Ignacio Sánchez Mejías
Ignacio Sánchez Mejías
| |
 Pomnik poświęcony Ignacio Sánchez Mejíasowi w Manzanares | |
| Prezentacja | |
|---|---|
| Imię urodzenia | Ignacio Sánchez Mejías |
| Narodziny |
6 czerwca 1891 Sewilla |
| Śmierć |
13 sierpnia 1934 (w 43) |
| Narodowość | hiszpański |
| Kariera | |
| Alternatywny |
16 marca 1919 w Barcelonie Ojciec chrzestny Joselito |
| Alternatywne potwierdzenie |
1920 w Madrycie Ojciec chrzestny Joselito |
| Śmierć na arenie | przez Manzanares |
| Zabity przez | Granadino |
| Ogólna eskalacja | Pierwszy z escalafón w 1920 roku |
Ignacio Sánchez Mejías , urodzony dnia6 czerwca 1891w Sewilli ( Hiszpania ), zmarł w Madrycie (Hiszpania), dnia13 sierpnia 1934, był hiszpańskim matadorem .
Prezentacja
Był nietypowym, lekkomyślnym torreadorem, dramaturgiem, przyjacielem intelektualistów i prezesem klubu piłkarskiego Real Betis Sevilla . Wykładał Don Kichota na Uniwersytecie Columbia w Stanach Zjednoczonych i brał udział w inscenizacji słynnych hiszpańskich baletów swojego przyjaciela Argentinity.
Syn wiejskiego lekarza, rozpoczął studia średnie, których nie ukończył. Z kaprysu wyjechał do Meksyku, gdzie zadebiutował na arenie jako Banderillero , a następnie jako novillero. W 1913 roku wrócił do Hiszpanii, aby spróbować szczęścia w novilladzie w Cuadrilla of Juan Belmonte , gdzie został ciężko ranny. Ale wznowił swoją rangę w cuadrilla Belmonte, następnie Rafael El Gallo , a następnie Joselito, który otaczał go uczuciem. (Poślubi również siostrę Joselito.) Joselito daje mu alternatywę przed bykiem „Buñolero” Vicente Martineza,16 marca 1919w Barcelonie . Następuje jego alternatywne potwierdzenie5 kwietnia 1920 r, zawsze z Joselito jako ojcem chrzestnym, przed bykiem „Presumido” z hodowli Vicente Martinez.
Jego kariera i jego śmierć
Kiedy zaczynał, Ignacio Sánchez Mejías był bardzo niepopularny: był krytykowany za ochronę swojego szwagra Joselito. Dlatego we wrogiej atmosferze stara się udowodnić swoją wartość. Krytyk walk byków, Ventura Bagues napisał
„Wniósł coś nowego do walk byków: wyolbrzymienie niebezpieczeństwa. Dzień po dniu z przyjemnością umieszczał byki w najbardziej ryzykownych miejscach, aby mieć możliwość uzyskania większej ekspozycji ”
Ciężki, atletyczny, czasem mierny mieczem, Mejias miał całkowitą pogardę dla niebezpieczeństwa, które wywarło wrażenie na tłumach. W 1927 przeszedł na emeryturę, aby zostać dziennikarzem, dramaturgiem, pisarzem, zajmującym się tańcem i poezją. Był między innymi przyjacielem Fernando Villalóna i Federico Garcii Lorki . Kiedy uznano, że zapomniał ruedo , postanowił ponownie chwycić za miecz15 lipca 1934. Plik11 sierpniaNastępnie w Manzanares byk „Granadino” z farmy Alaya podnosi go, wykonując swoją ulubioną przepustkę: Przełęcz do estribo . Byk przebija udo, ale zamiast od razu przejść operację, Ignacio zadowala się zatrzymaniem krwawienia. Zmarł w Madrycie dnia13 sierpnia 1934 zgorzel gazowa, po dwóch dniach agonii.
Jego przyjaciel, poeta Federico García Lorca skomponował po jego śmierci słynne LLanto por Ignacio Sánchez Mejías , które kończy się następującymi wersami :
Tardara mucho tiempo en nacer, si es que nace, Un andaluz tan claro, tan rico de aventura. Yo canto su elegancia con palabras que gimen Y recuerdo a sad brisa por los olivos. ( Minie dużo czasu, zanim się urodzi, jeśli kiedykolwiek się urodzi Andaluzyjczyk tak czysty, tak bogaty w przygody. Śpiewam jego elegancję tekstami, które jęczą I pamiętam smutną bryzę na drzewach oliwnych )W 1950 roku kompozytor Maurice Ohana umieścił to LLanto w muzyce. Ina.fr: - LLanto por Ignacio Sánchez Mejías , na narratora, baryton solo, chóry i orkiestrę (śpiewane i mówione w języku hiszpańskim) Maurice'a Ohana, tekst Federico García Lorca, z recytatorem Marią Casarèsem , barytonem Michel Arry, chóry ORTF, koncert publiczny na Fête du Solstice w Ratilly przez Orkiestrę Kameralną ORTF pod dyrekcją Daniela Chabruna .
W 1995 roku w Megaron Mousikis w Atenach zaprezentowano liryczną tragedię na temat wiersza De Federico Garcia Lorca LLanto por Ignacio Sánchez Mejías, utworu Stavrosa Xarchakosa.
W 1998 roku Vicente Pradal zaproponował kolejną adaptację.
Kariera
- Prezentacja w Madrycie :13 września 1913obok Luisa Suáreza, „Magritasa” i Larity. NOVILLOS z Fernando Villalón za Ganadería .
- Alternatywa : Barcelona włączona16 marca 1919. Ojciec chrzestny „Joselito” ; świadek, Juan Belmonte . Byki z ganadería Vicente Martínez.
- Potwierdzenie alternatywy w Madrycie : 1920 . Ojciec chrzestny „Joselito”; świadkowie, Juan Belmonte i „ Varelito ”. Byki z ganadería Vicente Martínez.
- Pierwszy z escalafón w 1920 roku .
Uwagi i odniesienia
- Claude Popelin, „La Tauromachie”, przedmowa Jean Lacouture i François Zumbiehl, wydanie rozszerzone przez Yves Harté, Le Seuil, Paryż, 1970-1994, s. 261 ( ISBN 2020214334 )
- Claude Popelin, str. 262
- Auguste Lafront - Paco Tolosa: „Encyklopedia korridy”, wydania Prisma, 1950, s. 243
- opublikowane w języku hiszpańskim w 1935 r., Przetłumaczone na język francuski pod tytułem Chant funèbre pour Ignacio Sánchez Mejías, przetłumaczone przez R. Simona w 1945 r., Wznowione we francuskim Actes Sud , 1992, ( ISBN 2868698646 )