Otwórz najpierw najkrótszą ścieżkę

Open Shortest Path First (OSPF) towewnętrzny protokół routingu IPtypu „stan łącza”. Został opracowany w ramachInternet Engineering Task Force(IETF) od 1987 r. Obecna wersja OSPFv2 jest opisana wRFC 2328 w 1997 r. Wersja 3 jest zdefiniowana od 2008 r. WRFC 5340 (początkowo wRFC 2740 w 1999 r.) I umożliwia wykorzystanie OSPF w sieciIPv6.

Historia

Grupa robocza OSPF została utworzona w ramach IETF w 1987 roku w celu zastąpienia RIP . Jest inspirowany protokołem ARPANET opracowanym przez BBN . Wersja 1 została opublikowana w RFC  1131 w 1990 roku (ale nigdy nie została wdrożona). Wersja 2 została opisana jako RFC  1247 w 1991 roku. W 1992 roku Internet Engineering Steering Group (IESG) zalecił OSPF jako IGP dla Internetu w RFC  1371.

Ogólna obsługa

W protokole OSPF każdy router nawiązuje relacje sąsiedzkie ze swoimi bezpośrednimi sąsiadami, wysyłając w regularnych odstępach czasu komunikaty hello . Każdy router przekazuje następnie listę sieci, z którymi jest połączony, za pomocą komunikatów rozgłaszania stanu łącza ( LSA ) propagowanych krok po kroku do wszystkich routerów w sieci. Zestaw LSA tworzy bazę danych stanów łączy (LSDB) dla każdego obszaru, która jest identyczna dla wszystkich uczestniczących routerów w tym obszarze. Następnie każdy router używa algorytmu Dijkstry , Shortest Path First (SPF), aby określić najszybszą trasę do każdej ze znanych sieci w LSDB.

Prawidłowe działanie protokołu OSPF wymaga zatem pełnej spójności w obliczaniu SPF, więc na przykład nie jest możliwe filtrowanie tras lub podsumowywanie ich w obrębie obszaru.

W przypadku zmiany topologii nowe LSA są propagowane krok po kroku, a algorytm SPF jest ponownie wykonywany na każdym routerze.

Pojęcie obszaru i typów routerów

Aby uniknąć propagacji całej bazy łączy i ograniczyć negatywny wpływ trzepotania lub trzepotania (szybka zmiana dostępności łącza), wszystkie routery są podzielone na powiązane grupy zwane obszarami. , Na granicy których można podsumować być zrobione. Każdy obszar jest wyróżniony dodatnią lub zerową liczbą całkowitą z zakresu od 0 do 4 294 967 295. Liczba ta jest czasami wyrażana w notacji dziesiętnej z kropkami, w taki sam sposób jak adres IP . Każda podsieć należy do jednego obszaru.

Zawsze istnieje obszar szkieletu , obszar 0 lub obszar 0.0.0.0, z którym połączone są wszystkie inne obszary.

Obszary są logicznie ciągłe. Jeśli routery tworzące obszar nie są fizycznie ciągłe, wówczas łącza wirtualne są konfigurowane między routerami, które mają wspólny obszar przemieszczania. Te wirtualne łącza należą do obszaru 0. Protokół traktuje je jako nienumerowane łącza typu punkt-punkt.

Każdy router jest identyfikowany za pomocą unikalnego identyfikatora routera w sieci. Identyfikator routera to 32-bitowa liczba dodatnia, zwykle reprezentowana jako adres IP. W przypadku braku jawnej konfiguracji zostanie użyty najwyższy lokalny adres IP, a jeśli istnieją interfejsy typu loopback , najwyższy z nich zostanie użyty jako identyfikator routera. Określenie identyfikatora routera ma miejsce tylko podczas inicjalizacji procesu OSPF i trwa później, niezależnie od rekonfiguracji lub zmiany stanu interfejsów.

