Postsyjonizm (lub Postsyjonizm ) to koncepcja, podkreślając, dla tych, którzy z nim związane, że syjonizm jest przestarzała ideologia lub wypalone. Jest wynikiem wielodyscyplinarnej refleksji, którą prowadzili między innymi nowi izraelscy historycy .
Główną ideą postsyjonizmu jest uznanie, że Izrael stał się nieuniknionym faktem, którego istnienia już nie kwestionujemy, wbrew oficjalnej tezie o państwie w permanentnym niebezpieczeństwie. Idea ta ma szereg ważnych konsekwencji dla „pożądanej” polityki w przyszłości, zdaniem zwolenników tego ruchu, zwłaszcza w odniesieniu do stosunków z Palestyńczykami : jeśli państwo izraelskie nie jest zagrożone i jego istnienie nie jest kwestionowane , według nich nic nie stoi na przeszkodzie trwałemu pokojowi, w tym poprzez uznanie państwa palestyńskiego przez Izrael.
Postsyjonizm opiera się na „ bezkompromisowej analizie (przez badaczy tej szkoły) historycznej konstrukcji narracji syjonistycznej i jej implikacji w zakresie politycznego wyboru dla nowego państwa ”.
Myśl postsyjonistyczna nabrała rozpędu po pierwszej intifadzie i zaczęła być rozpoznawana jako możliwy dyskurs w Izraelu od podpisania porozumień z Oslo, ale wraz z „eksplozją Drugiej Intifady ” i kiedy Ariel Sharon doszedł do władzy , „media pozycje zdobyte przez ruch zniknęły, a jego publiczność stała się bardziej marginalna w Izraelu.
Cechy zarówno neosionizmu, jak i postsyjonizmu nie są całkowicie obce klasycznemu syjonizmowi, ale różnią się uwydatnianiem rozbieżności już istniejących w syjonizmie. Według Chana i in. „Neosionizm akcentuje mesjanistyczny i partykularny wymiar nacjonalizmu syjonistycznego, podczas gdy post-syjonizm akcentuje jego wymiar uniwersalistyczny i normalizacyjny”.
Neosionizm | Postionizm | |
---|---|---|
Pojęcie przynależności | Etniczny | Obywatelski |
Tożsamość | żydowski | izraelski |
Tożsamość normatywna | Kolektywizm | Indywidualizm |
Identyfikacja przestrzenna | Eretz Israel („Ziemia biblijna”) | Państwo Izrael („ zielona linia ”) |
Identyfikacja czasowa | Starożytność i odległa przyszłość („Nasi przodkowie”) | Teraźniejszość i najbliższa przyszłość („Nasze dzieci”) |
Tożsamość kulturowa | Partycyzm kulturowy („Wybrani ludzie”) | Uniwersalizm („Szukaj standaryzacji”) |
Kultura polityczna | Fundamentalizm - mesjanizm | Utylitaryzm - pragmatyzm |
Demonstracja polityczna | Gush Emounim („Blok wiary”) | Yesh Gvoul („Jest granica”) |