Reżim lodowy

Reżim lodowatego stanowi model o prostym hydrologicznego systemu (określone przez jedną rocznej naprzemiennie wysokich i niskich wody). Występuje w wododziałach, w tym w rozległych lodowcach . Główne cechy tej diety to:

• niska woda zimą  ;
• bardzo wysokie przepływy latem wynikające z topnienia lodu.

Szczytowy przepływ występuje zatem później - latem - niż w reżimie niwala - wiosną.

Przykłady

Półkula północna

Aare w Brienzwiler , na wschodzie i powyżej jeziora Brienz (564 m npm), posiada system typu lodowaty, z silnym szczyt w lecie w lipcu:

Średni miesięczny przepływ (wm 3 / s)
Stacja hydrologiczna: Aar w Brienzwiler
(2008) Źródło: Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska

Półkula południowa

Río Juncal ma znaczący szczyt przepływu w grudniu, styczniu i lutym - lato na półkuli południowej.

Zobacz też

• Reżim opadów deszczu
• Reżim Nival
• Reżim opadów deszczu
• Reżim nivo-pluwialny
• Współczynnik Pardé

Uwagi i odniesienia

1. „  Szwajcarski Federalny Instytut Technologii w Lozannie - Kurs hydrologii ogólnej - reżim lodowcowy  ” , na /echo2.epfl.ch/e-drologie/chapitres (dostęp 15 grudnia 2013 r. )
2. Aar flow w Brienzwiler w 2008 roku