Rodzaje routerów

Istnieją następujące typy routerów:

Router wewnętrzny router, którego wszystkie interfejsy znajdują się w tym samym obszarze; Area Border Router (ABR) router, który ma interfejsy w różnych obszarach; Autonomiczny router graniczny systemu (ASBR) router, który wstrzykuje do tras OSPF pochodzących z innych protokołów routingu lub tras statycznych; Router szkieletowy router, którego przynajmniej jeden interfejs należy do obszaru 0. Wszystkie ABR są routerami szkieletowymi.

Pakiety OSPF i LSA

OSPF korzysta z protokołu IP o numerze 89. Wartość TTL pakietów jest ustawiona na 1, aby zapobiec ich propagacji poza podsieć, a pole ToS jest ustawione na 0. Protokół OSPF używa adresów multiemisji w sieciach rozgłoszeniowych i punkt-punkt.

Pakiety OSPF mają rozmiar do 65535 bajtów i w razie potrzeby wykorzystują fragmentację IP. Zaleca się jednak, aby wziąć pod uwagę MTU łącza, aby uniknąć fragmentacji poprzez dystrybucję LSA w komunikatach LS Update mniejszych niż MTU, jeśli to możliwe.

Pakiety LSA mogą również mieć rozmiar do 64 KB, jednak zazwyczaj są małe, z wyjątkiem typu 1 ( router LSA ), który może być duży w przypadku routerów z wieloma interfejsami OSPF.

Istnieje 5 typów pakietów OSPF:

Witam (typ 1) odkrywanie sąsiadów i utrzymanie sąsiedztwa; Opis bazy danych (DBD, typ 2) opis LSA; Żądanie stanu łącza (typ 3) żądanie LSA; Aktualizacja stanu łącza (LSU, typ 4) aktualizacja LSA; Potwierdzenie stanu łącza (typ 5) potwierdzenie LSA.

Typ 1 (witaj) służy do ustanawiania i utrzymywania przylegania, pozostałe typy są używane do synchronizacji LSDB.

Pakiety LSA są podtypem pakietów LSU, zdefiniowano następujące typy:

Typ 1 (router) rozgłaszane przez router, opisuje stan jego interfejsów; Typ 2 (sieć) broadcast by a DR (Designated Router), opisuje routery podłączone do podsieci; Typ 3 (podsumowanie) podsumowanie trasy przez ABR; Typ 4 (podsumowanie międzyobszarowe) trasa do ASBR, generowana przez ABR; Typ 5 (zewnętrzny) rozgłaszane przez ASBR, opisuje trasę zewnętrzną; Typ 6 (członkostwo w grupach multiemisji) używany przez MOSPF; Typ 7 (zewnętrzny NSSA) trasa zewnętrzna generowana przez ASBR z NSSA.

Typy 1 i 2 to trasy wewnętrzne obszaru (wewnątrzobszarowe), typy 3 i 4 to trasy międzyobszarowe (IA). Routery szkieletowe są odpowiedzialne za rozgłaszanie informacji o routingu między obszarami.

Trasy zewnętrzne dzielą się na:

Wpisz E1 koszt dostępu do ASBR jest dodawany do początkowej metryki trasy zewnętrznej; Wpisz E2 koszt miernika jest stały i nie zależy od kosztu dla ASBR.

LSA są identyfikowane przez router źródłowy, typ LSA i LSA ID. Znaczenie tego ostatniego różni się w zależności od typu LSA:

Typ LSA Identyfikator LSA
1 Identyfikator routera nadajnika
2 Adres IP interfejsu DR
3 Docelowy adres sieciowy
4 Identyfikator routera ASBR
5 Adres sieci zewnętrznej

LSA (router) typu 1 dzieli się na cztery podtypy, które zależą od typu opisanej sieci.

