Nâsir ud-Dîn Mahmûd
Nâsir ud-Dîn Mahmûd
Funkcjonować
Sułtan Delhi ( d )
|
---|
10 czerwca 1245 -18 lutego 1266 |
---|
Alâ ud-Dîn Masûd Shâh ( we )
Balbân
|
---|
Nâsir ud-Dîn Mahmûd (zmarł10 lutego 1266) był sułtanem Delhi z czasów dynastii niewolników od 1246 roku do śmierci. Najmłodszy syn Îltutmisha , wstąpił na tron po tym, jak jego bratanek Masûd został obalony i uwięziony10 czerwca 1246przez czterdziestu oficerów tureckich ( Chihalgani ). Panuje pod ich kontrolą, odgrywając jedynie rolę reprezentacyjną. Jego pobożność przyniosła mu przychylność ulemów i być może wyjaśnia długowieczność jego panowania. Pasjonuje się kaligrafią i poświęca swój czas na reprodukcję Koranu . Większość panowania jest zdominowana przez osobowość Balbâna , byłego niewolnika Iltutmish, który został ministrem w 1249 roku . Odrzucił wpływy Chihalgani i przywrócił władzę w Pendżabie po kłopotach spowodowanych najazdami mongolskimi (splądrowanie Lahore w 1241 r. ) I pragnieniu niepodległości Radźputów . Został sułtanem po śmierci Nâsira, który poślubił jego córkę w 1249 roku.
Źródło