Móric Esterházy
Móric Esterházy
| Członek węgierskiego Zgromadzenia Narodowego |
|---|
| Hrabstwo |
|---|
| Narodziny |
1881 lub 27 kwietnia 1881 Majk ( w ) |
|---|---|
| Śmierć |
1960 lub 28 czerwca 1960 Wiedeń |
| Imię w języku ojczystym | Esterházy Móric |
| Narodowość | język węgierski |
| Zajęcia | Polityk , kompozytor |
| Rodzina | Rodzina Esterházy |
| Małżonka | Hrabina Margaret Karolyi ( d ) (od1918) |
| Dzieci |
Mátyás Esterházy ( d ) hrabia Menyhert Alajos Esterhazy ( d ) hrabia Marcel Gyula Esterhazy ( d ) hrabina Monika Margit Esterhazy ( d ) |
| Członkiem | Rodzina Esterházy |
|---|---|
| Miejsce zatrzymania | Mauthausen |
Hrabia Móric Esterházy de Galántha urodzony dnia27 kwietnia 1881 i umarł dalej 28 czerwca 1960w Wiedniu jest węgierskim politykiem . Jest dziadkiem pisarza Péter Esterházy .
Biografia
Premier Królestwa Węgier
Blisko króla Karola IV , uważanego za bardziej plastycznego niż Cisa , bardziej przychylnego jego projektom reform, pełnił funkcję premiera Węgier od 15 czerwca do 23 sierpnia 1917 r. , Po rezygnacji Istvána Cisy .
Jego główną misją jest przyjęcie reformy prawa wyborczego na Węgrzech, prowadzącej do ustanowienia powszechnych wyborów . Proponuje reformę prowadzącą do podwojenia elektoratu, otwierając elektorat dla osób powyżej 24 roku życia, które potrafią czytać i pisać, dla pracowników fabryk i żołnierzy, którzy służyli na froncie co najmniej trzy miesiące.
Nie mając ani większości w budapesztańskim parlamencie, ani potwierdzonego poparcia suwerena, okrutnego w parlamencie, kontrolowanego przez Narodową Partię Pracy, dla przyjęcia reformy prawa wyborczego, musi szybko oddać władzę Sandorowi Wekerle , weteranowi węgierskiego życia politycznego. który był już przewodniczącym rady węgierskiej, im23 sierpnia 1917.
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Ten ostatni odszedł po sporze dotyczącym przyjęcia powszechnego prawa wyborczego w Transleithanie.
- Narodowa Partia Pracy, główna formacja polityczna królestwa, jest kontrolowana przez swojego poprzednika, zaciekłego przeciwnika reformy prawa do głosowania.
Bibliografia
Zobacz też
Bibliografia
-
Jean-Paul Bled , Agonia monarchy: Austro-Węgry 1914-1920 , Paryż, Taillandier,2014, 464 str. ( ISBN 979-10-210-0440-5 ).
- Max Schiavon , Austro-Węgry I wojna światowa: koniec imperium , Paryż, Éditions SOTECA, 14-18 Éditions, coll. „Narody w Wielkiej Wojnie”,2011, 298 str. ( ISBN 978-2-916385-59-4 )
- Pierre Renouvin , Kryzys europejski i pierwsza wojna światowa , Paryż, Presses Universitaires de France , wyd. „Peoples i cywilizacji” ( N O 19)1962( Rozrod. 1939, 1948, 1969 i 1972) ( 1 st ed. 1934), 779 , str. (uwaga BnF n o FRBNF33152114 ).