+ Typ łącza 1
Podtyp Opis Identyfikator łącza Połącz dane
1 punkt-punkt identyfikator routera sąsiada Adres IP interfejsu lub MIB-II ifIndex, jeśli interfejs nie jest numerowany
2 łącze z siecią tranzytową Adres interfejsu DR Adres IP interfejsu
3 łącze do sieci pośredniczącej adres sieciowy maska ​​sieci
4 łącze wirtualne identyfikator routera sąsiada Adres IP interfejsu

Wszystkie LSA zawierają sumę kontrolną, która zapewnia integralność danych. Jest to sprawdzane po otrzymaniu LSA, rejestrowane w LSDB i przesyłane sąsiadom bez modyfikacji. Następnie jest regularnie sprawdzany, aby upewnić się, że zawartość LSDB nie została uszkodzona.

Zarządzanie LSA

LSA charakteryzują się routerem domowym, typem i identyfikatorem LSA. Numery sekwencyjne (32-bitowa liczba całkowita ze znakiem) zwiększają się o 1 z każdą zmianą, przy czym pierwszy numer sekwencji to 0x80000001 (InitialSequenceNumber, -2 31 + 1) aż do 0x7fffffff (2 31 ). Każda wersja LSA zastępuje wersje o niższym numerze kolejnym. Jeśli nie ma zmian, LSA są odświeżane co 30 minut (LSRefreshTime). LSA, który osiąga wiek jednej godziny (MaxAge), jest eliminowany z LSDB. Router źródłowy LSA może określić, że LSA nie jest odświeżany, ustawiając bit DoNotAge na 1 w opcjach.

LSA są transmitowane niezawodnie. Gdy router musi zaktualizować LSA po zmianie topologii, zwiększa swój numer kolejny i rozgłasza go do sąsiednich sąsiadów jako pakiet aktualizacji stanu łącza (który może zawierać więcej niż jeden LSA). LSA są następnie jawnie potwierdzane, aw przypadku niepowodzenia są ponownie przesyłane. Routery, które otrzymują LSA, porównują jego numer sekwencyjny z tym, który już mają, a jeśli jest wyższy, rejestrują LSA w LSDB i przekazują go również swojemu sąsiadowi. Pole LS Age jest zwiększane przy każdej transmisji, aby uniknąć nieskończonych pętli po błędzie oprogramowania. Jeśli otrzymany zostanie LSA z numerem sekwencyjnym identycznym z numerem już obecnym w LSDB, ale z różnicą wieku mniejszą niż 15 minut (MaxAgeDiff), LSA zostanie zignorowana.

Router będący źródłem LSA, który chce usunąć z LSDB, nadaje go z wartością LS Age = MaxAge, co powoduje jego eliminację.

Routery powstrzymują się od aktualizowania LSA częściej niż co 5 sekund (MinLSInterval). Routery odrzucają aktualizacje z LSA, który został już zaktualizowany mniej niż sekundę temu.

Rodzaje obszarów

Wyróżniamy następujące typy terenów:

obszar 0 obszar kręgosłupa; regularny obszar dowolny obszar, przy czym obszar kręgosłupa stanowi szczególną iterację; obszar stub obszar, do którego nie są propagowane LSA typu 5 (trasy zewnętrzne); całkowity obszar odgałęzienia nie jest tam propagowany żaden LSA typu 3, 4, 5 ani 7, z wyjątkiem trasy domyślnej; obszar niezbyt przysadzisty (NSSA) typ obszaru odgałęzienia, który umożliwia iniekcję tras zewnętrznych za pośrednictwem LSA typu 7. Typ 7 zostanie przekształcony na typ 5, gdy zostanie przesłany poza ten obszar; całkowicie NSSA NSSA bez LSA 3 i 4 z wyjątkiem jednej trasy domyślnej.

Nie jest możliwe tworzenie wirtualnych łączy przez obszar wejściowy ani wewnętrznych ASBR do obszaru wejściowego.

