Narodziny |
12 marca 1882 Karlín lub Praga |
---|---|
Śmierć |
1 st August 1.956(w wieku 74 lat) Dejvice lub Praga |
Pogrzeb | Cmentarz w Šárce ( d ) |
Narodowość | Czechosłowacki |
Trening | Politechnika w Pradze |
Zajęcia | Architekt , projektant , urbanista , teoretyk architektury, kurator , pedagog |
Mistrz | Josef Schulz |
---|
Husův sbor de Vinohrady ( d ) , Hotel Juliš ( d ) , Krematorium w Pardubicach ( d ) , Palác Riunione Adriatica ( d ) |
Pavel Janák (12 marca 1882 - 1 st August 1.956) jest czeskim architektem i urbanistą, teoretykiem rondokubizmu .
Urodził się Pavel Janák 12 marca 1882w Karlín , dzielnicy Pragi. Po maturze (1899) zapisał się do czeskiego odpowiednika i był gościem w niemieckim odpowiedniku Państwowej Wyższej Szkoły Sztuki i Rzemiosła (odpowiednio České vysoké učení technické i Německá vysoká škola technická ) oraz studiował urbanistykę i architekturę. z profesorami Josefem Schulzem (autorem Teatru Narodowego i Muzeum Narodowego w Pradze ) i Josefem Zítkiem (także autorem pierwszej odsłony Teatru Narodowego w Pradze). W latach 1906–1907 studiował w Wiedniu u profesora Otto Wagnera, który później wywarł ogromny wpływ na jego twórczość. W 1907 roku uzyskał stypendium na zwiedzanie Włoch i ich zabytków.
Zajmuje się nie tylko konstrukcjami architektonicznymi, ale także sztuką zdobniczą. W 1907 r. Był współzałożycielem Artěl , spółdzielni artystów, twórców i projektantów tworzących przedmioty dekoracyjne (porcelana, szkło, kryształ, tekstylia, meble itp.).
Był członkiem Koła Artystycznego Mánes od 1905 do 1949 z przerwą między 1911 a 1917.
W następnym roku współpracował z Janem Kotěrą przy projekcie pawilonu na Wystawę Jubileuszową w 1908 roku.
W ruchu czechosłowackiej odnowy narodowej stał się teoretykiem nowoczesnej architektury i postrzegał ją jako dziedziczkę szanującą tradycję, historię i dziedzictwo narodowe. Praga przeżyła wówczas boom miejski i dała architektom wiele możliwości zastosowania ich teorii w praktyce. Podczas gdy rodziła się nowoczesna architektura, Janák zdecydowanie patrzył wstecz i sprzeciwiał się współczesnym próbom ujednolicenia struktury, materiałów i nowoczesności budynków. Swoje poglądy przedstawia w eseju Od moderní architektury k architektuře (Od architektury nowoczesnej do architektury, 1910), którego tytuł jest sam w sobie programem reakcyjnym.
W 1909 roku został powołany na stanowisko architekta wydziału mostów i dróg miasta Pragi. W ramach tych funkcji zawdzięczamy mu dekorację kilku mostów na Łabie i Wełtawie.
Wraz z Josefem Gočárem w 1912 roku założył Praskie Warsztaty Artystyczne ( Pražské umělecké dílny ), z których wytwarzano meble i meble.
Jest autorem czechosłowackiego pawilonu na Wystawę Powszechną w Rio de Janeiro w 1922 roku. Pawilon został zaprojektowany w wyszukanym czechosłowackim stylu ludowym, który nazywa „stylem narodowym”. W tym samym duchu zbudował krematorium w Pardubicach w latach 1922-1923 (patrz ilustracja powyżej).
Po 1925 roku architektura Janáka przeszła spokojniejszy, bardziej wypoczęty obrót: przeszedł od kubistycznego „dekoratyzmu” do funkcjonalizmu . Nie gardzi też wkładaniem ręki do małych projektów pomników, mebli itp. jak wielkie prace urbanistyczne w Pradze, które przeżyły bezprecedensowy rozkwit gospodarczy między dwiema wojnami światowymi.
Jego arcydziełem jest stworzenie zestawu willi w Babie na przedmieściach Pragi. Pod egidą Związku Pracy Czeskiej ( Svaz českého díla ), któremu przewodniczy Janák, w latach 1928–1932 zaprojektowano i zbudowano w kolejnych latach kolonię willi w stylu Bauhausu . Kilku architektów brało udział w projekcie pod indywidualne potrzeby klientów prywatnych, ale całość zachowuje niepowtarzalny charakter ze względu na przyjęte ogólne zasady: zdrowe siedlisko, jasność, modernizm, czystość elementów i elewacji, proporcje domów i położenie po kolei . w porównaniu do innych, obszary obsadzone ...
Zajmuje się również konserwacją zabytków , zawsze zwracając szczególną uwagę na historię i dziedzictwo. W artykule pisze:
„Jeśli architekt chce zadbać o zabytki, musi zrozumieć historię budynku, jego przeszłość, aby udzielić odpowiedzi, która zmienia go w możliwie najbardziej dyskretny sposób, w jak najmniejszym stopniu podważając styl architektoniczny”. musi dostosować się do nowoczesnej funkcji, musi poświęcić jak najmniej i zachować jak najwięcej, aby zachować kulturową i artystyczną jedność pierwotnego projektu. "Jego pierwszym projektem w tym kierunku jest renowacja Pałacu Černín , podjęta w latach 1928-1934 z O. Fierlingerem, który opiekuje się ogrodami pałacowymi. Chodzi o przekształcenie kompleksu podniebiennego w Ministerstwo Spraw Zagranicznych. W 1936 r. Zajął się odbudową ratusza na Starym Mieście .
W 1936 roku został mianowany głównym architektem Zamku na Hradczanach , uznając rolę, jaką odegrał w definiowaniu „stylu narodowego” i obronie dziedzictwa. Jednak porozumienia monachijskie i lata wojny szybko położyły kres jego wysiłkom, które skupiały się wówczas na minimalnej konserwacji Zamku Praskiego i polegały na zahamowaniu żądań władz hitlerowskich.
W uznaniu swojej pracy otrzymał w 1952 r. Tytuł laureata Nagrody Państwowej za I rangę ( laureát státní ceny prvního stupně ).
Pavel Janák zmarł w Pradze dnia 1 st August 1.956.
Pałac Škody w Pradze (1926)
Pałac Adria w Pradze (1922-1925)
Palác Adria, Praga (1922-1925)
Palác Adria, Praga (1922-1925)
Willa Prezydencka w Ogrodach Królewskich Zamku Praskiego (1937-1938)