Quebec Major Junior Hokejowa Liga
Quebec Major Junior Hokejowa Liga
| Sport | Hokej na lodzie |
|---|---|
| kreacja | 1969 |
| Organizator (e) | LCH |
| Kategoria | Młodszy hokej |
| Okresowość | Roczny |
| Miejsca) | Kanada |
| Uczestnicy | 18 drużyn |
| Status uczestników | Amator |
| Oficjalna strona internetowa | www.lhjmq.qc.pl |
| Posiadacz tytułu | Husky z Rouyn-Noranda |
|---|---|
| Więcej tytułów | Igrzyska Olimpijskie Gatineaueau |
Aktualne zawody patrz: sezon 2019-2020 QMJHL
Quebec Major Junior Hockey League (QMJHL) jest jednym z trzech głównych lig juniorów, które tworzą Canadian Hockey League (CHL). Jej obecnym komisarzem jest Gilles Courteau . W jej skład wchodzą również drużyny z prowincji Wyspy Księcia Edwarda , Nowego Brunszwiku i Nowej Szkocji .
Historyczny
- 1969-1970 : inauguracja pierwszego sezonu ligi pod nazwą Quebec Junior „A” Hockey League. Istnieją dwie dywizje: dywizja wschodnia (Rangers of Drummondville , Remparts of Quebec , Bruins of Shawinigan , Castors of Sherbrooke , Sparrowhawks of Sorel i Dukes of Trois-Rivières ) oraz dywizja zachodnia (Royals of Cornwall , Saints of Laval , National de Rosemont , Alouettes de Saint-Jérôme i Maple Leafs de Verdun ). Każda drużyna rozgrywa 56 meczów.
- 1970 : zespół Laval zaprzestaje działalności i znika system podziału. Kalendarz liczy od 56 do 62 meczów.
- 1971 : National de Rosemont przenosi się do Laval. Remparts de Québec wygrywają Memorial Cup.
- 1972 : znikają Saint-Jérôme Alouettes i Verdun Maple Leafs. Montreal Bleu-Blanc-Rouge przeniesiony z Ontario Hockey League (OHL) do QMJHL. Do kalendarza dodajemy 2 części. Kornwalia wygrywa Memorial Cup.
- 1973 : powstają Saguenéens de Chicoutimi i Festivals de Hull . Następnie liga powróciła do formatu dwóch dywizji: dywizji wschodniej (Chicoutimi, Quebec, Shawinigan, Sorel i Trois-Rivières) oraz dywizji zachodniej (Cornwall, Drummondville, Hull, Laval, Montreal i Sherbrooke). Bleu-Blanc-Rouge de Montréal zmienia nazwę na Juniora, Shawinigan Bruins na Dynamos, a Dukes of Trois-Rivières na Draveurs. Kalendarz liczy od 64 do 70 gier.
- 1974 : Drummondville Rangers zaprzestają działalności. Zwiększamy harmonogram o 2 gry.
- 1976 : Festiwale Hull zostają przemianowane na Olympiques. Inne zmiany nazwy: dywizja Wschód staje się dywizją Frank-Dilio, a dywizja Zachód zmienia nazwę na dywizję Robert-LeBel.
- 1977 : koncesja Sorel przeniesiona do Verdun. Sherbrooke gra teraz w dywizji Frank-Dilio, podczas gdy Verdun gra w dywizji Robert-LeBel.
- 1978 : Dynamos de Shawinigan nazywa się teraz Cataractes.
- 1979 : Éperviers de Verdun stają się Éperviers de Verdun-Sorel: pierwsze 19 lokalnych części koncesji zostanie zakwestionowanych w Verdun, a pozostałe 17 w Sorel. National de Laval zmienia nazwę na Voisins de Laval.
- 1980 : Verdun-Sorel Sparrowhawks ponownie stają się Sorel Sparrowhawks. Kornwalia ponownie wygrywa Memorial Cup.
- 1981 : Éperviers de Sorel przenoszą się do Granby i stają się żubrami. Dwie dywizje łączą się. Kalendarz liczy od 72 do 64 gier. Jednak drużyny, które zakwalifikują się do play-offów, rozegrają w pierwszej rundzie 14 meczów (każdy z każdym). Kornwalia wygrywa swój trzeci Memorial Cup i zagra teraz w Ontario Hockey League.
- 1982 : Sherbrooke Castors przenoszą się do Saint-Jean-sur-Richelieu, a Montreal Junior do Verdun. Drummondville i Longueuil uzyskują koncesję: rodzą się Voltigeurs i Knights. Przywrócono dywizje Frank-Dilio i Robert-LeBel: Chicoutimi, Drummondville, Quebec, Shawinigan i Trois-Rivières grają w pierwszym, a Granby, Hull, Laval, Longueuil, Saint-Jean i Verdun w drugim. Harmonogram to 70 meczów.
- 1984 : Verdun Junior zostaje kanadyjskim Juniorem. Liga przyznaje franczyzę miastu Plattsburgh (Pionierzy), ale franczyza zostaje rozwiązana po rozegraniu 17 meczów. Będą ewoluować w dywizji Robert-LeBel podczas ich krótkiego istnienia. Pozostałe drużyny rozegrają 68 meczów. Granby zostaje przeniesiony do oddziału Frank-Dilio.
- 1985 : Remparts de Québec tymczasowo zaprzestaje działalności. Voisins de Laval zmienia nazwę na Tytana. Harmonogram to 72 mecze.
- 1986 : kalendarz zawiera 68 meczów.
- 1987 : Chevaliers de Longueuil przenoszą się do Victoriaville, aby zostać Tygrysami i grać w dywizji Frank-Dilio. W konsekwencji Granby powraca do dywizji Roberta-LeBel.
- 1988 : koncesja Quebec zostaje reaktywowana i zostaje przeniesiona do Longueuil, gdzie staje się Kolegium Francuskim. System podziałów zostaje rozwiązany.
- 1989 : Kanadyjczyk Junior z Verdun zostaje przeniesiony do Saint-Hyacinthe i zostaje przemianowany na Laser. Bobry z Saint-Jean zmieniają nazwę na Lynx.
- 1990 : Harfangs de Beauport to nowa koncesja. Odtworzono system dywizji: drużyny z Beauport, Chicoutimi, Drummondville, Shawinigan, Trois-Rivières i Victoriaville grają w dywizji Frank-Dilio, podczas gdy Granby, Hull, Laval, Longueuil, Saint-Hyacinthe i Saint-Jean grają w Robert-LeBel podział.
- 1991 : Francuskie Kolegium Longueuil przenosi się do Verdun.
- 1992 : Draveurs de Trois-Rivières zostają przeniesione do Sherbrooke i przemianowane na Faucons.
- 1993 : Val-d'Or Foreurs rodzą się i ewoluują w dywizji Robert-LeBel. Kalendarz liczy od 70 do 72 gier.
- 1994 : Zespół ekspansji ligi, Halifax Mooseheads , gra w dywizji Frank-Dilio. Francuskie Kolegium w Verdun kończy swoją działalność, podczas gdy Tytan z Laval zostaje przemianowany na Tytana Francuskiego Kolegium Laval.
- 1995 : Lynx de Saint-Jean przenosi się do Rimouski i zostaje Oceanic. Liga tworzy drugą drużynę ekspansji w Maritimes: Moncton Alpines . Te dwie nowe drużyny grają w dywizji Frank-Dilio. Drummondville i Sherbrooke zostają przeniesieni do dywizji Robert-LeBel. Bizony de Granby zmieniają nazwę na Predators. Odejmujemy 2 części z kalendarza.
- 1996 : Laser de Saint-Hyacinthe przenosi się do Rouyn-Noranda i staje się Husky. Alpy Moncton zmieniły nazwę na Wildcats. Po 25 latach niedoboru Memorial Cup powraca do Quebecu dzięki Granby'emu.
- 1997 : The Granby Predators przenoszą się do Sydney w Nowej Szkocji i stają się Cape Breton Screaming Eagles , Beauport Harfangs zostają przeniesieni do Quebecu i przemianowani na Remparts i rodzi się Baie-Comeau Drakkar . Te trzy drużyny grają w dywizji Frank-Dilio. Shawinigan i Victoriaville zostają przeniesione do dywizji Robert-LeBel. Hull zdobywa Memorial Cup na oczach swoich fanów.
- 1998 : franczyza Laval zostaje sprzedana firmie Acadie-Bathurst i staje się Tytanem. Ta drużyna gra w dywizji Frank-Dilio. Faucons de Sherbrooke przyjmują nazwę Castors.
- 1999 : Narodziny Montrealskiej Rakiety. Obecnie licząca 16 drużyn liga zmienia swój ranking na dwie konferencje po dwie dywizje: konferencja Frank-Dilio obejmuje dywizję wschodnią (Baie-Comeau, Chicoutimi, Quebec i Rimouski) oraz dywizję morską (Acadie-Bathurst, Cape Breton). , Halifax i Moncton), podczas gdy konferencja Roberta-LeBela obejmuje dywizję zachodnią (Hull, Montreal, Rouyn-Noranda i Val-d'Or) oraz dywizję centralną (Drummondville, Shawinigan, Sherbrooke, Victoriaville). Kalendarz sprowadza się do 72 gier.
- 2000 : Rimouski zdobywa Puchar Pamięci.
- 2003 : Olympiques de Hull zostają przemianowane na Olympiques de Gatineau . Montreal Rocket przeniósł się do Charlottetown i przyjął nazwę Prince Edward Island Rocket (PEI), podczas gdy Sherbrooke Castors stały się Lewiston MAINEiacs . Liga proponuje zatem nowy format trzech dywizji: dywizji atlantyckiej (Acadie-Bathurst, Cape Breton, Halifax, PEI i Moncton), dywizji wschodniej (Baie-Comeau, Chicoutimi, Lewiston, Quebec i Rimouski) oraz dywizji zachodniej ( Drummondville, Gatineau, Shawinigan, Rouyn-Noranda, Val-d'Or i Victoriaville). Gramy 70 gier.
- 2005 : Koncesje przyznawane są Saint John, New Brunswick (Sea Dogs) oraz St. John's, New Fundland and Labrador (Mgliste Diabły). Aby dostosować się do dwóch nowych franczyz, tworzony jest system dwóch dywizji: dziesięć drużyn z Quebecu znajduje się teraz w dywizji Zachodniej, podczas gdy pozostałe będą w dywizji Wschodniej.
- 2006 : dywizja Zachód zostaje przemianowana na dywizję Telus. Quebec wygrywa Memorial Cup w Moncton
- 2008 : The St. John's Fog Devils przenoszą się do Verdun i stają się Montreal Junior . Liga zmienia ranking w czterech dywizjach, aby promować rywalizację: dywizja Telus East (Baie-Comeau, Chicoutimi, Quebec i Rimouski), dywizja Telus Center (Drummondville, Lewiston, Shawinigan i Victoriaville), dywizja Telus West (Gatineau, Montreal, Rouyn-Noranda i Val-d'Or) oraz Oddział Atlantycki (Acadie-Bathurst, Cape Breton, Halifax, PEI, Moncton i Saint John). Gramy teraz w 68 gier.
- 2009 : Lewiston prosi o przeniesienie w celu przeniesienia zespołu do Boisbriand.
- 2010 : na sezon 2010-2011 liga przechodzi z czterech do trzech dywizji: dywizja Telus West (Drummondville, Montreal, Gatineau, Rouyn-Noranda, Shawinigan i Val-d'or), dywizja Telus East (Baie-Comeau ), Chicoutimi, Lewiston, Quebec, Rimouski i Victoriaville), podczas gdy podział atlantycki pozostaje niezmieniony.
- 2011 : Lewiston Maineiacs zostają rozwiązani przez ligę i ogłasza się przybycie Sherbrooke Phoenix na sezon 2012-2013. Montreal Junior zostaje sprzedany i przeniesiony do Blainville-Boisbriand pod nazwą Armada.
