Joseph-Edouard Perrault

Joseph-Edouard Perrault
Rysunek.
Funkcje
Poseł na Sejm z ramienia Arthabaska
22 maja 1916 r. - 17 sierpnia 1936
Poprzednik Paul Tourigny
Następca Józef-David Gagné
Poseł na Sejm Abitibi
5 lutego 1923 - 27 września 1923
Poprzednik Pierwszy posiadacz
Następca Hector Authier
BarreauQuebec Logo.png 55 th Prezes Quebec
Biografia
Data urodzenia 30 lipca 1874 r
Miejsce urodzenia La Malbaie
Data śmierci 13 czerwca 1948
Miejsce śmierci Montreal
Partia polityczna Partia Liberalna Quebecu
Tata Józefa-Stanisława Perrault
Małżonka Madeleine Richard
Dzieci 2
Ukończyć Uniwersytet Laval
Zawód Prawnik

Joseph-Édouard Perrault , ur30 lipca 1874 rw La Malbaie i zmarł dnia13 czerwca 1948w Montrealu jest politykiem z Quebecu, który kierował różnymi departamentami w rządzie Lomera Gouina i Taschereau w Quebecu .

Biografia

Początki

Joseph-Édouard Perrault urodził się w La Malbaie dnia30 lipca 1874 r. Jest synem Josepha-Stanislasa Perraulta i Louisy Brault oraz siostrzeńcem dziennikarza Josepha-Israëla Tarte . Jego ojciec był konserwatywnym członkiem parlamentu Charlevoix w Izbie Gmin Kanady od 1879 do 1881 roku .

Perrault idzie w ślady ojca. Studiował prawo w Collège de Sainte-Anne-de- La Pocatière , w Seminarium w Quebecu i na Uniwersytecie Laval, aw 1898 został przyjęty do palestry Quebecu . Odbył staż w kancelarii Louis-Alexandre Taschereau i stał się bliskim przyjacielem przyszłego premiera . Jest także jego dalekim krewnym i służy msze podczas swojego małżeństwa.

W 1898 przeniósł się do Arthabaski, gdzie od 1898 do 1904 praktykował prawo . Był pełnomocnikiem koronnym dystryktu Arthabaska od 1906 do 1916 i prezesem Izby Arthabaskiej od 1909 do 1911 i od 1921 do 1922 . Był Bâtonnier of Quebec od 1921 do 1922. W tych latach był członkiem zarządu kilku firm, takich jak General Trust of Canada , Noranda Mines , Noranda Copper and Brass , Pamour Porcupine Gold , Quebec Airways i Ritz-Carlton . W 1930 był dyrektorem naczelnym Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych na Życie .

Od 1906 do 1916 był również przewodniczącym rady szkolnej Arthabaska.

Polityka

Perrault został po raz pierwszy zaangażował się w politykę komunalnych poprzez wykonywanie funkcji radnego dla miasta Arthabaska od 1907 do 1916 roku . Jesienią 1910 był kandydatem liberałów w federalnych wyborach uzupełniających w Drummond-Arthabaska. Kontekst jest jednak trudny: premier Wilfrid Laurier właśnie uchwalił ustawę zezwalającą na budowę kilkunastu okrętów wojennych z myślą o przekazaniu ich Wielkiej Brytanii . Ta polityka nie podobała się ówczesnym autonomicznym Quebecerom, takim jak Henri Bourassa i Armand Lavergne . Sprzymierzyli się z konserwatystami i udało im się pokonać Perraulta w wyborach 2 listopada .

Perrault zdecydował się następnie wejść do polityki prowincjonalnej i wygrał okręg Arthabaska w wyborach powszechnych w 1916 roku . Trzy lata później został ponownie wybrany na posła do parlamentu w tym samym okręgu, a premier Lomer Gouin postanowił wprowadzić go do swojego gabinetu, mianując go ministrem kolonizacji, kopalń i rybołówstwa. Gdy Taschereau z kolei został premierem w 1920 r. , potwierdził go na tym stanowisku.

Minister

Podczas jego kadencji rozwój Abitibi stał się jednym z jego priorytetów. Zachęcał do kolonizacji i zachęcał firmy górnicze do osiedlania się tam. Zainicjował także program kolonizacji, którego celem było sprowadzenie do Quebecu francuskich Kanadyjczyków, którzy osiedlili się w Nowej Anglii w ostatnich dziesięcioleciach. Ponieważ rząd federalny odmawia dotowania części tego ostatniego programu, będzie to w dużej mierze porażka.

W 1921 r. uchwalił też ustawę wyraźnie oddzielającą ziemie przeznaczone do kolonizacji i te przeznaczone dla przemysłu leśnego . Decyduje się także na uznanie prywatnych firm kolonizacyjnych.

W 1923 Perrault został wybrany zarówno w okręgu Arthabaska, jak iw nowym okręgu Abitibi . Sprzedaje to Hectorowi Authierowi . Następnie został ponownie wybrany w wyborach 1927 , 1931 i 1935 .

W 1929 r. Taschereau dokonał zmian w gabinecie i Perrault został ministrem autostrad. Trudności gospodarcze tamtych czasów sprawiły, że wolał trzymać się polityki zarządzania, ale mimo to w 1935 roku podjął pierwsze kroki w kierunku budowy drogi łączącej Mont-Laurier z Senneterre .

W grudzień 1935, powrócił na stanowisko ministra kolonizacji, jego poprzedniczka Irénée Vautrin przegrała w jego jeździe podczas ostatnich wyborów. Taschereau rozważał wtedy przejście na emeryturę i chciałby, aby go zastąpił. Podczas nowych przetasowań, wMarzec 1936, ceduje na niego stanowisko prokuratora generalnego, które sam piastował odkąd został premierem.

Partia Liberalna był jednak w kompletnej zapaści, Duplessis ujawnianiu serii skandali, które głęboko dotkniętych nim. Perrault nie jest w to zaangażowany, ale mimo wszystko woli się wycofać, aby zrobić miejsce dla kogoś młodszego. 11 czerwca 1936, tego samego dnia Taschereau rezygnuje, ogłasza swoje odejście z życia politycznego.

Koniec kariery

W 1940 roku Perrault rozpoczął praktykę prawniczą w Montrealu. W tym samym roku premier Adélard Godbout powołał go do Międzynarodowej Wspólnej Komisji ds. Wód Granicznych, której został przewodniczącym w 1947 roku .

On umarł na 13 czerwca 1948w wieku 73 lat, jeden miesiąc przed jego 74 th  urodziny i jest pochowany w Arthabaska . W 1926 został mianowany rycerzem Legii Honorowej Francji .

Toponimia

Perrault Most jest zadaszony most znajduje się w Notre-Dame-des-Pins i zbudowany w 1929 roku to nosi nazwę ministra, następnie w biurze, a kto ponosi koszty odbudowy mostu.

Źródło

Bibliografia

  1. Madeleine Huguenin, Portrety kobiet , Montreal, Éditions La Patrie, 1938, s. 222. [1]
  2. „  Zawiadomienie o śmierci Josepha-Édouarda Perraulta  ” , na Touslesdeces.com (dostęp 19 marca 2016 )

Zobacz również

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny