Rozszerzenie jest gruba linia przymocowane do kawałka artylerii na okrętach wojennych, co pozwoliło jej sługami, aby przenieść go z jednego akumulatora do drugiego, to do orientu, itp Przedłużenie, duża lina smołowanej konopi , może być również elementem sprzęgającym do ciężkich wagonów konnych, a wreszcie w szczególności w kolejnictwie liną do zabezpieczania różnych ładunków, plandek itp.
Przedłużenie było nadal używane do przenoszenia armat, moździerzy, haubic i innych części, ale także do mocowania ich do przedniego końca w celu wykonywania ruchów na duże odległości. Przedni koniec to pojazd zaprzężony w konie, składający się z osi z dwoma kołami, na której karetka broni, przebita w kolbie otworem zwanym teleskopem, została zaczepiona do sworznia na środku osi. Konieczne było podniesienie wieży obserwacyjnej, bardzo ciężkiej, a system został następnie zastąpiony systemem używanym w artylerii angielskiej, w którym obserwacja strzałowa została zakończona żelaznym pierścieniem zawieszonym na haku pod przednim końcem. Przedłużenie o długości od siedmiu do ośmiu metrów, z pierścieniem i hakiem na końcach, a czasami pierścieniami pośrodku, zawsze łączyło lufę z jej przednią częścią: jego długość pozwalała strzelcom poruszać się bez przeszkód, a broń miała odrzut przy każdym strzale.
Gribeauval udoskonalił także „strzelanie z dystansu ”, które umożliwiło użycie artylerii w ruchu. Działa, jako że były bardzo ciężkie i nieporęczne, musiały być ustawione na strategicznych pozycjach, ale ewolucja bitwy mogła zagrozić ich sytuacji. Strzelanie z przedłużenia polega na poruszaniu się, trzymając armatę zaczepioną o przedłużkę, kilka metrów z tyłu, a nie przymocowaną bezpośrednio do przedniej części, pozostawiając kolbę obserwatora, w postaci łyżwy, ciągnącej się po ziemi. Armata jest gotowa do użycia w ruchu. Dlatego jest skuteczny do osłaniania rzeczywistego lub symulowanego odwrotu lub flankowania. Strzelnica była używana podczas bitwy pod Gettysburgiem , podczas amerykańskiej wojny o niepodległość .
Jednym z powracających problemów artylerii było trzymanie amunicji, prochu, kul lub łusek w bezpośrednim zasięgu strzelców. Do frontów przymocowano skrzynie z amunicją. Wówczas dedykowane samochody, rodzaje czterokołowych wózków, odpowiedzialne za transport amunicji, nazywane były kesonami lub nadstawkami artyleryjskimi. Samochody te były w użyciu przez cały XIX -tego wieku dla artylerii i inżynierii.
Z XX th wieku i silnika, samochód staje się przewlekły artylerii i ich dywersyfikuje ról. Nazwa „prolongata” znika na rzecz konkretnych nazw i obecnie przedłużanie się artylerii, czy to zaprzęgowej, czy zmotoryzowanej, jest niczym innym jak pogrzebowym środkiem transportu żołnierzy lub wysokich rangą osobistości we Francji iw wielu inne kraje: podczas oficjalnych pogrzebów trumna jest przenoszona przez przedłużenie artyleryjskie lub keson ( grzywacz w Stanach Zjednoczonych ), podczas gdy w Wielkiej Brytanii trumna jest umieszczana na platformie zakrywającej armatę.