Pierścień Nibelunga | |
Seria | |
---|---|
Scenariusz | Numa Sadoul ,po Richardzie Wagnerze |
Rysunek | Francja uchyliła się |
Płeć | Adaptacja Pierścienia Nibelunga autorstwa Wagnera |
Motywy | Mitologia nordycka i germańska, Pieśń o Nibelungach |
Redaktor | Dargaud |
Pierwsza publikacja | 1982-1984 |
Nb. albumy | 4 |
Pierścień Nibelunga to seria komiksów , oparta na tetralogii Wagnera . Teksty są autorstwa Numa Sadoula , po Richardzie Wagnerze , a rysunki autorstwa France Renoncé . Seria została wydana w czterech tomach, od 1982 do 1984 roku, w wydaniach Dargaud.
Długi wiersz - libretto z opery Wagnera „ Pierścień Nibelunga ” został przetłumaczony przez Numa Sadoula na potrzeby adaptacji komiksowej . France Renoncé rozpoczęła produkcję rysunków w 1976 roku. Napis jest autorstwa François Bruela , który w 1985 roku otrzymał za to główną nagrodę w dziedzinie grafiki.
Sześć lat po rozpoczęciu produkcji, pierwszy album L'Or du Rhin ukazał się w 1982 roku, następnie La Walkyrie , potem Siegfried i wreszcie The Twilight of the Gods , wydany w 1984 roku. Albumy są redagowane przez Dargaud . Wolfgang Wagner , dyrektor Festiwalu w Bayreuth i wnuk kompozytora, pisze przedmowę.
Według Henri Filippiniego ta adaptacja jest „słynnym wyzwaniem” , ale „udanym zakładem” . Stanowi pierwsze tłumaczenie dzieła na współczesny francuski. Numa Sadoul z powodzeniem dostosowuje się do publiczności, a France Renoncé „realizuje prawdziwy spektakl, zmieniając inscenizację, bawiąc się kolorem, prawdziwie eksplodując z jednej strony na drugą” . Uważa, że to „mocne, oryginalne i niepowtarzalne dzieło” nie ma sobie równych w komiksach, „bo bawi się swoimi zwykłymi zasadami” .
Seria jest nagradzana od pierwszego tomu ceną miasta Paryża i Nicei w 1982 roku. Główna nagroda za projekt graficzny została przyznana w 1985 roku François Bruelowi za napis wykonany piórem sierżanta. major, wyrafinowanym scenariuszem Garamonda.
Wystawa organizowana jest w Bayreuth wLipiec 1983, z okazji stulecia śmierci Wagnera , z około czterdziestoma płytami z Francji Renoncé. Następnie w Operze Paryskiej odbywa się kolejna wystawa .