Henrik L'Abée-Lund | |||||||||||||||||
Henrik L'Abee-Lund w 2014 roku. | |||||||||||||||||
Kontekst ogólny | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sport | Biathlon | ||||||||||||||||
Aktywny okres | Od 2005 do 2019 | ||||||||||||||||
Biografia | |||||||||||||||||
Narodowość sportowa | norweski | ||||||||||||||||
Narodowość | Norwegia | ||||||||||||||||
Narodziny | 26 marca 1986 | ||||||||||||||||
Miejsce urodzenia | Trondheim | ||||||||||||||||
Skaleczenie | 1,84 m | ||||||||||||||||
Waga formy | 80 kg | ||||||||||||||||
Klub | Oslo Skiskytterlag | ||||||||||||||||
Nagrody | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Henrik L'Abée-Lund , urodzony dnia26 marca 1986w Trondheim jest norweskim biathlonistą aktywnym od 2010 roku. Pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata odniósł 15 marca 2018 r. na mecie sprintu Oslo-Holmenkollen.
Biathlonista zadebiutował na arenie międzynarodowej w 2005 roku. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w 2007 roku zdobył dwa medale, w tym brązowy w sprincie i srebrny w sztafecie. Jest na początku swojego pierwszego wyścigu Pucharu Świata wluty 2011na Presque Isle , od razu zdobywając pierwsze punkty. Zna swoje pierwsze podium, wygrywając sztafetęGrudzień 2012w Hochfilzen . Indywidualnie jego pierwsze podium było w 2013 roku, kiedy zajął trzecie miejsce w sprincie w Soczi .
Na Mistrzostwach Świata 2013 w Nové Město na Moravě Henrik L'Abée-Lund zdobył złoty medal w sztafecie mężczyzn. L'Abée-Lund zajmuje pierwsze miejsce po Ole Einarze Bjørndalenie , jako drugi niosący pochodnię w swoim zespole . Twórca bezbłędności, pozostaje na pierwszym miejscu, przekazując pałeczkę Tarjei Bø . W wyścigu pościgowym wspiął się na swoje drugie indywidualne podium na Antholz w 2014 roku.
W 2016 roku zdobył dwa medale na Mistrzostwach Europy w Tiumeniu , w tym srebrny w sprincie i brązowy w sztafecie mieszanej.
Swoje pierwsze indywidualne zwycięstwo w Pucharze Świata odniósł w sezonie 2017-2018 podczas sprintu na Holmenkollen, ten ostatni osiągnął czysty strzał. Wyprzedza odpowiednio Johannesa Thingnesa Bø i Martina Fourcade . Podwaja się ze zwycięstwem w sztafecie.
Z końcem sezonu 2018-2019 odchodzi na emeryturę.
Dowód / wydanie | Nove Mesto 2013 | Kontiolahti 2015 |
Sprint | 37 tys | 35 tys |
Pościg | 20 tys | 29 tys |
Masowy wyjazd | 17 th | |
Indywidualny | 9 tys | |
Męski przekaźnik | Złoto |
Wydanie / dowód | Sprint | Pościg | Indywidualny | Masowy start | Całkowity |
2017-2018 | Holmenkollen | 1 | |||
Całkowity | 1 | - | - | - | 1 |
Rok | Końcowa klasyfikacja generalna | Sprint | Pościg | Indywidualny | Masowy start |
2010-2011 | 65 tys | 71 tys | 47 tys | - | - |
2011-2012 | 68 tys | 65 tys | 67 tys | - | - |
2012-2013 | 24 tys | 21 tys | 38 tys | 9 tys | 25 tys |
2013-2014 | 42 nd | 41 tys | 40 tys | 45 tys | - |
2014-2015 | 49 tys | 43 rd | 65 tys | 54 tys | 41 tys |
2015-2016 | 60 tys | 60 tys | - | 34 tys | - |
2016-2017 | 41 tys | 55 tys | 31 tys | 52 nd | 29 tys |
2017-2018 | 17 th | 18 tys | 13 tys | 20 tys | 18 tys |
2018-2019 | 19 th | 18 tys | 17 th | - | 18 tys |
Dowód / wydanie | Indywidualny | Sprint | Pościg | Przekaźnik |
2006 Presque Isle Worlds |
6 th | 13 tys | 11 tys | 4 th |
Mistrzostwa Świata 2007 Martell-Val Martello |
18 tys | Brązowy | 6 th | Srebro |