W kanadyjskim prawie konstytucyjnym niezawisłość sądów oznacza, że sędziowie są sprowadzani do sądu pod dobrym postępowaniem, a nie przez monarchę, zgodnie z tradycją sięgającą Aktu osiedlenia . Niezawisłość sądów gwarantuje Akt osiedlenia oraz preambuła do Konstytucji z 1867 r.
Zgodnie z art. 96 Konstytucji z 1867 r. Sędziów mianuje Gubernator Generalny. Zgodnie z konwencją konstytucyjną powołuje ich Prezes Rady Ministrów, nie są oni powoływani przez parlamentarzystów. Prowincje nie mogą powoływać sędziów ze swoich prowincji. W praktyce jest to niezależny komitet doradczy złożony z siedmiu osób, który zajmuje się nominacjami.
Według Valente i referencji w sprawie wynagrodzeń sędziów Sądu Okręgowego PI-É istnieją trzy elementy niezależności sądów:
1) Gwarancja posiadania [art. 3 Akt ugody, art. 96-101 LC 1867, art. 11 LC 1982]: Sędzia może zostać odwołany tylko na podstawie wspólnej decyzji Izby Gmin i Senatu.
2) Niezależność instytucjonalna: Główny sędzia może powoływać innych sędziów na stanowiska. Według McHiggina nie można badać sędziów, jeśli nie podoba ci się ich orzeczenie. Artykuły 96-101 LC 1867 chronią sędziów federalnych. Sztuka. 11 (d) Karty gwarantuje pośrednio sędziów wojewódzkich.
3) Bezpieczeństwo finansowe sędziów opiera się na art. 100 LC 1867, z odniesienia do wynagrodzenia sądowego. Nie da się radykalnie obniżyć wynagrodzeń sędziów. Sędzia Antonio Lamer chciał chronić sędziów miejskich i sędziów sądów administracyjnych. Mówi, że od s. 11 (d) Karty ma zastosowanie do każdego sądu, pośrednio gwarantuje niezawisłość sędziów prowincjonalnych. Mówi, że s. 52 Karty nie jest wyczerpująca: zawiera niepisane zasady. Niepisane zasady znajdują się w preambule do LC 1867.
Niezawisłość sądów ma na celu zapewnienie rozsądnego postrzegania bezstronności. Jest to środek na korzyść stron sporu. Nie ma na celu zagwarantowania bogactwa sędziów. Test prawny wygląda następująco: w oczach rozsądnej osoby, biorąc pod uwagę okoliczności, sędzia ma wystarczającą niezawisłość, aby wydawać bezstronne decyzje? Stąd nieusuwalność, mandaty do życia. Stąd niemożność radykalnego obniżenia pensji sędziów.
Przepisy, które ingerują w wymiar sprawiedliwości i nakładają wyrok skazujący, są niezgodne z konstytucją. Te przepisy ex post pozbawiają sędziów swobody uznania, jak w wyroku w sprawie Liyanage. Ustawa o środkach wojennych w kryzysiePaździernik 1970nie stanowi ingerencji, ponieważ zgodnie z decyzją w sprawie Gagnon i Vallières nie podaje nazwiska zainteresowanych osób. Niezależność sądów jest bastionem przeciwko władzy wykonawczej.