Kultury krwi (zwyczajowo określana skrótem „hemoc”) jest niezbędna do badania krwi w chorobie zakaźnej . Składa się z próbki krwi żylnej , którą następnie hoduje się w celu poszukiwania mikroorganizmów . Jeśli to możliwe, robi się to przed rozpoczęciem antybiotykoterapii . Zwykle pobiera się 3 różne próbki w odstępie kilku godzin, jeśli to możliwe, w momencie szczytu hipertermii lub hipotermii lub w czasie dreszczy, które oznaczają wydzielinę bakteryjną.
W związku z tym posiew krwi polega na wyhodowaniu próbki krwi w celu zidentyfikowania jednego lub więcej zarazków. Obecność zarazków wskazuje na bakteriemię . Bakteriemii może towarzyszyć posocznica , której najcięższą postacią jest wstrząs septyczny . Posiew krwi umożliwia również wykonanie antybiogramu wykrytego zarazka, a tym samym ułatwia lekarzowi wybór antybiotykoterapii.
Czasami konieczne jest wskazanie laboratorium rodzaju drobnoustroju, który ma być poszukiwany, np. Listerioza , prątki, wolno lub trudno rosnące bakterie ( Brucella , Campylobacter , Legionella , Mycoplasma ureaplasma , Leptospira , grupa HACEK, Deficient paciorkowce, Bartonella ), drożdże i pleśń… ponieważ zarodek, o którym mowa, wymaga wtedy specjalnego podłoża hodowlanego (Bactec, Isolator…) i nie będzie rosnąć na zwykłych konwencjonalnych podłożach.
Krew żylną najczęściej pobiera się z żyły na zgięciu łokcia.
Próbkę tę należy pobrać w rygorystycznych warunkach aseptycznych , z ryzykiem zniekształcenia badania poprzez zanieczyszczenie krwi drobnoustrojami pasożytniczymi (na przykład jeśli w próbce zostaną znalezione zarazki znalezione na skórze, będziemy mówić o zabrudzeniu lub skażeniu).
Pobrana krew jest wprowadzana (zaszczepiana) do specjalnych fiolek, zaszczepiane są dwa rodzaje fiolek, fiolka tlenowa i fiolka beztlenowa (bez tlenu), co umożliwia wykrycie drobnoustrojów tlenowych i beztlenowych.
Kolby te są następnie umieszczane w piecu w temperaturze 37 ° C , a jeśli nie jest używane urządzenie automatyczne, ich wygląd (szukaj zmętnienia, małe kolonie na dywanie czerwonych krwinek na dnie, dysk mory pod powierzchnią, itp. ) będą regularnie sprawdzane pod kątem braku lub obecności zarazków. Na ogół te kolby są również „przeszczepiane”, to znaczy kilka kropli jest zaszczepianych na bogatych w składniki odżywcze agarach, na ogół 24 i / lub 48 godzin po pobraniu próbek. Kultury są przechowywane średnio przez dwa tygodnie. W przypadku korzystania z urządzenia automatycznego fiolki są testowane co kilka minut pod kątem oznak obecności bakterii (zakwaszenie, spadek zawartości tlenu lub obecność CO 2).). W przypadku wykrycia bakterii wysyłane jest ostrzeżenie, aby technik szybko zajął się butelkami.
Różne posiewy krwi są sterylne, nie znaleziono żadnego zarazka.
Kultury nie są sterylne, znajduje się zarazek. W przypadku kultury pozytywnej należy przeprowadzić subkulturę w celu dokładnej identyfikacji danego zarazka. Po wyizolowaniu konieczne jest zbadanie wrażliwości tego zarazka na zestaw różnych antybiotyków, co nazywa się antybiogramem.
Zarodek zwykle znajduje się w ciągu zaledwie kilku dni, ale czasami rośnie wolniej, albo dlatego, że pacjent był leczony antybiotykami przed pobraniem próbki, albo dlatego, że są to wolno rosnące zarazki.
Przed dodatnimi posiewami krwi znajdujemy się przed kilkoma przypadkami postaci, które zawsze należy interpretować zgodnie z kliniką: