Gyula Kállai

Gyula Kállai
Rysunek.
Funkcje
Prezes Węgierskiej Rady Ministrów
30 czerwca 1965 - 14 kwietnia 1967
( 1 rok, 9 miesięcy i 15 dni )
Prezydent István Dobi
Poprzednik János Kádár
Następca Jenő Fock
Biografia
Data urodzenia 1 st czerwiec +1.910
Miejsce urodzenia Szilsárkány , Austro-Węgry
Data śmierci 12 marca 1996
Miejsce śmierci Budapeszt , Węgry
Narodowość język węgierski
Podpis Gyula Kállai

Gyula Kállai (ur1 st czerwiec +1.910 na śmierć 12 marca 1996w Budapeszcie ) jest węgierskim mężem stanu . Był premierem Węgier od 1965 do 1967 roku.

Biografia

W 1931 r. Był działaczem Węgierskiej Partii Komunistycznej (MKP). W latach 1937-1938 działał w ruchu intelektualnym i politycznym Márciusi Front („March Front”). W 1939 roku został aresztowany, ale zwolniony z braku wystarczających dowodów. Publikuje w socjalistycznej gazecie Népszava .

Od 1945 do 1948 należał do komitetu centralnego Komunistycznej Partii Węgier, a następnie od 1948 do 1951 do komitetu centralnego Węgierskiej Partii Robotniczej . Sekretarz stanu ds. InformacjiListopad 1945 w Maj 1946, jest ministrem spraw zagranicznych Czerwiec 1949 w Maj 1951. W 1951 r. Na Węgry spadł ogromny ruch represji politycznych. Dziesiątki tysięcy Węgrów, komunistów, związkowców, chłopów, robotników, byłych przywódców komunistycznego ruchu oporu jest internowanych w obozach i więzieniach. Kállai został aresztowany na rozkaz przywódcy partii komunistycznej Mátyása Rákosi i skazany na 15 lat więzienia, zwolniony w listopadzie 1953 r., A następnie zrehabilitowany w 1954 r. Jest sekretarzem stanu ds. Edukacji wLuty 1955 w Październik 1956. Jest sekretarzem stanu ds. KulturyMarzec 1957 w Styczeń 1958, wówczas minister kultury Styczeń 1958 w styczeń 1960. Zostaje wiceprzewodniczącym Rady Ministrówstyczeń 1960w kwietniu wraz z Jánosem Kádárem został premierem30 czerwca 1965 w 14 kwietnia 1967. Potem przewodniczy Zgromadzenia Narodowego zKwiecień 1967 aż do Maj 1971. W 1975 roku opuścił biuro polityczne Partii Komunistycznej.

Został dyrektorem publikacji, a następnie redaktorem naczelnym Társadalmi Szemle („Przegląd społeczny”) i przewodniczącym komisji Kossuth Prize . Przewodniczył narodowej radzie Patriotycznego Frontu Ludowego ( Hazafias Népfront ) od 1967 do 1989.

Uwagi i odniesienia

  1. François Fetjo 1956 Budapeszt: pierwsza rewolucja antytotalitarna , red. Kompleks 2006 str.  53 ( ISBN  2-8048-0104-7 )