Maria Blanchard

Maria Blanchard Obraz w Infobox.
Narodziny 6 marca 1881
Santander
Śmierć 5 kwietnia 1932(w wieku 51 lat)
Paryż
Pogrzeb Paryski cmentarz Bagneux
Imię urodzenia María Eustaquia Adriana Gutiérrez-Cueto y Blanchard
Pseudonim Maria Blancardette
Narodowość hiszpański
Czynność Malarz
Trening Akademia Vitti
Mistrzowie Emilio Sala Francés ( en ) , Fernando Álvarez de Sotomayor ( en ) , Hermenegildo Anglada Camarasa
Rodzeństwo Aurelia Gutiérrez-Cueto Blanchard
Pokrewieństwo Germán Cueto
Concha Espina
Antonio Quirós ( d )
Matilde de la Torre (kuzyn)

María Blanchard , ur6 marca 1881w Santander i zmarł w Paryżu dnia5 kwietnia 1932, jest hiszpańskim malarzem z Pierwszej Szkoły Paryskiej , kubistą, a następnie postkubistą .

Pierwszy etap

María Blanchard urodziła się w Santander jako córka hiszpańskiego dziennikarza (Enrique Gutiérrez Cueto) i francusko-polskiej matki (Concepción Blanchard Santisteban). Jest młodszą siostrą Aurelii Gutiérrez-Cueto Blanchard , pedagoga zamordowanego przez nacjonalistów na początku hiszpańskiej wojny domowej oraz kuzynka Conchy Espiny , Matilde de la Torre , Germán Cueto i Consuelo Berges .

Po upadku matki lub pielęgniarki María Blanchard cierpiała na ciężką kifo - skoliozę  : była garbata i przez całe życie będzie cierpieć z powodu niewdzięcznej budowy ciała. Paul Claudel będzie mówił o niej jako o „przerażająco garbatej hiszpańskiej malarce z dziwnymi włosami, które opadają jej na oczy”. To jego ojciec przekazał mu zamiłowanie do malarstwa. Kiedy zmarł w 1904 r., Pogrążona w żałobie rodzina przeniosła się do Madrytu  ; tam młoda malarka studiowała i prezentowała swoje pierwsze prace, jeszcze akademickie ( Gitane , Les Premiers pas ).

W 1909 roku María Blanchard uzyskała stypendium, aby kontynuować naukę w Paryżu . W Akademii Vitti jego mistrzowie Anglada Camarasa i Kees van Dongen , bliscy fowizmu , przekazali mu upodobanie do jasnych kolorów. Podróżuje do Belgii i Anglii z dwoma wielkimi przyjaciółmi malarzami: parą Diego Rivera i Angeliną Beloff . W 1910 roku jego praca Nymphs Chaining Silenus przyniosła mu drugi medal na Wystawie Krajowej , a później podziw Federico Garcíi Lorki, kiedy odkrył ją w Concha Espina .

Do pierwszej wojny światowej zmusza ją do powrotu na jakiś czas do Hiszpanii, jej kraj już nie kocha. Uczy przez kilka miesięcy w Salamance . Przede wszystkim, w Madrycie, gdzie wspólną pracownię z Rivera, wstąpiła do Tertulia z Ramón Gómez de la Serna w Café de Pombo, podobnie jak wiele  wygnaniu „  Parnassois ”, takich jak Marie Laurencin , Sonia Delaunay i Foujita . W marcu 1915 roku Gómez de la Serna włączył Maríę Blanchard do wystawy „Integralnych malarzy”, która przedstawiła hiszpańskiej publiczności kubizm.

Scena kubistyczna

W 1916 roku malarz na stałe wrócił do Paryża. Związana z Jeanem Metzingerem , André Lhote , Juanem Grisem i Jacquesem Lipchitzem , widziała tam kubistyczną przygodę i wystawiała w L'Effort Moderne , galerii Léonce Rosenberg . W niebanalny sposób rozwija estetykę kubizmu, nadając postaci ludzkiej niezwykłe miejsce w klasycznym kubizmie. Według Cécile Debray niektóre z jej prac z tego okresu wywarły wpływ na La Fillette au cerceau (1919) Pabla Picassa .

Etap postkubistyczny

Towarzysząc „  przywracaniu porządku  ” dwudziestolecia międzywojennego , María Blanchard powraca do figuracji z La Communiante , wystawionej w 1920 roku w Salonie Niezależnych . Jego obrazy, zawsze skupione wokół postaci ludzkiej (bliskość dzieci lub rodziny) i zachowujące kanciaste rysy, teraz charakteryzują się przesadną ekspresją i oryginalną kolorystyką, metaliczną, z perłowymi kontrastami. Ma tylko jedną uczennicę, Jacqueline Rivière, córkę swoich przyjaciół Jacquesa i Isabelle (zdjęcie powyżej). Wystawiała głównie w Belgii i przeżywała długie okresy problemów ekonomicznych, pogłębionych ciężarem jej siostry i dzieci. Zostań pobożny w późniejszych latach, że rozważa wprowadzenie do klasztoru, przed śmiercią od gruźlicy w 1932. Została pochowana w Bagneux paryskim cmentarzu w 88 th  Division.

Potomkowie

W swoim katalogu raisonné opublikowane w latach 1992 i 2007, Liliane Caffin Madaule obecny María Blanchard jako najważniejszą kobietą malarza zarówno kubizmu i hiszpańskiej sztuce XX th  wieku . Pomimo zasadniczo paryskiej kariery i dobrej reprezentacji we francuskich kolekcjach, dziś jest najbardziej znana i ceniona w Hiszpanii, z ostatnimi wystawami retrospektywnymi w MAS w Santander w 2008 r. Oraz w Muzeum Reina Sofía w Madrycie w latach 2012-2013.

Prace w zbiorach publicznych

BelgiaHiszpaniaFrancjaUKszwajcarski

Uwagi i odniesienia

  1. María Blanchard w encyklopedii malarstwa Larousse .
  2. (es) Rafael Pérez Llano , „  Dos hermanas  ” , na eldiario.es
  3. (es) María Blanchard na Słownik biograficzny z Królewskiej Akademii Historii .
  4. RCN "  Maria Blanchard  " Biuletyn Paul Claudel Society , N O  151,1998, s.  1 ( czytaj online , przeglądano 13 sierpnia 2020 r. ).
  5. (es) Rafael Pérez Llano, „  'Madrid 1915: la exposición desintegrada '  ” , Unos cuantos textos ,21 października 2020 r( czytaj online )
  6. Cécile Debray , „Pionnières” , w Elles @ centrepompidou: artystki w kolekcji Narodowego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Centrum Kreacji Przemysłowej. , Paryż, Centre Pompidou,2009, 381  str. ( ISBN  978-2-84426-384-1 i 2-84426-384-4 , OCLC  406146671 , czytaj online ) , s.  26
  7. (es) Prezentacja na stronie internetowej MAS.
  8. (es) Prezentacja na stronie internetowej Muzeum Reina Sofía.
  9. https://www.lequotidiendelart.com/articles/19260-une-toile-de-mar%C3%ADa-blanchard-acquise-par-le-prado-cr%C3%A9e-la-pol%C3%A9mique .html
  10. Dziewczyna z otwartym oknem , ogłoszenie na artandarchitecture.org.uk

Załączniki

Źródło

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne