Ulica ksiądz to ksiądz, który sprawuje swój mandat i duchową, która mieszka w strukturach, w bezpośrednim kontakcie z ulicy, który jest jego misja ziemia.
Historyczne postacie księży ulicznych to św. Filip Néri (1515–1595) i św. Jan Bosko (1815–1888). Dziś wyrażenie to dotyczy księży, którzy rozwinęli reformistyczne idee i ruchy na rzecz sprawiedliwości społecznej w wymiarze chrześcijańskim, poprzez służbę ubogim i ludziom z marginesu społecznego.
Ich praca obejmuje różne obszary: marginalizację, więzienie, współpracę rozwojową, narkomanię i różne nałogi, niepełnosprawności, sieroty i porzucone dzieci, prostytucję, bezdomnych .
W wielu przypadkach księża uliczni tworzą grupy, stowarzyszenia lub wspólnoty, w których jest dużo miejsca dla osób świeckich.
W zależności od okoliczności toczą się debaty i konflikty z hierarchią kościelną oraz nieustanne przypominanie o nauce społecznej Kościoła katolickiego i ewolucji Soboru Watykańskiego II .