Od rewizji konstytucji we Francji w 2003 r. Wyrównanie terytorialne było celem konstytucyjnym: art. 72-2 Konstytucji stanowi, że „Ustawa przewiduje mechanizmy wyrównawcze, których celem jest promowanie równości między władzami lokalnymi”.
We Francji szczebel gminny odgrywa wiodącą rolę w wyrównywaniu poprzez swoją ogólną powierzchnię finansową (90 mld euro + 33 mld euro dla swoich grup), a następnie departamenty (65 mld euro) i regiony (26 mld euro)
Wyrównanie polega na ograniczeniu dysproporcji w zasobach między władzami lokalnymi w odniesieniu do opłat, które muszą ponieść. Zasoby i koszty zależą od ograniczeń geograficznych, ludzkich i ekonomicznych, które nie gwarantują a priori adekwatności zasobów kosztem każdej społeczności.
Można wyróżnić dwie formy wyrównania:
W 2011 r. Tzw. Standaryzowana koperta (globalna alokacja operacyjna, relacje z władzami lokalnymi, globalna decentralizacja alokacji na „szkolenia zawodowe”, rekompensata za zwolnienia) zostanie rozszerzona do 2010 roku, czyli 50,447 mld euro.
Wysiłek państwa na rzecz władz lokalnych, z wyłączeniem przekazywanych podatków, wyniesie 73,338 mld euro, a w sumie nakład finansowy państwa na rzecz władz lokalnych wyniesie 99,07 mld euro.
Regiony:
Działy:
Międzyspołeczność:
Gminy:
Utworzony w 2011 r. Fundusz wyrównawczy do transferów praw za wartościowe wynagrodzenie (DMTO) umożliwia redystrybucję 440 mln euro między departamentami. W 2012 r. FPIC był pierwszym krajowym horyzontalnym mechanizmem wyrównawczym dla sektora komunalnego. Do tej pory wyrównanie poziome było wdrażane tylko na poziomie departamentów (resortowy profesjonalny fundusz wyrównania podatków (FDPTP) lub regionalnym (fundusz solidarności dla gmin w regionie Île-de-France) (wyrównanie poziome FSRIF zostanie wzmocnione w 2013 r. mechanizm wyrównywania wzrostu wkładu do wartości dodanej przedsiębiorstw (CVAE) gromadzonego przez regiony i departamenty.
Regiony:
Działy:
Społeczności międzygminne
Gminy: