Kwartet ciąg n O 7 Beethovena
op.59 „Razumowski”: nr 1
Kwartet w F dur , op 59 n o 1 , to siódmy szesnastu ciąg kwartet z L. van Beethovena . Został skomponowany między majem a lipcem 1806 roku i opublikowany w styczniu 1808 roku . Jest to pierwszy z trzech kwartetów poświęcony księciu Andrzejowi Razumowskiemu, którego imię nosi.
Prezentacja pracy
Kwartet został napisany w roku żyznym 1806 , które również widział skład dwóch kwartetów samego opus ( n ö 8 i n ö 9 ); Piano Concerto czwarte ; z IV Symfonii oraz Koncertu skrzypcowego . Został skomponowany bardzo szybko, a premierę wykonał kwartet Schuppanzigh w następnym roku.
Oryginalną edycję udostępniło w Wiedniu Biuro Sztuki i Przemysłu między latem 1807 a styczniem 1808 roku . Tytuł po francusku: „Trzy kwartety na dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę. Złożony przez LvBeethovena ”. Dedykacja dla jego znakomitego Monsieur le Comte de „ Rasoumoffsky ” jest wygrawerowana po stronie tytułowej.
Beethoven był szczególnie dumny z tych trzech kwartetów Opus 59, ale ten, podobnie jak dwa inne, wzbudzał w swoim czasie niezrozumienie zarówno publiczności, krytyków, jak i wykonawców. Skrzypkowi Radicati, który powiedział mu, że to nie muzyka, Beethoven odpowiedział: „To nie dla ciebie!” To na czasy, które nadejdą. ”. A Schuppanzighowi, który narzekał na techniczne trudności kwartetu, odpowiedziałby: „Czy myślisz, że myślę o twoich nędznych strunach, kiedy duch do mnie przemawia?” ”.
Ogólne tematy dwóch pierwszych części znajdują się niemal identycznie w dwóch pierwszych częściach Tria „à l'Archiduc” .
Kwartet składa się z czterech części, a czas jego wykonania wynosi około 40 minut, co czyni go najdłuższym z kwartetów w okresie środkowym:
-
Allegro à
w F-dur
-
Allegretto vivace e semper scherzando , to
![Music3.svg](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9a/Music3.svg/8px-Music3.svg.png)
, B-dur
-
Adagio molto e mesto , at
![Muzyka2.svg](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/Music2.svg/8px-Music2.svg.png)
, w f-moll
- Temat rosyjski: Allegro , to
![Muzyka2.svg](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/Music2.svg/8px-Music2.svg.png)
, F-dur
Testy dyskograficzne
-
Kwartet Buscha , 1942 ( Sony )
-
Kwartet Sztuk Pięknych , 1965 (płyta koncertowa)
-
Kwartet Végha , 1974 ( Auvidis-Valois )
-
Quartetto Italiano , 1974 ( Philips )
-
Kwartet Albana Berga , 1979 ( EMI )
-
Kwartet Talicha , 1980 ( Kaliope )
-
Kwartet Takácsa , 2002 ( Decca )
-
Kwartet Pražáka , 2005 ( Praga )
-
Artemis Quartet , 2011 ( Virgin Classics )
-
Belcea Quartet , 2012 ( Zig-Zag Territoires )
-
Ebony Quartet , 2020 (Erato), nagranie na żywo w Wiedniu (Australia - 11 czerwca 2019)
Bibliografia
-
Jean Massin i Brigitte Massin , Ludwig van Beethoven , Fayard ,1967, 845 pkt. ( ISBN 978-2-213-00348-1 ) , s. 651
-
Barry Cooper , Słownik Beethovena , JCLattès,1991, 613 s. ( ISBN 978-2-7096-1081-0 ) , s. 384.
-
Élisabeth Brisson , Przewodnik po Muzyce Beethovena , Paris, Fayard , coll. „Niezbędne Muzyki”,20 kwietnia 2005, 878 s. ( ISBN 978-2-213-62434-1 i 2213624348 ) , s. 407
-
Oryginalne wydanie można obejrzeć na stronie Beethoven-Hauss Bonn , konsultacja 2 grudnia 2012 r.
-
Pisownia użyta w oryginalnym wydaniu
-
Ostatnie opus, które łączy trzy dzieła (po opusach 1, 2, 9, 10, 12, 30 i 31)
-
Jean Massin i Brigitte Massin , Ludwig van Beethoven , Fayard ,1967, 845 pkt. ( ISBN 978-2-213-00348-1 ) , s. 154
-
Średni czas trwania na podstawie cytowanych nagrań
-
Nagranie okrzyknięte przez Diapason d'or w przeglądzie Diapason nr 379 z lutego 1992 r.
-
„Kompletny Végh stanowi absolutne odniesienie dla kwartetów Beethovena” . Przewodnik po płycie CD z 1996 roku: Tom 1, Repertuar klasyczny , Marabout,1996( ISBN 978-2-501-02361-0 ) , s. 69
-
„ Alban Berg Quartet odniósł sukces jak żaden inny w tej himalajskiej inscenizacji Beethovena: klarowność, intensywność, ekspresja, żywe wyczucie architektury charakteryzują tę wersję” . Idealny klub nocny: pod kierunkiem Bertranda Dermoncourt , Arles / Paris, Actes Sud ,2012, 280 pkt. ( ISBN 978-2-330-00216-9 ) , s. 37
-
Nagranie wyróżnione przez Diapason d'or w przeglądzie Diapason w grudniu 2012 r., s. 74
-
„Jest Beethovenem z czułym braterstwem, a nawet religijnością; namiętne pasaże grane są bardziej żarem niż surowością. Najbardziej tajny, Mozart nie jest daleko ” . Przewodnik po płytach Akaï: płyty klasyczne , Akaï Francja,1982( ISBN 978-2-253-02849-9 ) , s. 52
-
Nagranie dwukrotnie docenione przez Gramophone Editor's Choice w lipcu 2002 i Gramophone Awards 2002 przez magazyn Gramophone
-
Nagranie wyróżnione przez Diapason d'or w przeglądzie Diapason w grudniu 2011 r., s. 73
Linki zewnętrzne