Rodzaje sieci

Punkt-punkt podsieć odpowiada łączu punkt-punkt; Transmisja wielodostępowa podsieć może zawierać więcej niż dwa routery, z których wszystkie mogą komunikować się ze sobą, dostępny jest adres rozgłoszeniowy; Punkt-wielopunkt podsieć składa się z centralnego routera i innych routerów, które nie komunikują się ze sobą. Protokół OSPF traktuje sieć jako zbiór łączy typu punkt-punkt; NBMA (wielodostęp bez emisji) podsieć składa się z routerów, które mogą się ze sobą komunikować, ale nie ma adresu rozgłoszeniowego. W sieci tego typu protokół OSPF emuluje typ rozgłoszeniowy, replikując LSA do wszystkich sąsiadujących sąsiadów;
Punkt-punkt Nadawanie Point-to-multipoint
(non-broadcast)		 Punkt-wiele punktów
(transmisja)		 NBMA
DR / BDR Nie tak Nie Nie tak
cześć / martwy 10s / 40s 10s / 40s 30s / 120s 30s / 120s 30s / 120s
odkrycie sąsiadów tak tak Nie tak Nie
RFC 2328 tak tak tak Cisco tak

Tworzenie przyległości

W podsieci routery, które odkrywają się nawzajem dzięki protokołowi hello , nazywane są sąsiadami . W sieciach typu punkt-wielopunkt i NBMA sąsiedzi są konfigurowani jawnie. Dopóki parametry sąsiadów są kompatybilne, wtedy próbują oni utworzyć relację sąsiedztwa. Przed wymianą informacji o trasie wymagane jest ustanowienie sąsiedztwa.

Przyleganie może przyjąć następujące stany:

Na dół nie otrzymano żadnych informacji na temat tego segmentu; Próba w sieciach NBMA wskazuje, że nie otrzymano ostatnio żadnych informacji od skonfigurowanego sąsiada; W tym odebrano pakiet hello; 2-drożny odebrano pakiet hello, który zawiera własny identyfikator routera, który wskazuje, że istnieje komunikacja dwukierunkowa. W tym stanie odbywają się wybory DR i BDR. Decyzja o utworzeniu sąsiedztwa zapada pod koniec tego stanu. ExStart routery próbują ustalić początkowe numery sekwencyjne, które będą używane w pakietach wymiany informacji. W przypadku tej wymiany jeden z routerów stanie się routerem podstawowym, a drugi routerem pomocniczym. Wymieniać się routery wysyłają swoje LSDB przez pakiety z opisem bazy danych (DBD); Ładowanie wymiana LSDB jest zakończona, routery żądają LSA, których potrzebują; Pełny LSDB jest zsynchronizowane i następuje przyleganie.

Komunikaty powitalne są wysyłane w regularnych odstępach czasu na interfejsach, na których aktywny jest protokół OSPF. W przypadku łączy punkt-punkt i łączy rozgłoszeniowych są one rozgłaszane pod adresem multiemisji 224.0.0.5 (AllSPFRouters), w przypadku łączy bez emisji są wysyłane na adres IP unicast sąsiada.

W pakiecie hello można znaleźć w szczególności następujące informacje:

  • DR i BDR;
  • priorytet;
  • rodzaj sieci;
  • lista routerów OSPF znanych w podsieci;
  • maska ​​podsieci;
  • witaj i martwe okresy;
  • opcje.

Numer obszaru jest zawarty w nagłówku pakietu OSPF. Przyleganie nie jest tworzone, jeśli pewne parametry nie są zgodne (numer obszaru, typ obszaru (odgałęzienie lub nie), okresy powitania / nieaktywności, uwierzytelnianie).

