Jacques O'Moran

James O'Moran
Jacques O'Moran
Narodziny 1 st May 1739
Elphin w hrabstwie Roscommon ( Irlandia )
Śmierć zgilotynował 6 marca 1794(w wieku 54 lat)
Paryż
Pochodzenie Irlandia
Wierność Francja
Uzbrojony Piechota
Stopień Generał porucznik
Lata służby 1752 - 1794
Nagrody Cincinnati Society

James O'Moran , urodzony dnia1 st May 1739w Elphin , County Roscommon w Irlandii i zgilotynował plik6 marca 1794w Paryżu jest irlandzkim generałem rewolucji francuskiej .

Dokumentacja serwisowa

Od ojca szewca, O'Moran wyjechał z rodzinnego kraju do Francji, gdy był młody, gdzie dorastał w Morin-la-Montagne, zanim dołączył do15 listopada 1752jako kadet w Irlandzkiej Brygadzie Dillona . Jego przebieg służby przyniósł mu awans na podporucznika14 stycznia 1759.

Po służbie w Niemczech w kampaniach 1760 i 1761 został podporucznikiem1 st marca 1763, asystent na kierunku 4 lutego 1769, kapitan 16 kwietnia 1771, zastępca dowódcy 5 czerwca 1776, dowódca statku 30 stycznia 1778, major le 20 października 1779, mestre-de-camp on 24 czerwca 1780, podpułkownik Dillon dalej9 czerwca 1785.

Służył jako dowódca w okopach i został ranny podczas oblężenia Savannah w rWrzesień 1779. Należał do Zakonu Cincinnatus . Od 1779 do 1782 przebywał w Grenadzie , Indiach Zachodnich i Ameryce w 1783 roku.

Podczas rewolucji , został awansowany na pułkownika w Berwick Pułku na25 lipca 1791, potem z Dillon Regiment dalej25 sierpnia 1791. Został podniesiony do rangi feldmarszałka na6 lutego 1792. Służąc pod Dumouriezem w Szampanii i Belgii , zdobył Tournai . Plik25 sierpnia 1792zostaje generałem-porucznikiem i otrzymuje w 1793 r. dowództwo obozu Cassel, gdzie armia północy odpowiada za obronę Flandrii przed Anglikami i Prusami.

Po przybyciu na swoje stanowisko w kwietniu O'Moran zwiedził twierdze, za które odpowiadał (Cassel, Bergues , Dunkierka i Bailleul ), aby wprowadzić je w stan obrony. Pod koniec 1793 r. Był dowódcą obozu w Lille , a następnie generalnym dowódcą wojsk od Douai do Dunkierki. Na temat reprezentacji dywizji Ferrière i najwyraźniej podejrzanego o otrzymanie angielskiego złota, Le Bas , przedstawiciel z misją, wraz z Duquesnoyem , dla armii północy wSierpień 1793, przechodzi do aresztowania jego i Richarda .

Po zawieszeniu, a następnie wtrąceniu do więzienia, pod groźbą terroru skierowano go do Sądu Rewolucyjnego w Paryżu, który skazał go za zdradę „udaremniając plany w czasie egzekucji”. Został zgilotynowany 16 Ventôse Year II (6 marca 1794) Obalenie Placu Tronowego .

Bibliografia

Załączniki

Źródła i bibliografia

Powiązany artykuł