Gyula Kállai | ||
Funkcje | ||
---|---|---|
Prezes Węgierskiej Rady Ministrów | ||
30 czerwca 1965 - 14 kwietnia 1967 ( 1 rok, 9 miesięcy i 15 dni ) |
||
Prezydent | István Dobi | |
Poprzednik | János Kádár | |
Następca | Jenő Fock | |
Biografia | ||
Data urodzenia | 1 st czerwiec +1.910 | |
Miejsce urodzenia | Szilsárkány , Austro-Węgry | |
Data śmierci | 12 marca 1996 | |
Miejsce śmierci | Budapeszt , Węgry | |
Narodowość | język węgierski | |
Gyula Kállai (ur1 st czerwiec +1.910 na śmierć 12 marca 1996w Budapeszcie ) jest węgierskim mężem stanu . Był premierem Węgier od 1965 do 1967 roku.
W 1931 r. Był działaczem Węgierskiej Partii Komunistycznej (MKP). W latach 1937-1938 działał w ruchu intelektualnym i politycznym Márciusi Front („March Front”). W 1939 roku został aresztowany, ale zwolniony z braku wystarczających dowodów. Publikuje w socjalistycznej gazecie Népszava .
Od 1945 do 1948 należał do komitetu centralnego Komunistycznej Partii Węgier, a następnie od 1948 do 1951 do komitetu centralnego Węgierskiej Partii Robotniczej . Sekretarz stanu ds. InformacjiListopad 1945 w Maj 1946, jest ministrem spraw zagranicznych Czerwiec 1949 w Maj 1951. W 1951 r. Na Węgry spadł ogromny ruch represji politycznych. Dziesiątki tysięcy Węgrów, komunistów, związkowców, chłopów, robotników, byłych przywódców komunistycznego ruchu oporu jest internowanych w obozach i więzieniach. Kállai został aresztowany na rozkaz przywódcy partii komunistycznej Mátyása Rákosi i skazany na 15 lat więzienia, zwolniony w listopadzie 1953 r., A następnie zrehabilitowany w 1954 r. Jest sekretarzem stanu ds. Edukacji wLuty 1955 w Październik 1956. Jest sekretarzem stanu ds. KulturyMarzec 1957 w Styczeń 1958, wówczas minister kultury Styczeń 1958 w styczeń 1960. Zostaje wiceprzewodniczącym Rady Ministrówstyczeń 1960w kwietniu wraz z Jánosem Kádárem został premierem30 czerwca 1965 w 14 kwietnia 1967. Potem przewodniczy Zgromadzenia Narodowego zKwiecień 1967 aż do Maj 1971. W 1975 roku opuścił biuro polityczne Partii Komunistycznej.
Został dyrektorem publikacji, a następnie redaktorem naczelnym Társadalmi Szemle („Przegląd społeczny”) i przewodniczącym komisji Kossuth Prize . Przewodniczył narodowej radzie Patriotycznego Frontu Ludowego ( Hazafias Népfront ) od 1967 do 1989.