Sąsiedztwo w sieci rozgłoszeniowej

Aby routery OSPF mogły współużytkować informacje o routingu, wymagana jest relacja przylegania. W sieci radiowej ( Ethernet ) czy każdy router miały ustalić sąsiedztwo ze sobą informacji o stanie routera i wymiany łączy obciążenie byłoby nadmierna liczba adjacencies bycia lub w . Aby przezwyciężyć ten problem, wybieramy router DR (wyznaczony router), który będzie odbierał wszystkie informacje o stanie łączy i retransmitował je do innych routerów. Ponieważ staje się to krytycznym punktem sieci, wyznaczany jest również BDR (zapasowy wyznaczony router). Numer sąsiedztwa wynosi zatem 2n-1, to znaczy in . Pozostałe routery określane są jako DR Other .

Protokół OSPF używa do komunikacji tylko multiemisji z następującymi dwoma adresami:

Tylko DR generuje sieć LSA (typ 2) odpowiadającą podsieci. LSID tego będzie adresem IP DR w podsieci. Ta LSA zawiera również listę routerów podłączonych do podsieci.

Wybór DR

Dla danej podsieci typu broadcast lub NBMA każdy router OSPF ma wartość zwaną priorytetem od 0 do 255. Jeśli priorytet jest ustawiony na 0, router nie uczestniczy w wyborach i dlatego nie może stać się routerem DR ani BDR.

Inne routery, które są co najmniej w stanie dwukierunkowym, kwalifikują się.

Wybory rozpoczynają się od BDR. Jeśli istnieje już wiele routerów wskazujących, że w ich pakietach hello jest BDR, ten o najwyższym priorytecie zostanie zachowany jako BDR, a jeśli istnieje wiele routerów o najwyższym priorytecie, to ten, którego ID routera to najwyższa jest zachowywana jako BDR. Jeśli jest tylko jeden router, który wskazuje, że jest to BDR, ten wybór pozostaje. Jeśli lista kandydatów jest pusta, wówczas BDR jest routerem nie-DR o najwyższym priorytecie, a jeśli jest więcej niż jeden, ten z najwyższym identyfikatorem routera jest zachowywany.

Postępujemy w ten sam sposób z DR, jeśli nie ma kandydata na DR, wówczas BDR awansuje do DR i wybory BDR rozpoczynają się ponownie, jak w poprzednim akapicie.

Pozostałe routery sąsiadują z DR i BDR. W przypadku awarii DR, BDR staje się DR i przeprowadzane są nowe wybory BDR.

Postępując zgodnie z tą procedurą, jeśli router jest dodawany do sieci, gdy DR i BDR już istnieją, wtedy DR i BDR są utrzymywane, nawet jeśli priorytet nowoprzybyłego jest wyższy.

Synchronizacja

Po ustanowieniu sąsiedztwa routery określą router główny i dodatkowy, a także początkowy numer kolejny. Router główny wyśle ​​do drugorzędnego pakiety z opisem bazy danych (DBD), które składają się z listy nagłówków LSA (ale bez rzeczywistych danych LSA), drugi router odnotuje LSA, których nie ma lub których numery sekwencyjne są wyższe niż ten w swoim LSDB, a następnie odbierze je od podstawowego za pomocą pakietów Link State Requests. Router główny odpowiada mu pakietami Link State Update, które zawierają żądane LSA. Drugorzędny następnie wysyła pakiety Link State Update, które odpowiadają LSA, których nie ma jednostka podstawowa lub które są nieaktualne w drugorzędnym.

Po zakończeniu synchronizacji przyleganie przełącza się do stanu pełnego i LSA są rozgłaszane normalnie.

Podsumowanie tras

Trasy można podsumować na dwóch poziomach w protokole OSPF:

  • trasy zewnętrzne można podsumować za pomocą ASBR, który wstrzykuje je do protokołu OSPF;
  • trasy międzyobszarowe można podsumować ABR na granicy tych obszarów.

Metryczny

OSPF używa metryki numerycznej, opartej na koszcie addytywnym, który może wahać się od 1 do 65535. Specyfikacja nie nadaje szczególnego znaczenia tej metryki, z ograniczeniem polegającym na tym, że dodawanie kosztów kolejnych łączy w celu określenia całkowitego kosztu musi mieć znaczenie .

