Muzeum Bielsko-Biała , którego głównym siedziba zabytkowy zamek w Bielsku, w Śląska , Polski , nadal wszystkie rozpoczęte muzealnych tradycje w początkach XX -tego wieku, kiedy autonomiczne władze Bielska Śląskiego i Białej Galicyjski ustanowionego dwa oddzielne muzea. Od 1970 roku, został wzbogacony zależnych regionalne: Julian Fałat Museum, Technicznego i Muzeum Włókiennictwa i wreszcie Domu w Weavera .
Wzniesiony w centrum Bielska-Białej zamek jest najstarszym zabytkiem wzniesionym na historycznym terenie miasta Bielska. Według starej legendy na jego miejscu znajdował się niegdyś mały zamek bandytów, którzy napadli na ulicznych handlarzy. Książę opolski Kazimierz (zm. 1229 lub 30) szturmem ten fort dokonał eksterminacji rozbójników. Na miejscu ich zamku zbudował mały domek myśliwski, który z wiekiem stał się okazałym zamkiem, wokół którego rozwinęło się Bielsko.
Najstarsze części daty Zamek z XIV -tego wieku. W następnych stuleciach zamek przeszedł kilka przebudów i przeróbek. Reprezentuje typ zamku miejskiego. Włączona od początku w system fortyfikacji Bielska, stanowi najsilniejszy element jego ogrodzenia.
Od wieków odgrywa rolę śląskiej warowni granicznej, najpierw utrzymanie granic księstw terytorialnych Cieszynie i Oświęcimiu , a następnie monitorowania granicy polsko-czeskiej (na początku XV th century) oraz Polsko-austriacki (od 1526 roku). Od końca XVI th century traci swoją fortecę charakter, stając się rezydencja szlachecka.
Jego wygląd przychodzi ten czas jego ostatniej poważnej rekonstrukcji wypełniony w połowie XIX th century całkowicie usunięte swój stary styl. W latach 1899-1973 zamiast widocznej obecnie po jego wschodniej stronie ceglanego muru oporowego znajdował się szereg sklepów stanowiących piękne podwaliny architektoniczne bryły zamku. Zostały one niestety zniszczone po poszerzeniu ulicy du Château. Jedną z ich siedzib był zamek wzniesiony przez dynastię Piastów, panującą w Księstwie Cieszyńskim przez ponad dwa stulecia. Od 1572 r. Jest administracyjnym i gospodarczym centrum autonomicznego państwa, kierowanego kolejno przez szlacheckie rody Promnitz, Schaffgotsch, Sunnegh, Solms i Haugwitz. W 1752 r. Państwo to zostało podniesione do rangi księstwa i przeszło w ręce rodziny Sułkowskich. Księstwo bielskie istniało do 1849 r., Kiedy to wraz z wprowadzeniem przez Austrię nowoczesnego systemu administracyjnego, który zlikwidował dawne struktury feudalne, jego ziemie stały się częścią starostów bielskich. Zamek i wiele istniejących posesji na obrzeżach miasta było własnością Sułkowskich do 1945 r. Po II wojnie światowej Zamek został przejęty przez państwo polskie jako własność poniemiecka i służył jako siedziba wielu instytucji kulturalnych. Od 1983 r. Jedynym użytkownikiem jest Muzeum Bielsko-Biała, podlegające samorządowym władzom Katowic .
