Rurociąg południowoeuropejski

Informacje geograficzne
Rurociąg południowoeuropejski Rurociąg południowoeuropejski
Kraj	Francja Szwajcaria Niemcy
Ślad	Fos-sur Mer , Francja Cressier (de) , Szwajcaria Karlsruhe , Niemcy (połączenie wyłączone)
Ogólne informacje
Rodzaj produktów	Olej
Uruchomienie	1962
Długość	1848 km
Średnica	24, 34 i 40 w

Południowa European Pipeline (znany również pod skrótem SPSE dla „South European Pipeline Company”) jest ropociąg łączący Morze Śródziemne z Górnego Renu regionu poprzez Francji i dostarczanie Szwajcarii i Niemiec . Zaopatruje rafinerie i platformę petrochemiczną na osi Fos-sur-Mer - Karlsruhe , czyli 769 kilometrów. Rurociąg ten transportuje 10 milionów ton produktów rocznie, dostarczanych przez tankowce lub tankowce, które rozładowują swój ładunek ropy naftowej lub ładunku nafty i kondensatów w portach Fos-sur-Mer i Lavéra .

Rurociągiem zaopatrywane są głównie dwie rafinerie:

rafinerii Feyzin we Francji, niedaleko Lyonu ;
rafinerii Cressier (de) w Szwajcarii niedaleko Neuchâtel , oddana do użytku wMaj 1966.

Rurociąg jest obsługiwany przez South European Pipeline Company (SPSE), której właścicielami są Total , ExxonMobil , BP , BASF , Shell i ConocoPhillips .

Historyczny

W 1958 r. Szesnaście firm naftowych należących do sześciu różnych krajów uczestniczyło w tworzeniu South European Pipeline Company (znanej pod akronimem SPSE), umożliwiającej uruchomienie w 1962 r. Rurociągu o dużej średnicy łączącego Morze Śródziemne z regionem Górnego Renu. podwoiła się, a następnie potroiła w latach 1971-1972. W 1996 r. Przekroczono kamień milowy przewiezienia miliarda ton.

W sierpień 2009pomimo prowadzonych stałych kontroli ropa jest rozprowadzana na pięciu z 7411,47 ha Narodowego Rezerwatu Przyrody Coussouls de Crau .

Dziewięć obiektów obsługiwanych przez rurociąg zostało zamkniętych na przestrzeni lat, w tym:

Berre rafinerii (rafineria Shell od 1931 do 2008 roku ówczesnego LyondellBasell do 2012) na północ od stawu Berre koło Marsylii;
Reichstett rafinerii (rafineria Compagnie rhénane de Raffinage, obsługiwany przez Shell do 2008 roku, a następnie przez Petroplus do 2012) w pobliżu Strasburgu;
rafineria Wörth (de) w Niemczech;
rafineria Mannheim (de) w Niemczech.

Witryna, która nadal działa, nie jest już dostarczana przez SPSE:

rafineria Karlsruhe w Niemczech (operator: Miro, reprezentujących spółki naftowe Shell , Esso , Rosnieft i ConocoPhillips ).

Obiekt

Misją powierzoną SPSE jest bezpieczne dostarczanie ropy naftowej w najlepszych warunkach technicznych i ekonomicznych do wewnętrznych rafinerii na europejskiej osi Rodan - Górny Ren (Fos-Karlsruhe). Z dwunastu rafinerii utworzonych od początku do 1974 r. Pozostały tylko trzy obiekty przemysłowe, zlokalizowane w:

Feyzin we Francji, niedaleko Lyonu (operator: Total );
Cressier (de) w Szwajcarii, niedaleko Neuchâtel (operator: Varo Energy (de) ).
Karlsruhe w Niemczech (operator: MiRO, reprezentujący firmy naftowe Shell , Esso , Rosneft , ConocoPhillips ); ale ta strona nie jest już obsługiwana przez SPSE.

SPSE przechowuje również benzynę i olej napędowy i dostarcza je na platformy petrochemiczne w strefie Fos-sur-Mer - Berre; zaopatruje również SPMR (Société des pipelines Méditerranée-Rhône) w olej napędowy, który zaopatruje magazyny ropy w dolinie Rodanu, Alpach i na Lazurowym Wybrzeżu.

Znaczy

Wyładowywanie statków odbywa się z wykorzystaniem obiektów dużego portu morskiego Marsylii , w Fos-sur-Mer i Lavéra .

Instalacje te są połączone z terminalem morskim SPSE w Fos-sur-Mer, który posiada czterdzieści zbiorników o łącznej powierzchni 2,26 mln m 3 przeznaczonych do tymczasowego składowania około dwudziestu gatunków ropy naftowej w tranzycie.

Trzy rurociągi łączą ten terminal z rafineriami:

34-calowa (86 cm) linia z Fos-sur-Mer do Karlsruhe , działająca od Fos do Besançon i nieaktywna od Besançon do Karlsruhe, obojętna azotem;
40-calową (102 cm) linię z Fos-sur-Mer do Strasburga, obecnie nieaktywną, obojętną azotem;
24-calowa (61 cm) linia z Fos-sur-Mer do Lyonu , obecnie nieaktywna.

Rafineria Cressier w Szwajcarii zaopatrywana jest przez SPSE do Gennes ( Besançon ), a następnie rurociągiem należącym do Varo Energy (de) na trasie Gennes - Cressier (Neuchâtel), która przecina Jurę .

W Fos-sur-Mer sieć SPSE jest podłączona do złożonego zestawu rurociągów (ropa naftowa, olej napędowy, nafta), który łączy ją z:

rafinerii Fos ( Esso );
z Géosel lub SPSE magazyny w Manosque , Rognac i La Crau ;
strona petrochemicznego LyondellBasell w Berre-l'Étang ( Shell miejsce od 1931 do 2008);
składy ropy naftowej w Fos-sur-Mer;
składowanie La Mède i rafinerii La Mède ( łącznie );
magazyn Lavéra i rafineria Lavéra (Petroineos od 2011, Ineos od 2005 do 2011, BP od 1933 do 2005), a także platforma petrochemiczna Lavéra;
SPMR (Société des pipelines Méditerranée-Rhône);
rurociągi NATO , znane jako ODC (od „Rurociągi naftowe wspólnej obrony”).

Uwagi i odniesienia

(fr) (en) (de) SPSE, „ SPSE (Oficjalna strona) ” , Southern European Pipeline Company
" zakłady SPSE na przyszłość ropy Morza Śródziemnego ", L'Usine Nouvelle , n o 3123,13 listopada 2008( czytaj online ).
„ Wyciek ropy w rezerwacie przyrody Bouches-du-Rhône ” , na blogu Jean-Christophe PACCHI ,27 sierpnia 2009(dostęp 12 lipca 2020 )
(in) „ Rafineria Miro uruchamia ponownie niemiecki, nie trafiony przez Lavera ” na uk.reuters.com , Reuters,27 marca 2007.
„ La Crau miele na czarno ” , na Liberation.fr , Liberation .
„ Transport and storage: a dual activity ” , na spse.fr , SPSE (dostęp 2 maja 2019 r. )
(w) Reuters, „ Pipeline rozlewa ropę do francuskiego rezerwatu przyrody - Green Business ” , na uk.reuters.com ,7 sierpnia 2009.
(w) Reuters, „ Wyciek rurociągu w południowej Francji rozlewa ropę na złożach ” na forbes.com ,7 sierpnia 2009.
„ Przedsiębiorstwo transportu ropy naftowej rurociągami, nasze sieci ” , na trapil.com , Trapil (dostęp 2 maja 2019 r . ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

(en) SPSE, „ SPSE (oficjalna strona) ” , Southern European Pipeline Company