Firma Cisco używa domyślnej wartości kosztu łącza, która wynosi (10 8 ) / (przepustowość łącza w bitach / s). Na przykład łącze 10 Mbit / s będzie kosztować 10. Aby uwzględnić bardzo szybkie połączenia ( 1 Gbit / s i więcej), możesz ręcznie ustalić koszt każdego łącza lub ustawić przepustowość na odniesienie większe niż domyślne.

Niezależnie od danych preferowane są następujące typy dróg w tej kolejności:

  1. trasy wewnątrzobszarowe;
  2. trasy międzyobszarowe;
  3. trasy zewnętrzne E1;
  4. trasy zewnętrzne E2.

OSPF jest w stanie rozłożyć obciążenie na wiele łączy, o ile metryka jest dokładnie taka sama dla każdego miejsca docelowego.

Poświadczenie

Pakiety OSPF mogą być przedmiotem dwóch form uwierzytelnienia, pierwsza składa się z hasła przesłanego w postaci jawnej w pakiecie, druga składa się z funkcji skrótu MD5 obliczanej na pakiecie i wspólnego hasła.

Algorytm Dijkstry

OSPF używa algorytmu Dijkstry do określenia najlepszej ścieżki. Jest również nazywany algorytmem SPF ( Shortest Path First ) lub algorytmem najkrótszej ścieżki. Sformułował go Edsger Dijkstra .

Protokół OSPF wyzwala aktualizacje za każdym razem, gdy następuje zmiana topologii sieci, co pomaga skrócić czas zbieżności. Z aktualizacji router tworzy bazę danych topologicznych, która umożliwia obliczenie dostępności do sieci dzięki obliczeniu drzewa topologii, której router jest korzeniem.

Zalety i wady

Zalety protokołu OSPF

  • Jest to standard IETF będący przedmiotem RFC 2328 , dlatego jest przedmiotem wdrożeń przez wielu dostawców i nie stwarza problemu z interoperacyjnością , dlatego jest szczególnie popularny.
  • jego czas konwergencji jest szczególnie krótki,
  • zawiera pojęcie zmiennej wielkości maski ( VLSM ), niezbędne do zarządzania obecnymi sieciami bezklasowymi ,
  • jest ekonomiczny pod względem przepustowości: podczas pracy wysyłane są tylko krótkie komunikaty hello , aw przypadku zmiany topologii tylko zmodyfikowane LSA są wysyłane do sąsiadów. Jednak każdy router przesyła ponownie wszystkie swoje LSA do swoich sąsiadów co 30 minut.

Wady protokołu OSPF

  • Ponieważ każdy router ma całą bazę danych łączy, wszystkie muszą mieć wystarczającą pojemność pamięci, aby ją przechowywać;
  • OSPF jest wrażliwy na zjawisko trzepotania lub trzepotania , pojemność procesora odgrywa rolę w obliczaniu SPF, a tym samym szybkości zbieżności, w szczególności w przypadku złożonych i niestabilnych topologii;
  • Ogólnie uważa się, że protokół OSPF jest odpowiedni dla topologii obejmujących do 1000 routerów;
  • konfiguracja OSPF jest bardziej złożona, głównie jeśli sieć jest podzielona na obszary;
  • koncepcja obszaru szkieletowego może ograniczyć możliwe topologie;
  • nie pozwala na równoważenie obciążenia przez wiele łączy o różnych metrykach, jak to jest w przypadku protokołu EIGRP ;
  • Protokół OSPFv2 jest specyficzny dla protokołu IPv4 . W przypadku IPv6 niezbędna jest nowa wersja protokołu: OSPFv3 (lub nawet inny protokół: IS-IS ).

Ewolucje (OSPFv3)

OSPFv2 działa tylko z protokołem IPv4 i dla niego. Dlatego protokół OSPFv3 został zdefiniowany w dokumencie RFC 5340 . OSPFv3 działa przez łącza IPv6 i umożliwia routing IPv6 tylko w początkowych specyfikacjach RFC. OSPFv3 porzuca uwierzytelnianie OSPFv2 na rzecz IPsec . OSPFv3 działa na łączach (adresowanych w IPv6, z co najmniej adresami lokalnymi dla łącza), a nie na podsieciach, takich jak OSPFv2. W rezultacie identyfikatory LSA nie mają już nic wspólnego z adresowaniem, które jest teraz transportowane osobno w nowych LSA:

  • LSA Type 8 (Link LSA)  : Link-Local typ LSA (ważny tylko dla łącza), aby wskazać listę adresów obecnych w łączu
  • LSA Type 9 (Intra-Area Prefix LSA)  : wskazuje prefiksy związane z każdym LSA typu 1 (router) i 3 (sieć)

Następnie w dokumencie RFC  5838 wprowadzono pojęcie rodziny adresów , które umożliwia protokołowi OSPFv3 jednoczesne przesyłanie różnych informacji o routingu i topologii dla różnych rodzin adresów, w tym zarówno IPv4, jak i IPv6. Należy zauważyć, że sam OSPFv3 zawsze działa na łączach adresowanych w IPv6. Od tego RFC, OSPFv3 teoretycznie byłby w stanie całkowicie zastąpić OSPFv2 (poza jakimkolwiek pojęciem stabilności i dojrzałości implementacji).

Bibliografia

  1. (w) J. Moy (Ascend Communications, Inc.), "  OSPF wersja 2  " Żądanie uwagi n O  2328,Kwiecień 1998.
  2. (w) R. Coltun (Acoustra Productions), D. Ferguson (Juniper Networks), J. Moy (Sycamore Networks, Inc.), A. Lindem Ed. (Redback Networks), „  OSPF for IPv6  ”, Prośba o komentarze n O  5340,lipiec 2008.
  3. (w) R. Coltun (siara Systems), D. Ferguson (jałowca Networks), J. Moy (jawor Networks), "  OSPF IPv6  " Request for Comments n °  2740Grudzień 1999.
  4. (w) "  OSPF Specification  " Request for Comments n °  1131.
  5. (w) J. Moy (ProteOn, Inc.), "  OSPF wersja 2  " Request for Comments n °  1247Lipiec 1991.
  6. (w) P. Gross, redaktor, IETF / IESG przewodniczącego, "  Wybór" Common IGP "dla Internet IP (zalecenia IESG do IAB)  ," Request for Comments n o  1371Październik 1992.
  7. (w) Philip Smith, „  Migrating from OSPF to ISIS  ” on Menog ,22 kwietnia 2012(dostęp 25 lutego 2018 )
  8. (w) A. Lindem red. (Ericsson), S. Mirtorabi, A. Roy Barnes (Cisco Systems), R. Aggarwal (Juniper Networks), "  Pomoc adresu Rodzin w OSPFv3  " Request for Comments n ö  5838,kwiecień 2010.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

  • (en) John T. Moy OSPF: Anatomy of an Internet Routing Protocol Addison-Wesley Professional 1998, ( ISBN  0201634724 )
  • (en) Brent Stewart, CCNP Building Cisco Scalable Internetworks Official Study Guide, wydanie 4 , Cisco Press 2007, ( ISBN  158720147X )

Linki zewnętrzne

  • (w) Poradniku projektowym OSPF
  • (en) RFC 2328 OSPF v2 , J. Moy,Kwiecień 1998
  • (en) RFC 3101 The OSPF Not-So-Stubby Area (NSSA) Option , P. Murphy,styczeń 2003
  • (en) RFC 5340 OSPF dla IPv6 , R. Coltun i in.,lipiec 2008