- 2013 : Rakieta na Wyspie Księcia Edwarda zmienia nazwę na Wyspiarze Charlottetown.
- 2019 : Cape Breton Screaming Eagles zmienia nazwę na Cape Breton Eagles.
W sezonie 2020-2021 każda drużyna musi rozegrać 60 meczów od 1 października 2020 r.
Aktualne drużyny
| Zespół | Miasto | Województwo | Arena |
|---|---|---|---|
| Acadie-Bathurst Titan | Bathurst | Nowy Brunszwik | Regionalne Centrum KC Irving |
| Orły z Cape Breton | Sydnej | Nowa Szkocja | Centrum 200 |
| Mieszkańcy wysp Charlottetown | Charlottetown | Wyspa Księcia Edwarda | Centrum Obywatelskie Charlottetown |
| Łosie Halifaxa | Halifax | Nowa Szkocja | Halifax Metro Centrum |
| Żbiki z Moncton | Moncton | Nowy Brunszwik | Centrum Przyszłości |
| Psy morskie Saint-Jean | Św | Nowy Brunszwik | Stacja portowa |
Nagrody
Trofea i nagrody
- President's Cup - Drużyna mistrzów serii
- Jean Rougeau Trophy – Mistrzowie sezonu regularnego
- Trofeum Luca Robitaille - Najwięcej goli drużyny
- Robert Lebel Trophy - Drużyna z najlepszymi bramkami przeciwko średniej
- Trofeum Guya Lafleura - Najbardziej wartościowy zawodnik play-offów
- Jean Béliveau Trophy - Mistrzowie zdobywania punktów w sezonie regularnym
- Telus Cup - Ofensywa - Ofensywny zawodnik roku
- Telus Cup - Defensywny - Defensywny Gracz Roku
- Michel Brière Trophy - Najskuteczniejszy zawodnik
- Jacques Plante Trophy - Najlepsze średnie gole przeciwko
- Émile Bouchard Trophy – Obrońca Roku
- Michael Bossy Trophy - Najlepsza perspektywa zawodowa
- RDS Cup - debiutant roku
- Trofeum Michela Bergerona - Ofensywny debiutant roku
- Raymond Lagacé Trophy – Defensywny debiutant roku
- Guy Carbonneau Trophy - Najlepszy napastnik defensywny
- Kevin Lowe Trophy - Najlepszy obrońca w obronie
- Trofeum Franka J. Selke - Najbardziej Dżentelmena
- Marcel Robert Trophy - Student zawodnika roku
- Trofeum Rona Lapointe - Trener Roku
- Maurice Filion Trophy - Dyrektor Zarządzający Roku
- Trofeum Paula Dumonta - Osobowość Roku
- Plakietka gracza humanitarnego - Najlepsze zaangażowanie społeczności
- John Horman Trophy - Dyrektor lub Administracja Roku
- Jean Sawyer Trophy - Dyrektor Marketingu Roku
Komisarze Ligi
- Robert Lebel (1969-1975)
- Jean Rougeau (1981-1983)
- Paul Dumont (1983-1984)
- Gilles Courteau (1986 – obecnie)
Usunięte numery
- 4 - Guy Lafleur - na emeryturze w 2021 r.
- 87 - Sidney Crosby - na emeryturze w 2019 roku.
Uwagi i referencje
- „ Historia LHJMQ ” , na www.lhjmq.qc.ca (dostęp 26 lutego 2011 )
- http://www.lhjmq.qc.ca/lang_fr/index.php?page=232&id_nouvelle=2013
- „ LaPresse.ca/News and Info in Quebec i na całym świecie ” , na stronie La Presse (dostęp 28 sierpnia 2020 r . ) .
- „ Zespoły ” , na www.lhjmq.qc.cq (dostęp 16 lipca 2013 r. )
- „ Guy Lafleur otrzymuje najwyższe wyróżnienie od QMJHL ” , na www.ledevoir.com (dostęp 21 maja 2021 )
Zobacz również
Powiązany artykuł
- Sports Juniors - Oficjalny magazyn ligowy