Narodziny |
7 marca 1973 Nouméa |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Specjalność | Pistard |
|
8 tytułów olimpijskich i świata Drużynowy mistrz olimpijski w sprincie 2000 Mistrz świata w sprincie 1999 i 2003 Mistrz świata Keirin w 2003 roku Drużynowy mistrz świata w sprincie 1999 , 2000 , 2001 i 2004 |
Laurent Gane to były francuski specjalistyczny tor kolarski , urodzony7 marca 1973w Numei . Jego trenerem był Daniel Morelon .
Laurent Gané zaczął jeździć na rowerze w wieku około 10 lat w Nouméa (Nowa Kaledonia). Jest kuzynem Hervé Gané , również rowerzystą. Wyróżniał się wygrywaniem wielu wyścigów, zawsze sprintem. Na początku lat 90. zwrócił się na tor, aw 1991 roku wziął udział w Mistrzostwach Oceanii Juniorów, gdzie zajął pierwsze miejsce na prędkości i drugie na kilometrze. W następnym roku wyjechał do Francji, aby wziąć udział w swoich pierwszych mistrzostwach Francji seniorów . Szybko przywrócił obiecujące czwarte miejsce .
W 1996 roku opuścił Nouméa i dołączył do centrum szkoleniowego Hyères, którym zarządzał Daniel Morelon .
Jego trenerem jest teraz Daniel Morelon i ściga się w części torowej zespołu Cofidis . Ujawnił się w 1998 roku, zdobywając dwa brązowe medale, jeden w szybkości, drugi w keirinie na mistrzostwach świata . W ciągu jednego roku został najlepszym francuskim sprinterem, zastępując Floriana Rousseau . W tym roku 1999 obaj panowie spotkali się po raz pierwszy na Mistrzostwach Francji, a następnie po raz drugi na Mistrzostwach Świata , jeszcze w półfinale.
W następnym roku stracił tytuł mistrza kraju na rzecz Rousseau w dwóch rundach. Dwaj Francuzi spotykają się na igrzyskach olimpijskich , pierwszym dla Gane'a. Razem zdobywają złoto w szybkości drużynowej z Arnaudem Tournant . Podczas testu indywidualnego Gané przegrywa w półfinale, pokonany przez Rousseau.
Wraz z odejściem Rousseau na emeryturę Gané znalazł się we Francji bez wielkiego rywala. Zdobył trzy nowe tytuły w szybkości i jeden w keirin. W 2001 i 2004 roku zdobył dwa tytuły drużynowego mistrza świata w szybkości (z Florianem Rousseau, Arnaudem Tournantem, a następnie Mickaëlem Bourgainem ).
Rok 2003 pozostaje najlepszym rokiem w jego karierze. Oprócz swoich dwóch tytułów narodowych, zebrał dwa indywidualne tytuły mistrza świata : keirin i indywidualną prędkość , królową (za każdym razem wyprzedzając Australijczyka Jobie Dajkę ).
W 2004 roku zagrał swój ostatni rok na wysokim poziomie. Zdobył ostatni tytuł mistrza Francji i mistrza świata, zanim nie udało mu się obronić tytułu olimpijskiego w szybkości drużynowej.
Po karierze wyścigowej był regionalnym doradcą technicznym w Nowej Kaledonii. Wpaździernik 2014, został trenerem francuskiej drużyny szybkościowej na 8 miesięcy, gdzie dołączył do Francka Durivaux. Jest dyrektorem generalnym zespołu i dba o aspekt taktyczny.
|
|