Obowiązek środków jest zobowiązanie, na mocy którego dłużnik musi dokonać jego starań w celu osiągnięcia wyznaczonego celu; sprzeciwia się obowiązkowi rezultatu , przez który cel jest dany i musi zostać osiągnięty. Mamy do czynienia z oceną in abstracto , to znaczy, że istnieje tu odniesienie do abstrakcyjnego modelu, czyli rozumu. Zobowiązując się do posiadania środków, dłużnik musiał działać rozsądnie.
Odpowiedzialności dłużnika z tytułu zobowiązania materialnego nie można pociągać za sobą sam fakt, że nie osiągnął on rezultatu. W takim przypadku do wierzyciela należy wykazanie, że dłużnik nie był wystarczająco sumienny przy próbie wykonania zobowiązania.
Z kolei odpowiedzialność dłużnika zobowiązana do wyniku może polegać na prostym stwierdzeniu, że uzgodniony rezultat nie został osiągnięty. Dłużnika można zwolnić z odpowiedzialności jedynie poprzez udowodnienie zaistnienia siły wyższej .
Przykłady zobowiązania środków:
Obowiązek posiadania środków wynika z tradycyjnego rozróżnienia w orzecznictwie z obowiązkiem rezultatu, w odniesieniu do dawnego art. 1147 kodeksu cywilnego , obecnie art. 1231-1 tego kodeksu.