Pogański
Pagan to nazwa utworzona z łacińskiego terminu „ paganus ”, co oznacza „ rolnik ze wsi lub cywil”, a samo w sobie pochodzi od słowa „ pagus ”, co oznacza „wioskę”.
- Termin pierwotnie mający konotację pejoratywną („pagus” to antyteza miasta, symbol cywilizacji), używany przez chrześcijan i Kościół w celu zdyskredytowania starożytnych wierzeń.
- Czytając jego list do Galatów, odkrywamy, że dla apostoła Pawła , który był Żydem, termin „poganin” odnosi się do nie-Żydów. Tak więc w rozdziale 2, wersecie 7 tego listu czytamy: „ale wręcz przeciwnie, zauważyli, że głoszenie Ewangelii zostało mi powierzone za nieobrzezanych (to znaczy pogan), tak jak Piotr. dla obrzezanych (czyli Żydów). „ Oni Myślą, że ten list został napisany po 54 roku i przed 58 rokiem naszej ery.
- Od czasów cesarza Teodozjusza I , którego wnuk Teodozjusz II sformalizował pierwsze prześladowania nienawróconych na chrześcijaństwo, słowo pogaństwo oznacza tzw. Religie pogańskie , czyli niemonoteistyczne , częściej nazywane politeistami .
- W dzisiejszych czasach monoteiści wciąż używają tego terminu do określenia tego, co mieści się w europejskim politeizmie , w politeistycznym panteonie iw tym sensie jest przeciwne judaizmowi, chrześcijaństwu czy islamowi, religiom Wschodu. Świeccy wolą „ bałwochwalcy ” lub „ animiści ”. Z drugiej strony, jeśli chodzi o spadkobierców Forn Siðr (termin oznaczający „starożytny zwyczaj” lub „starożytną praktykę” w staronordyckim ) lub druidyzmu , nie mają oporów przed nazywaniem siebie poganami.
Bibliografia
-
W 435 r. Teodozjusz II i Walentynian III publikują edykt nakazujący zniszczenie świątyń „jeśli są jeszcze jakieś nienaruszone, aby żaden z naszych poddanych nie miał pozwolenia na składanie tam ofiar”, a także „Męczenie mieczem” ostatni poganie, „chociaż nikt nie powinien pozostać”, por. Benjamin Gras, Prześladowania pogan w Cesarstwie Rzymskim i średniowiecznej Europie , wyd. Pisarze, 2005.
Powiązane artykuły
Zobacz też