Departamentalne Muzeum Sztuk Popularnych i Tradycji

Departamentalne Muzeum Sztuk Popularnych i Tradycji Obraz w Infobox. Sala wystawowa poświęcona pracy konopi. Ogólne informacje
Otwarcie 1957
Odwiedzający rocznie 18306 odwiedzających (2010)
Stronie internetowej musees.haute-saone.fr
Kolekcje
Kolekcje Sztuka ludowa, historia, etnografia
Lokalizacja
Kraj  Francja
Gmina Champlitte, Chateau-Lambert
Adres Plac Kościelny
Informacje kontaktowe 47 ° 37 ′ 01 ″ N, 5 ° 30 ′ 51 ″ E

Działów Muzeum Sztuki i popularnych tradycji jest częścią resortowych muzeów Haute-Saône lub wydziałowych muzea Albert-et-FELICIE-Demard. Jest zainstalowany w zamku Champlitte , w departamencie Haute-Saône .

Prezentacja

Dopiero w 1952 roku, podczas wielkich przemian związanych z exodusem wsi i modernizacją gospodarstw, założyciele muzeum Albert i Félicie Demard zaczęli nabywać meble i przedmioty, które przyczyniły się do powstania wydziałowego muzeum sztuk ludowych. i tradycji w 1957 roku powstała w wyniku Narodowego Muzeum Sztuk popularnych i Tradycji, muzeum przeniesiono do zamku Champlitte i stał działów w 1963 roku oferuje wgląd w społeczności wiejskiej na przełomie XX wieku. th  century . Scenografia, oparta na rekonstrukcjach wnętrz chłopskich (świetlic), warsztatów (ślusarstwo, konopie, koronkarstwo itp.) I sklepów (kawiarnia, sklep spożywczy, modniarka itp.) Pogrąża zwiedzającego w wiejskiej społeczności, w której obrządki i popularne wierzenia interpunkcja czasu. Na parterze, pokoje zamku odtworzyć atmosferę arystokratycznej XVIII -tego  wieku.

Historia

  • 1951: pierwsze kolekcje prowadzone przez Alberta Demarda.
  • 1952: Albert Demard zostaje agentem miejskim.
  • 1953: pierwsza wystawa w trzech salach zamku. Tak zwane pokoje terroir są oparte na inwentarzu po śmierci i są zawsze prezentowane w muzeum.
  • 1957: otwarcie dodatkowych pomieszczeń na zamku.
  • 1963: muzeum staje się oddziałowe.
  • 1973: otwarcie pomieszczenia poświęconego kuźni.
  • 1975: otwarcie przestrzeni związanych z kaletnictwem (garbarz, szewc, rymarz).
  • 1977 i 1978: otwarcie rekonstrukcji Wesołe miasteczko lub sala popularnych uroczystości (kukiełki, zabawy na wesołym miasteczku, karuzela, karawana, organy mechaniczne), kawiarnia 1900, apteka.
  • 1981: otwarcie wilczego pokoju, medycyna popularna.
  • 1987: otwarcie sali zwanej Wiekami życia.
  • 2001: otwarcie sali poświęconej studium wiejskiego notariusza.
  • 2019: następujące sale: dentysta, fotograf, zegarmistrz, modniarka, koronkarski zostają zastąpione przestrzenią poświęconą Meksykowi.

Kierunek

Z w Nazwisko
1953 1980 Albert Demard
1980 2002 Jean-Christophe Demard
2002 2011 Viviane Ivol
2011 2014 Francoise Ailhaud
2015 2020 Julie Chevaillier
2021 Caroline Dreux

Odbywały się wystawy czasowe

  • 2002: „Falbale, falbanki i surduty”
  • 2003: „Łzy historii” we współpracy z Le 10 neuf - CRAC Franche-Comté
  • 2003: „Piękności w strojach pól”
  • 2004: „Lalki, przedmioty życia”
  • 2005: „Od geniuszu do duchowości”, wystawa o znaczeniu narodowym
  • 2005: „To trochę jak życie”
  • 2006: „Meksyk, wielka podróż”
  • 2007: „50-ta wiosna muzeum, carte blanche dla Daniela Nadauda”
  • 2008: „Żeliwo czarne”
  • 2008: Ernesto Riveiro i Claudie Floutier
  • 2009: „Dzieci wczoraj i dziś”
  • 2010: „1860-1910, 50 lat elegancji w Haute-Saône  ”
  • 2011: „Zamkowe życie: od fortecy do przyjemnej rezydencji”
  • 2012: „Od Champlitte do Meksyku  : nadzieje, próby i rozczarowania” we współpracy z archiwami departamentalnymi Haute-Saône
  • 2013: „Wesele…”
  • 2014: „1914: koniec świata? "
  • 2015: „Bernard Plossu, podróż do Meksyku: 1965-1966”

Muzea Francji

To muzeum korzysta z nazwy Musée de France , zgodnie z warunkami kodeksu dziedzictwa .

Galeria zdjęć

  • Kawa.

  • Hospicjum.

  • Sklep spożywczy.

  • Różne etapy przemiany włókna konopnego w przędzę tkacką.

  • Żelazna robota.

  • Koło garncarskie i szkliwiona ceramika.

  • Ewokacja działalności rolniczej.

Bibliografia

  1. 2006-2010 odwiedzający muzea we Francji - Franche-Comté, otwarte dane „  Obecność  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  2. Albert Demard, Barbizier , n O  3 1973.
  3. Albert Demard, Barbizier , N O  6, 1977.
  4. Albert Demard, Barbizier , n O  7, 1978 r.
  5. Jean-Christophe Demard, Barbizier , n O  10, 1981.
  6. Jean-Christophe Demard, Barbizier , n O  14, 1987.
  7. „  Notariusz wchodzi do muzeum  ”, L'Est Républicain ,18 października 2001.
  8. „  Departmental Archives of Haute-Saône  ” , na archives.haute-saone.fr (dostęp 31 marca 2021 ) .

Zobacz też

Bibliografia

  • Albert Demard, Człowiek i jego ziemia , Éditions Joël Cuenot,1978( ISBN  2-86348-001-4 ).
  • Viviane Ivol ( fot.  Jacques Monnin, katalog muzeum), Château de Champlitte ,2010.
  • Noël Barbe, „The Albert-Demard Museum or the Vertical of the Self. Szkic portretu w mobilności ”, Migrations, itinerances, mobilités (Materiały z dni studyjnych 8-10 marca 2006w Hôtel du Département de Vesoul, zbiór „Text (plural)”) ( ISBN  2-9515511-7-7 ) .
  • Noël Barbe i Emmanuelle Jallon (katalog wystawy), Puppet. Przedmioty życia ( ISBN  2-9515511-1-8 ) , „Lalki: utwór etnograficzny w trzech aktach”.
  • Dobre życie. Od fortecy do przyjemnej rezydencji , katalog wystawy wyprodukowany przez departamentalne muzea Albert-et-Félicie Demard, 2011.
  • Noël Barbe, „The Demard Museum or Albert's Vertical. Przejdź przez „lokalne pokoje”, O. Vincent (reż.), Zbieranie? Terytoria, przedmioty, losy , Paryż, Creaphis, 2011, s.  68-85 .
  • Barbizier , N O  8,Grudzień 1979, s.  234 .

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne