Andronikov Klasztor Zbawiciela (ros Андроников монастырь, Спасо-Андроников монастырь lub Андроников Нерукотворного Спаса монастырь) to dawny klasztor położony w Moskwie na lewym brzegu Yauza poświęcony ikonie Acheiropoietos obraz Najświętszego Zbawiciela nie ręcznie i gdzie stoi najstarszy budynek w Moskwie, Katedra Zbawiciela klasztoru Andronikowa .
Klasztor Andronikov został założony w 1360 r. Przez Andronikowa, ucznia św. Sergiusza z Radonge na podstawie przysięgi złożonej przez metropolitę Aleksego z Kijowa, ocalałego z wraku statku na Morzu Czarnym podczas powrotu z Konstantynopola. Pierwotnie klasztor otoczony był drewnianymi wałami obronnymi. Pierwsza zbudowana katedra również była drewniana.
Malarz Andriej Rublow reśida tam około 1370 - 1427. Katedra Zbawiciela klasztoru Andronikowa została zbudowana w latach 1425 - 1427. W 1840 r. Wnętrze katedry zostało zmodyfikowane i całkowicie utraciło swój pierwotny wygląd, ale ten ostatni był obiektem remont w latach 1950-1960 przed otwarciem muzeum. Klasztor został również mocno zniszczony podczas rewolucji rosyjskiej .
W 1812 roku pożar zniszczył znaczną część budynku.
W klasztorze mieści się Centralne Muzeum Starożytnej Kultury i Malarstwa Rosyjskiego Andrzeja Rublowa , nazwane na cześć najsłynniejszego mnicha tego opactwa oraz Katedra Zbawiciela klasztoru Andronikowa . Jest też Pałac Kultury, opuszczony budynek zamknięty dla zwiedzających.