Małpa - mityczny przodek narodu tybetańskiego . Wraz z Gesar de Ling i Avalokiteśvara jest jedną z najważniejszych postaci tybetańskiej kultury. Czasami jest postrzegany jako ucieleśnienie Bodhisattwy Współczucia. Pa faktycznie oznacza „ojca”, Drengena „starą małpę”, Changchop można przetłumaczyć jako „współczucie”, a Simpa jako „serce”.
W bardzo popularnym micie o stworzeniu świata w Tybecie świat był pierwotnie pokryty wodą. To stopniowo wyparowało, ustępując miejsca życiu zwierząt. Na ziemię Tybetu przybyła małpa, która wycofała się do tego kraju, aby pogrążyć się w medytacji i prowadzić życie ascezy i czystości. Osiadł na górze Gangpori , która dziś wznosi się nad miastem Tsetang w prefekturze Lhoka w południowym Tybecie. Pewnego dnia, kiedy siedział pogrążony w medytacji, kobieta demon przyszła, by go uwieść. Według tradycji byłby to również przejaw bodhisattwy Tary , Jetsun Dolma po tybetańsku, również symbol energii współczucia, a także obrońca kupców i podróżników. Zagroziła mu, że pójdzie do demona, jeśli nie będzie chciał się z nią zjednoczyć, a tym samym spłodzić mnóstwo małych potworów, które unicestwiłyby istoty. Mądra małpa skłoniła się do jego woli i poprosiła Avalokiteśvarę o pozwolenie na poślubienie go. Ten ostatni pobłogosławił małpę i demonicę, a kilka miesięcy później z ich związku urodziło się sześć małych małp. Małpa pozwoliła swoim sześciorgu dzieciom dorastać w lesie, ale po trzech latach odkrył, że urosły do pięciuset. Owoce lasu nie wystarczały już, aby ich nakarmić, a pięćset małp błagało ojca, aby pomógł im znaleźć pożywienie. Ten ostatni, nie wiedząc, co robić, poszedł ponownie, aby znaleźć boga współczucia, aby poprosić go o pomoc. Awalokiteśvara udał się następnie na górę Meru, czyli Sumeru , która dziś odpowiada górze Kailash ; święte miejsce zarówno dla buddystów, jak i hinduistów, a także dla dżinistów i bonpo . Według niektórych zerwał garść jęczmienia na szczycie góry, dla innych wydobyłby pięć płatków bezpośrednio z własnego ciała, które następnie ofiarowałby małpiemu ojcu. Ten ostatni nauczył się wtedy kultury i po dobrych zbiorach był w stanie w końcu nakarmić wszystkie swoje dzieci. Gdy żerowały na zbożu, małpy stopniowo traciły włosy i ogony. Zaczęli także używać kości i kamiennych naczyń, a następnie wytwarzali ubrania i domy, aż utworzyli cywilizację, z której wywodzą się Tybetańczycy.
Mówi się również, że widząc świat zamieszkany przez demony, Awalokiteśvara, Bodhisattwa Współczucia, zlitował się nad Ziemią. Następnie wcielił się jako małpa i sparował z ogrzycą ze skał. Z tego związku urodziło się sześć małp, które reprezentują sześć głównych klanów tworzących naród tybetański.
SEGARRA André, Du Singe au Signe ou la figure du Trickster poprzez dwóch głównych bohaterów Rāmāyaṇa i Xīyóu jì: Hanumana i Sun Wukonga , praca doktorska o literaturze pod kierunkiem Valérie Deshoulières, Blaise Pascal University, Clermont-Ferrand, 2007.