| Narodziny |
4 lutego 1907 Lwów |
|---|---|
| Śmierć |
16 kwietnia 1990(83) Paryż |
| Narodowości |
Francuski polski |
| Zajęcia | Malarz , rzeźbiarz |
| Trening | Akademia Grande-Chaumière |
| Mistrz | Antoine Bourdelle |
| Miejsce pracy | Paryż (1931) |
| Różnica | Knight of Arts and Letters |
Léopold Kretz (1907-1990) jest rzeźbiarzem , rysownikiem i malarzem polskiego pochodzenia.
Urodził się Léopold Kretz 4 lutego 1907we Lwowie w królestwie Galicji i Lodomérie . Z rysunkiem zapoznał się w Akademii Sztuk Pięknych pod patronatem metropolity lwowskiego hrabiego Andréi Sheptisky . Przez kilka lat był uczniem Nowakowskiego, ukraińskiego malarza związanego z polskim ruchem romantycznym. Wstąpił do krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i został uczniem polskiego rzeźbiarza Dunikowskiego, osobistego przyjaciela Antoine'a Bourdelle'a.
Pod koniec studiów, w 1931 roku, zdecydował się przyjechać do Francji i doskonalić swoje wykształcenie dzięki stypendium metropolity Szeptiskiego.
Jego wartość artystyczna doceniona po przyjeździe wykonał podczas krótkiego pobytu w Strasburgu popiersia profesorów Bellocqa i Leriche'a z Wydziału Lekarskiego.
Przeniósł się do Paryża i uczęszczał na różne warsztaty: Landowskiego, Gaumonta w National School of Fine Arts i Bourdelle w Académie de la Grande Chaumière.
Bourdelle był bardzo zainteresowany Kretzem, „jego wrażliwą i wyrafinowaną sztuką, która stanowi ogniwo rzeźby we Francji i na świecie” (fragment listu Rhodii Dufet Bourdelle z12 czerwca 1990) W 1932 roku, w wieku 25 lat, zaprezentował swoją pierwszą indywidualną wystawę w Paryżu w Galerie Pierre. W tym czasie wykonał popiersia Maurice'a Ravela, André Gide'a i Dariusa Milhauda. Styka się także z niezależnymi artystami swojego pokolenia: Grüber, Balthus, Humblot.
W wieku trzydziestu lat w swoim nowym studio Impasse Ronsin jego sąsiadem był Brancusi i poznał Malfraya, Pimientę i Maillola. Brał udział w najsłynniejszych salonach, takich jak Tuileries i został członkiem Salon d'Automne. Następnie skorzystał z zamówienia państwowego dla Musée du Luxembourg i pod auspicjami Mistrza Maillola wyprodukował dużą kamienną figurę dla Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris.
W tym samym czasie poznał kilku historyków sztuki : Waldemara George'a, Réné Huyguesa, Paula Fierensa, Bernarda Champigneulle'a, Raymonda Cogniata, którzy poświęcili mu kilka artykułów i wstępów .
Nadchodzi wojna. Zaciągnął się jako ochotnik do Wojska Polskiego we Francji, został zreformowany z powodu choroby, następnie brał udział w ruchu oporu. Ścigany przez gestapo, w cudowny sposób ucieka i ukrywa się. Zmuszony do rezygnacji z pracowni i pracy, mógł przez te lata uprawiać jedynie rysunek, w bardzo trudnych i niepewnych warunkach. Po wyzwoleniu wznowił działalność artystyczną i uzyskał obywatelstwo francuskie. Następnie miał swoją pracownię przy rue d'Arsonval i zaczął dzielić swoje życie między swoją twórczość i nauczanie: od 1945 do 1950 był profesorem rysunku i modelowania, zastępując Despiau i Wlérick w Académie de la Grande Chaumière.; następnie od 1950 do 1974 profesor modelarstwa i rzeźby w Szkole Sztuk Pięknych w Reims, a od 1975 do 1983 profesor portretu (popiersia) w Państwowej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu.
Leopold Kretz był wiceprezesem Société Nationale des Beaux Arts w drugiej połowie lat 70.
Oprócz wystaw indywidualnych regularnie uczestniczy w licznych wystawach, jako członek lub gość. Kiedy utworzono grupę Dziewięciu, poproszono go, aby był jej częścią. Kretz jest również obecny na wielu prestiżowych wystawach, takich jak:
Zaproponowano mu nowe zamówienia rządowe m.in. dla Crest, Marsylii, Châteauroux, Soissons, Sainte Maure de Touraine.
W 1954 roku na zlecenie Departamentu Sztuk Pięknych miasta Paryża wykonał trzy kamienne archanioły fontanny Notre-Dame (plac Jean XXIII) przy absydzie katedry. Dzięki renowacji w 1993 roku „Archaniołowie Kretz: Michel, Gabriel i Raphaël odzyskali swoją integralność i spokojne piękno. " (Artykuł z" Paris Le Journal”, n O 36 15/11/93)
Ponadto wyprodukował różne medale dla Hôtel de la Monnaie, m.in. „George Auric”, „Jorge Luis Borges”, „Soutine”.
Kretz był przez kilka lat członkiem Komitetu Biennale Form Ludzkich, a także przewodniczącym sekcji Rzeźby Salonu Narodowego Towarzystwa Sztuk Pięknych. Przyznają mu różne wyróżnienia, m.in .: Nagroda Wikingów, Wielka Nagroda Rzeźbiarska (Arts en Yvelines, Orangerie of the Versailles), Grand Prix Rady Generalnej Seine-et-Marne (Fontainebleau), Nagroda Rodina … WPaździernik 1963, nazywał się Chevalier des Arts et Lettres. . Dołączył także do słynnej „Groupe des Neuf”, kiedy została utworzona11 listopada 1963.
W 1983 roku otrzymał od miasta Paryż Medal Vermeila. Składa się mu wiele hołdów, w tym Salon d'Automne (1988). Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach publicznych i prywatnych, we Francji i za granicą.
Pracując do ostatnich dni, Léopold Kretz zmarł 16 kwietnia 1990.
Plik 4 lutego 1991Jego rzeźba „Prorok” (brąz) jest umieszczona na grobie artysty na cmentarzu Montparnasse . W 1992 roku odbyła się inauguracja rzeźby „Młoda dziewczyna w mieście”, zainstalowanej na Place du Pilori w Angers. W 1996 roku w Château de Trévarez w Saint-Goazec zorganizowano dużą retrospektywę jego twórczości. W 2005 roku poświęcono mu dużą wystawę w dawnych stajniach fabryk łupków Trélazé.
Nieżyjąca już wdowa Ana Kretz, która przez wiele lat poświęciła całą swoją energię obronie twórczości Léopolda Kretza, przekazała w 2008 r. Około 1500 dzieł (rzeźby, rysunki, obrazy, ryciny ...) Miasto Mont de Marsan.
Prace Léopolda Kretza można znaleźć w Muzeum Despiau-Wlérick w Mont-de-Marsan, gdzie jest prezentowane publiczności.