Badania i rozwój (B + R) w zakresie energii odnawialnej zostały poważnie utrudnione w wielu krajach z powodu alokacji niewielkiej części budżetów na energię, a konwencjonalne źródła energii nadal rosną. Według Międzynarodowej Agencji Energii, tylko 7,7% pomocy publicznej R & D udał się do odnawialnych źródeł energii od 1987 do 2002 roku . W Europie w 2001 r. Energie odnawialne skorzystały z 5,3 mld euro.
Często energia elektryczna ze źródeł odnawialnych jest niekorzystna ze względu na przepisy i regulacje w branży elektroenergetycznej, które faworyzują „tradycyjne” wielkoskalowe systemy wytwarzania nad mniejszą, bardziej rozproszoną generacją. Gdyby produkcja energii odnawialnej i rozproszonej miała być powszechna, operatorzy energii elektrycznej nie byliby już głównymi dystrybutorami energii elektrycznej, a jedynie służyliby do równoważenia zapotrzebowania na energię elektryczną. Ci, którzy mają nadwyżki, sprzedawaliby go potrzebującym sektorom. Niektóre rządy i organy regulacyjne próbują promować te techniki, chociaż wiele pozostaje do zrobienia. Jednym z potencjalnych rozwiązań jest masowe wykorzystanie aktywnego zarządzania sieciami przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej.
Różne kraje i regiony wykorzystywały szereg urządzeń, aby wspierać rozwój zdolności w zakresie energii odnawialnej. Korzystają z szerokiej gamy technik. Wiele dyskusji wśród polityków, środowisk akademickich i innych aktorów, zwłaszcza stowarzyszeń, prowadzi do wniosku, że połączenie urządzeń jest niezbędne do osiągnięcia celów polityki w zakresie energii odnawialnej.
Mechanizm kwotowy umożliwia rządom uzyskanie zobowiązań od dostawcy energii elektrycznej lub konsumentów, wymagając, aby część wyprodukowanej energii elektrycznej była wytwarzana z odnawialnych źródeł energii. Firmy, które nie wywiązują się ze zobowiązania, muszą zapłacić kary proporcjonalne do ilości energii elektrycznej, której nie wyprodukowały zgodnie ze swoim zobowiązaniem. Program działa poprzez stworzenie rynku energii elektrycznej, umożliwiając konkurencję między producentami energii odnawialnej w celu zaspokojenia potrzeb tego rynku. Podstawą teoretyczną jest to, że konkurencja na tym rynku doprowadzi do obniżenia kosztów produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, a tym samym zminimalizuje koszty dla konsumenta.
Rynek pozwala rządowi ustawić wymaganą przepustowość i opuszcza rynek, aby określić koszty. Poziom kar pozwala rządowi na ustalenie górnego limitu cen pobieranych od konsumentów.
Mechanizm funkcjonuje w wielu stanach USA , a także w Anglii , Włoszech i Belgii, między innymi w krajach europejskich. Do mechanizmów kwotowych Stany Zjednoczone dodają sporadyczne stosowanie federalnych ulg podatkowych na rzecz produkcji.
Producenci konkurują o kontrakty, a to prowadzi do obniżenia kosztów w ramach systemu, który wie, jak zwrócić te zyski konsumentowi. Teoretycznie oznacza to, że ceny konsumpcyjne są ograniczone do minimum.
Rząd wymaga, aby firmy dostawcze przyjmowały energię elektryczną od producentów energii odnawialnej, którzy podpisali umowy z rządem. Producenci zdobywają te kontrakty, uczestnicząc w konkurencyjnym procesie przetargowym, organizowanym przez rząd lub wyznaczonego pośrednika. Historycznie rzecz biorąc, konkurencja zwykle odbywała się w ramach jednorodnej technologii, czyli takiej, w której oferty są porównywane tylko między producentami stosującymi tę samą technologię. Na przykład energia wiatrowa a energia wiatrowa. Zasadniczo oznacza to, że zwykle odbywają się różne jednoczesne przetargi na każdą technologię. Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej złożone oferty otrzymują zamówienia, jeśli spełniają wszystkie kryteria określone przez rząd. Przykłady takiego mechanizmu w praktyce obejmują zobowiązanie dotyczące paliw niekopalnych w Anglii (NFFO), wymagania dotyczące energii alternatywnej Irlandii (AER) i EOLE we Francji .
Taki mechanizm jest również stosowany w Quebecu do rozwijania produkcji energii wiatrowej , CHP na biomasę i małych elektrowni wodnych , poniżej 50 MW . W ten sposób rząd udzielił firmie Hydro-Québec Distribution mandatu na długoterminowy zakup 3500 MW energii wiatrowej w ramach trzech przetargów ogłoszonych w latach 2003, 2005 i 2009. Umowy podpisane między prywatnymi deweloperami a publicznym dystrybutorem energii elektrycznej ogólnie mają 20 lat i są odnawialne.
Ulgi podatkowe na produkcję wspierają wprowadzenie energii odnawialnej, umożliwiając firmom inwestującym w energię odnawialną jednoczesną amortyzację tej inwestycji z innymi inwestycjami. CIP może być używany jako centralne urządzenie do wspierania energii odnawialnej jako część urządzenia krajowego lub regionalnego lub może służyć do wspierania innych mechanizmów, takich jak kontyngenty. Ulgi podatkowe od produkcji zostały zaoferowane na szczeblu federalnym w Stanach Zjednoczonych. I tak pod koniec 2008 roku Kongres Amerykański przegłosował kontynuację polityki zachęt podatkowych dla produkcji energii odnawialnej : jest to kwota 18 miliardów dolarów pomocy i ulg podatkowych dla gospodarstw domowych i firm inwestujących w energię słoneczną i wiatrową . Polityka ta jest skuteczniejsza w państwach, które zapewniają również inną formę wsparcia, przede wszystkim mechanizm kwotowy.
KorzyściWykazano, że w połączeniu z mechanizmami kwotowymi zwiększają one przepustowość. Mogą zapewnić producentom znaczną stabilność, gdy są używane w ten sposób, zmniejszając niepewność, a tym samym związane z nią koszty finansowe.
NiedogodnościW praktyce są zwykle narażeni w kontekście konfliktów politycznych związanych z ich długotrwałym utrzymaniem.
Ulgi podatkowe zwykle ograniczają inwestycje w odnawialne źródła energii w dużych firmach ze znacznym portfelem, od których mogą odpisywać uzyskane ulgi podatkowe.