .; połączona w listopadzie 1991 r. pod nazwą SAO Romanija-Birač.
• SAO Herzegovina (znana również jako SAO Herzegovina of the East), założona we wrześniu 1991 r.

Uwagi i odniesienia

1. "  Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii (MTKJ), Mimcilo Krajisnik, wyrok, IT-00-039-T, str. 26  " ,27 września 2006(konsultowane w 2020 r. )
2. "  Duško Tadić, wyrok, Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii, str. 37  " ,7 maja 1997
3. Marko Attila Hoare, How Bosnia armed , Saqi Books we współpracy z Bosnian Institute,2004( ISBN  978-0-86356-367-6 , czytaj online )
4. Charles W. Ingrao i Thomas A. Emmert, Confronting the Yugoslav Controversies: A Scholars 'Initiative , Purdue University Press,15 września 2012125–  s. ( ISBN  978-1-55753-617-4 , czytaj online )
5. John Oppenheim, Willem-Jan van der Wolf and Global Law Association, kolekcja trybunału ds. Zbrodni wojennych , Stowarzyszenie Globalnego Prawa,2003( czytaj online )
6. „  MTKJ, sprawa nr IT-95-11, Milan Martic  ”
7. „  MTKJ, Mićo Stanišić i Stojan Župljanin IT-08-91, wyrok, tom 2, str. 90-93  ”
8. Nina Caspersen, Contested Nationalism: Serb Elite Rivalry in Croatia and Bosnia in the 1990s , Berghahn Books,15 stycznia 2010, 82–  s. ( ISBN  978-1-84545-791-4 , czytaj online )
9. Paul Garde, Życie i śmierć Jugosławii , wydanie Fayard,1992( ISBN  2-213-02914-8 ) , s. 336, 337, 338, 367
10. „  ICTY, Mićo Stanišić i Stojan Župljanin IT-08-91, Judgment, tom 2, str. 85-92; str. 212–227  "
11. "  Dragomir Milosević, Wyrok, Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii, s. 6  "

Zobacz też

• Wojna chorwacka
• Wojna w Bośni i Hercegowinie