Mercedes Legrand

Mercedes Legrand Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 1893
Almodóvar del Campo ( Hiszpania )
Śmierć 1945
Narodowość belgijski
Trening Królewska Akademia Sztuk Pięknych w Brukseli (1916-1919)
Zajęcia Malarz , poeta
Małżonkowie Roger van Gindertael
Charles Edmond Kayser (od1928)
Inne informacje
Archiwum prowadzone przez Biblioteka Kandinskiego

Mercédès Legrand (ur14 lipca 1893 r. w Horcajo w Hiszpanii i zmarł dnia 17 lipca 1945w Awinionie ) jest belgijskim malarzem, projektantem, poetą i dziennikarzem, którego życie zawodowe toczy się głównie we Francji. Jego prace składają się z pejzaży, martwych natur, ale także postaci religijnych. Poświęciła się także realizacji emalii.

Biografia

Po spędzeniu pierwszych dziesięciu lat w Hiszpanii, Mercédès Legrand przeniósł się do Liège, rodzinnego miasta swoich rodziców.

W 1916 roku Mercédès Legrand zapisał się do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Brukseli . Tam poznaje swojego przyszłego męża: Rogera Van Gindertaela . Z pomocą Michela de Goeye trzech z nich stworzyło pismo Hélianthe poświęcone sztuce. Różne artykuły są sygnowane przez Mercédès Legrand.

Gmina Nassogne zamówiła u niego pomnik wojenny, który zainaugurowano we wrześniu 1920 r. Jest to prawdopodobnie pierwszy belgijski pomnik zaprojektowany i wykonany przez kobietę, ale także pierwsze przedstawienie cywila skonfrontowanego ze szczątkami żołnierza. Następnie poświęciła się malarstwu, głównie religijnemu, oraz projektowaniu plakatów.

Po urodzeniu syna para osiedliła się w stolicy Francji w 1925 roku. Był to również rok wydania pierwszego tomu wierszy Horcajo . Po nim nastąpią Geografie  ; książka z przedmową Valéry'ego Larbauda . W międzyczasie małżonkowie rozchodzą się. Poświęcając się tłumaczeniom, Mercédès nadal malował. W 1928 roku galeria Fermé la nuit poświęciła mu pierwszą osobistą wystawę.

Poślubia Edmonda Kaysera . Z ich związku rodzą się dwie córki. Prace Mercédèsa – głównie martwe natury, pejzaże i portrety – są widoczne na wystawach zbiorowych. Reprezentuje Belgię wraz z Marie Howet, Jenny Montigny i innymi artystami z okazji wystawy „ Artystki Europy w Jeu de Paume ”.

Po mianowaniu Edmonda Kaysera na szefa muzeum Adrien-Dubouché i Narodowej Szkoły Sztuki Dekoracyjnej w Limoges opuścili Paryż. Mercédès został następnie wprowadzony do emalii i malowania na porcelanie. Prawo znane jako „drugi statut Żydów” z 2 czerwca 1941 r. pozbawia Edmonda Kaysera jego funkcji i zmusza ich do przeniesienia się do Trévoux, a następnie do Awinionu. Mercédès kontynuowała tam produkcję emalii, ale wdychanie oparów kwasu azotowego podczas ich produkcji mocno wpłynęło na jej zdrowie. Zmarła trzy dni po jego 52 -tego  roku życia.

Muzea konserwujące jego dzieła

Wystawa retrospektywna została zorganizowana w muzeum Mont-de-Piété w Bergues od 1 lipca do 31 października 2020 r. oraz w Muzeum Famenne i Sztuki od 19 grudnia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r.

Praca publiczna

Pomnik zmarłych z Nassogne

Uwagi i referencje

  1. Zrzuty , s.  11.
  2. Zrzuty , s.  12-17.
  3. Cassart , s.  39-42.
  4. Zrzuty , s.  18-20.
  5. Zrzuty , s.  21-28.
  6. Zrzuty , s.  26-30.
  7. Zrzuty , s.  32-36.

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Linki zewnętrzne