Historia Prince Edward Island można podzielić na cztery okresy: najdawniejszych czasów, Acadia, brytyjskiej kolonii i Konfederacja Kanady którego dołączył na1 st lipiec 1873.
Wyspa Księcia Edwarda była pierwotnie zamieszkana przez Mi'kmaq . Nazwali go „Abegweit”, co oznacza „kołysać się na falach”. Wierzyli, że wyspa została utworzona przez Wielkiego Ducha, który złożył czerwoną glinę, która przybrała formę na niebieskich falach.
Jako część francuskiej kolonii Acadia , a po 1713 r. Kolonii Île Royale, wyspa została nazwana „ Île Saint-Jean ”. Na wyspie mieszkało około tysiąca Akadyjczyków. Ponadto kilka osób wylądowało na wyspie z Nowej Szkocji, kiedy Akadyjczycy zostali deportowani w 1755 roku . Było ich pięć tysięcy.
W 1758 roku generał Jeffery Amherst rozkazał żołnierzom brytyjskim pod dowództwem pułkownika Andrew Rollo zająć wyspę. Kilku Akadyjczyków zostało deportowanych. Po opuszczeniu wyspy trzysta sześćdziesiąt zginęło, gdy statek Duke William zatonął wraz z dwoma innymi statkami, Violet (280 zginął) i Ruby (213 zginął) na13 grudnia 1758, w drodze z Île Saint-Jean do Francji.
Nowa brytyjska kolonia „ St Johns Island ”, znany również jako „ Island of St. John ” został ustanowiony przez rodzin szukających elegancji na morzu. Wyspa stała się XVIII th wieku oazą spokoju dla brytyjskiej arystokracji.
W 1798 r. Wielka Brytania zmieniła nazwę z „ Wyspa Świętego Jana ” na „ Wyspa Księcia Edwarda ”, aby odróżnić ją od podobnych nazw na Atlantyku. Nowa nazwa oddaje cześć czwartemu synowi króla Jerzego III , księciu Edwardowi Augustowi z Kentu (1767-1820), który następnie dowodził wojskami brytyjskimi w Halifaksie . Był ojcem królowej Wiktorii .
We wrześniu 1864 roku na Wyspie Księcia Edwarda odbyła się konferencja w Charlottetown, która była pierwszym spotkaniem w procesie kierowania Statutami Konfederacji i utworzeniem Kanady w 1867 roku . Wyspa Księcia Edwarda nie uznała warunków unii za sprzyjającą i odmówiła przystąpienia w 1867 roku, decydując się pozostać częścią narodu Wielkiej Brytanii i Irlandii. Pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku kolonia rozważała różne opcje, w tym możliwość uzyskania niepodległości, np. Przystąpienie do Stanów Zjednoczonych .
We wczesnych latach siedemdziesiątych XIX wieku kolonia rozpoczęła budowę linii kolejowej i sfrustrowana Wielką Brytanią rozpoczęła negocjacje ze Stanami Zjednoczonymi. W 1873 roku premier John A. Macdonald , zaniepokojony amerykańskim ekspansjonizmem i szukający odwrócenia uwagi od skandalu na Pacyfiku , wynegocjował przyłączenie Wyspy Księcia Edwarda do Kanady. Rząd federalny Kanady przejął długi kolejowe kolonii i zgodził się sfinansować wykup nieobecnych właścicieli ziemskich, aby uwolnić wyspę od czynszu i móc ją sprzedać nowym imigrantom. Wyspa Księcia Edwarda weszła do Konfederacji dnia1 st lipiec 1873.
Jako gospodarz inauguracyjnego spotkania Konfederacji, konferencji w Charlottetown , Wyspa Księcia Edwarda określa się jako „ miejsce narodzin Konfederacji ”. Kilka budynków, prom i Most Konfederacji , najdłuższy most na zamarzniętych wodach świata, używają słowa „ konfederacja ” na kilka sposobów. Najbardziej znanym budynkiem w prowincji o tej nazwie jest Confederation Center of the Arts , podarowany mieszkańcom wysp Księcia Edwarda przez 10 rządów prowincji i rząd federalny podczas stulecia Konferencji Charlottetown w Charlottetown., Jako pomnik narodowy. do Ojców Konfederacji .