Nów jest dzień nowiu i pierwszego dnia miesiąca, w niektórych kalendarzach lunisolar . Było to święto obchodzone w starożytności w Egipcie , Grecji , Rzymie , ale także w Judei . Judaizm zachował tę żywą tradycją w kalendarzu hebrajskim nadal używane dziś określić liturgiczne święta.
W Egipcie uroczyście prowadzono zwierzę, któremu poświęcony był miesiąc.
Greckie słowa ὁ μήν (miesiąc) i ἡ μήνη (księżyc) są zbudowane na rdzeniu Μα, co oznacza mierzyć. W niektórych starych kalendarzach nowy miesiąc ( ὁ νέος μήν ) rozpoczynał się od nowiu ( ἡ νέα μήνη ), wyrażeń oddających etymologię francuskiego terminu néoménie (lub nouménie), oznaczającego jednocześnie dzień nowiu i pierwszy dzień miesiąca.
W starożytnej Grecji bractwa neomeniaste (lub nouméniastes) celebrowały każdą neomenię publicznymi modlitwami na Akropolu w Atenach , podczas których posągi Hermesa i Hekate były ozdobione roślinami i kwiatami. Neomenian Apollo przewodniczył ceremoniom tego święta. Sprawy publiczne były zwalniane w każdej neomenii, a współbracia neoméniastes brali udział w nakładaniu uroczystych bankietów, syssities .
Wśród Rzymian „wyślij do kalendarza” to żartobliwe wyrażenie, ponieważ grecki miesiąc zaczyna się od księżycowej neomenii, ale pomija kalendarze roku słonecznego.
Kalendarz hebrajski używany przez Żydów obejmuje dwanaście lub trzynaście miesięcy księżycowych każdy rozpoczynający się właśnie na nowiu. Ten dzień neomenii, zwany po hebrajsku Rosz Hodesz , obchodzony jest poprzez rytualne modlitwy.