Narodziny |
13 sierpnia 1762 r Buenos Aires |
---|---|
Śmierć |
5 października 1815 r(lat 53) Buenos Aires Air |
Imię w języku ojczystym | Hipolito Vielltes |
Narodowość | Srebrzyk |
Trening | Colegio Nacional de Buenos Aires |
Zajęcia | Polityk , ekonomista , wojskowy military |
Juan Hipólito Vieytes ( San Antonio de Areco , prowincja Buenos Aires , 1762 - San Fernando , 1815) był argentyńskim biznesmenem, politykiem i wojskowym .
Vieites był jeszcze dzieckiem, gdy jego rodzina przeniosła się do Buenos Aires , gdzie wraz z bratem został zapisany do jezuickiej szkoły Colegio Real de San Carlos (obecnie Colegio Nacional de Buenos Aires ). Ożenił się z Josefą Torres i adoptował dwoje dzieci: Carlotę Joaquinę i José Benjamina (ten drugi rozpoczął studia medyczne i uzyskał tytuł lekarza w 1827 r.). Vieytes rozpoczął działalność i wkrótce odniósł sukces, prowadząc fabrykę mydła ze swoim partnerem Nicolásem Rodríguezem Peñą . Podczas ofensyw angielskich przeciwko Rio de la Plata brał udział w odbiciu Buenos Aires, co przyniosło mu stopień kapitana . W następnych latach, wstąpił Charlotteism , ruch polityczny, którego celem była koronacja, w imię króla Hiszpanii Ferdynanda VII , siostry, Charlotte Joaquime de Burbon jako regentka w królewskiej zastępcy Rio de la Plata . Później, od 1809 r fabryka mydła Vieytes , który znajdował się na rogu dzisiejszych Tacuari i Venezuela ulic , służył jako miejsce spotkań dla jednego z najsłynniejszych tertulias (kluby polityczne) z okresu przed rewolucją. Od maja 1810 , do którego oprócz samego Vieytesa należała pewna liczba znaczących Portègnes , a mianowicie Manuel Belgrano , Juan José Castelli , Mariano Moreno , Juan José Paso i Domingo French , wszyscy członkowie Sociedad Patriótica . Vieytes był także mecenasem prasy, zakładając drugie w historii pismo wydawane w Buenos Aires, Semanario de agricultura, industria y comercio (dosł. Tygodnik o rolnictwie, przemyśle i handlu ).
W 1810 poparł rewolucję majową i wziął udział w otwartym cabildo, na które zgodził się wicekról Cisneros. Był wtedy częścią jako audytor wojenny pierwszego autonomicznego rządu, zwanego Pierwszą Juntą , co wynikało z debat wspomnianego otwartego cabildo ; jednak zaledwie kilka miesięcy później musiał zrezygnować, ponieważ mimo wydanego rozkazu odmówił rozstrzelania byłego wicekróla Jacquesa de Liniers , winnego podżegania do kontrrewolucji w Kordobie . Po śmierci Mariano Moreno został powołany do zastąpienia go na stanowisku sekretarza rządu Pierwszej Junty do 1811 r. Następnie był członkiem sądu apelacyjnego (1812) i deputowanym do Zgromadzenia Konstytucyjnego Prowincji. Rio de La Plata w 1813 roku.
W hołdzie patrioty Vieytesowi nadano jego imię kilku ulicom i placówkom edukacyjnym w jego rodzinnym mieście San Antonio de Areco iw Buenos Aires. Pisarz Francisco Juárez wziął go za bohatera swojej fabularyzowanej biografii Vieytes, el Desterrado , opublikowanej w 2001 roku; Autor poprzez narrację pierwszoosobową przedstawia wyniki swoich badań historycznych.