| Narodziny |
28 kwietnia 1903 Renifer |
|---|---|
| Śmierć |
25 czerwca 2005(w wieku 102 lat) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Szkoła Kart |
| Zajęcia | Bibliotekarz , historyk sztuki |
| Pracował dla | Uniwersytet w Tours |
|---|---|
| Nagrody |
Prix oficera Legii Honorowej Paul-Teissonnière (1957) |
Pierre Lelièvre , urodzony dnia28 kwietnia 1903w Rennes i zmarł dalej25 czerwca 2005w Paryżu jest francuskim bibliotekarzem i historykiem sztuki. Był jednym z głównych aktorów ruchu na rzecz renowacji bibliotek francuskich po II wojnie światowej .
Uczeń National School of Charters , Pierre Lelièvre uzyskał tam dyplom paleografa archiwisty w 1927 r. Na podstawie pracy pt . Współczesny Pléiade, Guy Le Fèvre de La Boderie, poeta chrześcijański
Sukcesywnie kieruje biblioteką miejską La Rochelle (1928-1933) i Nantes (1933-1942). Bardzo zainteresowany wszystkimi nowymi doświadczeniami, okazał się pionierem w publicznym czytaniu iw szczególności zaproponował w 1937 r. „Projekt wyposażenia regionu zachodniego”, łącząc w sieci różne biblioteki w celu zapewnienia dostępu do bardziej zróżnicowanych zasobów.
Następnie kierował biblioteką sztuki i archeologii na Uniwersytecie Paryskim (1942-1944). Był prezesem Stowarzyszenia Bibliotekarzy francuskich od 1943 do 1945. W 1944 roku kierownictwo bibliotek i czytelnictwa publicznego był w fazie zapowiedź: Pierre Lelièvre został mianowany za misję, zanim będzie zastępca Marcel Bouteron następnie Julien Cain po oficjalne stworzenie.
Tam jest autorem wielkiego dzieła odnawiania bibliotek: tworzy centralne biblioteki wypożyczające , bada status kadr, zakłada Krajową Szkołę Bibliotekarzy (ENSB), zachęca zarówno do publicznego czytania, jak i do tworzenia działów naukowo-badawczych, umożliwia modernizacja lub budowa nowoczesnych budynków na uczelniach z bardziej rozwiniętym wolnym dostępem itp.
Pozostał tam jako inspektor generalny do 1964 r., Zanim został mianowany rektorem Uniwersytetu w Dakarze (1964–1967), a następnie profesorem historii sztuki na Uniwersytecie w Tours (1967–1974).
Ponieważ Pierre Lelièvre podwoił swoją karierę jako administrator pracy naukowej. Poświęcił pracę doktorską w 1942 roku w studium zagospodarowania przestrzennego Nantes XVIII -tego wieku. Następnie publikował o czasach nowożytnych i napoleońskich, a także o historii Bretanii. Uczył historii architektury w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts od 1956 do 1964, jeszcze zanim został stypendystą. Objętość Mieszanki zaproponował mu za 95 th urodziny.