Wystawa stała znajdująca się w Zamku w Bielsku zajmuje kilka pomieszczeń na pierwszym piętrze. Dostęp jest przez przedsionek z XIX th wieku, odrestaurowany w 2001 roku zachodnie skrzydło budynku jest dedykowany do sali myśliwskiej i zbrojowni. W skrzydle wschodnim mieści się część ekspozycyjna poświęcona historii miasta i zamku oraz tradycjom rzemieślniczym Bielska i Białej. Są obok sali rokokowej i sali w stylu biedermeier . Główną ozdobą wystawy są zabytkowe piece. Wschodnie skrzydło zamku zajmuje galeria malarstwa. Prezentuje malarstwo realistyczne i akademickie z XIX th wieku, malarstwo okresu „ Młodej Polski ”, artyści prace związane z Bielska-Białej w ciągu dwudziestu lat międzywojennych i po II wojnie światowej Global. Pracownia plastyczna na Zaolziu prezentuje prace polskich artystów tworzących w Czechach. W korytarzu po stronie sądu został zmontowany zbiór grafik wykonanych przez artystów z początku XX -go wieku i licznych portretów przedstawiających ludzi z Bielska-Białej oraz XIX i XX wieku. Na parterze zamku znajdują się również trzy sale przeznaczone na wystawy czasowe.
Muzeum w Bielsku-Białej, którego głównym siedziba historyczny Zamek Bielsko kontynuuje tradycje zapoczątkowane muzealnych na początku XX th wieku, kiedy autonomiczne władze Bielska Białej Śląskiego i Galicyjski ustanowionego dwa oddzielne muzea. Istniało już starsze muzeum - Muzeum Miejskie w Białej, które powstało z inicjatywy nauczyciela bielskiego liceum Erwina Hanslika uchwałą Rady Miejskiej im.19 grudnia 1902. W tym samym dniu z podobną inicjatywą na forum Rady Miejskiej sąsiedniego Bielska wystąpił protestancki pastor dr Andrzej Schmidt. W następstwie jego apelu w 1903 r. W Bielsku-Białej i okolicach zorganizowano wielką akcję poszukiwań i zbierania pamiątek, prawdziwych eksponatów muzealnych. Efekty tej akcji zademonstrowano w 1903 r. W Strzelnicy („Strzelnice”) jako „wystawa tutejszych staroci”. Kilka miesięcy później Rada Miejska powołała do życia Muzeum Miejskie w Bielsku. Jednak zajęło to trochę czasu, zanim oba muzea stały się dostępne dla zwiedzających. Muzeum w Białej zostało otwarte dnia3 grudnia 1904w budynku ratusza. Działała tam do 1920 r. W tym roku działalność została zawieszona, eksponaty zgromadzono w jednym magazynie, a pomieszczenia przeznaczono na inne cele. Muzeum zostało ponownie otwarte dopiero w 1932 roku, tym razem w piwnicach budynku, w którym działało do wybuchu II wojny światowej, kiedy zostało zamknięte. Bielskie Muzeum zostało otwarte dla zwiedzających w dniu25 lutego 1906w budynku „Le Vieil Hôtel de Ville”, znajdującym się przy Rynku nr 9. Działało tu nieprzerwanie do 1941 roku. Dzięki staraniom kustosza Edwarda Schnacka w okresie międzywojennym muzeum zostało znacznie powiększone. Było to wówczas jedno z największych muzeów regionalnych w Polsce, trzecie na Śląsku, ustępując jedynie muzeom katowickim i cieszyńskim. W 1941 r. Hitlerowskie władze okupacyjne połączyły oba muzea w „Heimatmuseum”, które znajdowało się w Białej, w dawnej siedzibie korporacji. Przebywał tam do końca II wojny światowej. W 1945 roku postanowiono reaktywować działalność muzeum. W dniu udostępniono Muzeum Miejskie w Bielsku14 lutego 1947. Od lat siedemdziesiątych XX th wieku został wzbogacony zależnych regionalne: Muzeum Juliana Fałata ( 1973 ), Muzeum Włókiennictwa Technicznego, zwany obecnie Muzeum Techniki i Włókiennictwa ( 1979 ) iw końcu Maison du tisserand ( 1992 ). Od 2001 roku muzeum nosi nazwę Muzeum Bielsko-Biała.
Muzeum Techniki i Włókiennictwa
Dom tkacza
Muzeum Juliana Fałata
Julian Fałat