Peer z Francji | |
---|---|
4 maja 1845 -Luty 1848 | |
Członek Gironde | |
21 czerwca 1834 -12 czerwca 1842 | |
Radny Generalny Gironde | |
1833-1839 | |
Zastępca burmistrza Bordeaux |
Narodziny |
16 marca 1793 bordeaux |
---|---|
Śmierć |
16 marca 1874(w wieku 81 lat) Bordeaux |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Polityk |
Tata | Daniel Guestier ( d ) |
Właściciel | Chateau Beychevelle |
---|---|
Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
Pierre-François Guestier (16 marca 1793, Bordeaux -16 marca 1874, Bordeaux ), nazywany księciem de Floirac, jest francuskim handlarzem winem i politykiem.
Pochodził z rodziny Saintonge i protestanckiej, był synem Daniela I Guestiera (1755-1847), kupca i Marie-Elisabeth Lys. Jego ojciec, kapitan statku wtedy właściciel i zamożny kupiec wino (założyciel Barton & Guestier ), był jednym z inicjatorów żeglugi parowej na Garonne , jeden z założycieli Banque de Bordeaux , przyszłość oddziału Banque de France , prezes Sądu Gospodarczego, a następnie Izby Handlowej w Bordeaux, Kawaler Legii Honorowej , odznaczony Croix du Lys w 1814 r. i nadany w 1816 r. przez Ludwika XVIII tytuł barona za zasługi, które wyświadczył partii rojalistów.
Pierre-François ukończył edukację w Anglii , wstąpił do domu handlowego swojego ojca, a następnie aktywnie opiekował się swoimi posiadłościami w Médoc ( Château Beychevelle itp.), Zwłaszcza po śmierci ojca w 1847 r. To właśnie w Château Beychevelle rodzina instaluje stajnia. Pierre-François rzeczywiście kultywuje rodzinną anglofilię poprzez trzymanie się tej mody zza Kanału La Manche, a także poprzez nawiązywanie przyjaźni z Washingtonem Irvingiem , o czym świadczy ich korespondencja.
Zgłosił się bezskutecznie do poselstwa im 23 czerwca 1830W 1 st okręgu wyborczym w Gironde ( Bordeaux ). Sprzymierzony z monarchią lipcową , w 1831 r. Został zastępcą burmistrza Bordeaux , radnym generalnym, a podczas podróży do Irlandii został wybrany zastępcą,21 czerwca 1834. Wybrano ponownie4 listopada 1837 i 2 marca 1839, został mianowany rówieśnikiem Francji w dniu4 maja 1845. Guestier wiernie popierał politykę ministerialną w Izbie; bronił go jeszcze w izbie wyższej aż do rewolucji lutowej 1848 r . Następnie powrócił do życia prywatnego i zmarł w wieku 81 lat w wyniku podejrzanej śmierci. Jean Giraud w Tribune de Bordeaux przywołuje „hipotezę zatrucia” popieraną przez patologa sądowego. Został pochowany na cmentarzu protestanckim w Bordeaux .
Ożenił się z Anną Elizą Johnston, ciotką Nathaniela Johnstona IV. Ich syn Daniel II (1820–1900) obejmie kierownictwo domu handlowego ( Barton & Guestier ) i zostanie sędzią Sądu Handlowego w Bordeaux (około 1850 r.), A w 1872 r. Członkiem Izby Handlowej . ten ostatni, również nazywany Danielem III (1851-1926), będzie prezesem Izby Handlowej od 1911 do 1914 roku.