Narodziny |
15 listopada 1887 r. Słoneczna preria ( Wisconsin ) |
---|---|
Śmierć |
6 marca 1986 r. Santa Fe ( Nowy Meksyk ) |
Narodowość | Stany Zjednoczone |
Czynność | Malarz |
Trening |
Columbia University Art Students League of New York Teachers College ( w ) School of the Art Institute of Chicago University of Virginia Edgewood High School of the Sacred Heart ( w ) |
Mistrzowie | William Merritt Chase , Kenyon Cox , Francis Luis Mora ( en ) |
Reprezentowane przez | Stowarzyszenie Praw Artystów |
Miejsca pracy | Virginia , Nowy Jork , Austin , Abiquiú , Chicago , Santa Fe , Nowy Meksyk (1929-1983) |
Ruch | Modernizm , precyzja |
Tata | Francis O'Keeffe ( d ) |
Matka | Ida Ten Eyck Totto ( d ) |
Rodzeństwo |
Ida O'Keeffe ( pl ) Anita O'Keeffe Young ( d ) |
Małżonka | Alfred Stieglitz (z1924 w 1946) |
Nagrody |
Georgia O'Keeffe , ur.15 listopada 1887 r.w Sun Prairie w stanie Wisconsin i zmarł dnia6 marca 1986 r.w Santa Fe , New Mexico , jest malarz amerykański uważany za malarzy modernistycznych i Precisionists Generalny XX th wieku .
Georgia O'Keeffe urodziła się dnia 15 listopada 1887na farmie w Wisconsin. Jej ojciec, Francis Calyxtus O'Keeffe, był irlandzkiego pochodzenia, podczas gdy jej matka, Ida Totto, była córką węgierskiego imigranta, George'a Victora Totto, którego imię zainspirowało Georgię.
Bardzo wcześnie zainteresowała się sztuką. W latach 1905-1906 Georgia O'Keeffe uczęszczała do Art Institute of Chicago , aw latach 1907-1908 do Art Students League w Nowym Jorku, gdzie była uczennicą Williama Merritta Chase'a . Zdobywczyni stypendium wyjeżdża do Nowego Jorku . Tam zwiedziła wystawę w awangardowej galerii 291 , należącej do fotografa Alfreda Stieglitza .
W 1908 , wątpiąc, czy mogłaby zostać artystką figuratywną, Georgia O'Keeffe postanowiła zrezygnować z malarstwa. Przejęty zapachem terpentyny , przez 4 lata nic nie malowała . Wróciła do niego w 1912 roku podczas letniej sesji na Uniwersytecie Wirginii, gdzie odkryła prace i idee Arthura Wesleya Dow, który zachęcił go do uciekania się do nowych sposobów ekspresji, wykorzystując linie, kolor i cienie. Będzie kontynuować naukę na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Columbia w latach 1913-1916. Dow będzie miał na nią wyraźny wpływ.
Formuje się powoli, rozczarowana edukacją instytucjonalną. Samotna, uczy rysunku w małym miasteczku w Teksasie . Często odwiedza kanion Palo Duro, który stanowi inspirację w jej pracach. W 1916 roku przyjaciel, fotograf Anita Pollitzer, poznany na Uniwersytecie Columbia, wysłał rysunki węglem z Georgii do galerii Alfreda Stieglitza 291, która zgodziła się je wystawić. W następnym roku poświęcił mu wystawę indywidualną. Stieglitz i O'Keeffe zaczynają pisać i umawiać się na randki. Georgia przeniosła się do Nowego Jorku w 1918 roku . Zakochują się w sobie i biorą ślub w 1924 roku, kiedy Alfred dostaje rozwód.
Odtąd będą się wspierać w swojej sztuce. Georgia zostaje muzą Stieglitza, który wykona jej ponad 350 portretów. Ze swojej strony Georgia spotkała kilku modernistycznych artystów z kręgu przyjaciół Stieglitza, w tym Charlesa Demutha , Arthura Dove'a , Marsdena Hartleya , Johna Marina , Paula Stranda i Edwarda Steichena . W kontakcie z nimi odnajduje swoją drogę i poświęca się malarstwu olejnemu, rezygnując z akwareli , czerpiąc inspirację z obserwowanych z bliska naturalnych form. Interesuje się także nowojorskimi budynkami. Jego ulubione motywy to pejzaż miejski i drapacze chmur, a także zbliżenia kwiatów potraktowanych do granic abstrakcji . Okno na jezioro George w 1929 roku zapowiadało przyszłe minimalistyczne badania w sztuce amerykańskiej. Stieglitz zorganizował kilka wystaw, które wkrótce uczyniły z Georgii O'Keefe jedną z najsłynniejszych artystek lat dwudziestych .
Około 1929 , chcąc uciec z Lake George , gdzie spędzała wakacje w otoczeniu rodziny i przyjaciół Alfreda, udała się do Taos w stanie Nowy Meksyk z przyjaciółką Rebeccą Strand. W poszukiwaniu tematów Georgia bada okolicę, w tym ranczo pisarza DH Lawrence'a, które zainspiruje jeden z jego najsłynniejszych obrazów, Drzewo Lawrence'a . W ciągu następnych dwudziestu lat często przebywała w regionie.
W 1933 trafiła do szpitala z depresją , gdy nie była w stanie w wyznaczonym czasie ukończyć projektu muralu w Radio City Music Hall . Nie namaluje niczego przez rok. W lecie 1934 wróciła do zdrowia i wróciła do Nowego Meksyku, gdzie odwiedziła region Ghost Ranch w pobliżu Abiquiú. Uwiedziona, przebywa tam corocznie, zanim w 1940 r. kupi tam majątek i osiedli się tam na stałe. Niemal pustynne krajobrazy inspirują go do pracy fantastycznej i wizjonerskiej.
Jej reputacja się rozprzestrzeniła, a Georgia O'Keeffe otrzymała kilka prowizji. Jego prace są również tematem wystaw. W 1936 namalowała " Dni letnie" , jedno z jej najsłynniejszych dzieł. Otrzymała wyróżnienie dwóch retrospektyw, w Art Institute of Chicago w 1943 oraz w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, pierwszej retrospektywie przyznanej przez to muzeum artystce. O'Keeffe zostaje laureatem licznych wyróżnień honorowych.
W 1946 roku Stieglitz doznał ataku serca . Chociaż on i Georgia utrzymują teraz tylko odległy związek, ona znajduje się u jego boku, gdy on umiera13 lipca. Zajmie się rozsypaniem prochów i przez kolejne trzy lata zajmie się inwentaryzacją swojego dobytku: ponad 3000 fotografii, zbiór 850 prac , 580 odbitek próbnych innych fotografów, ogromny inwentarz książek i pism, a także blisko 50 000 listów. Georgia O'Keeffe przekazuje kilka darowizn na rzecz różnych instytucji muzealnych.
W 1949 osiadła na stałe w Nowym Meksyku . Remontuje swoją posiadłość i nadal maluje, inspirowana w szczególności chmurami, które widzi z samolotu. W 1962 roku , O'Keeffe staje się 55 th członkiem American Academy of Arts and Letters . Była również wybrany Fellow w American Academy of Arts and Sciences w 1966 roku . Jesienią 1970 roku Whitney Museum of American Art poświęciło jej retrospektywę, która pomogła jej przywrócić ją na czoło, ponieważ jej sztuka została nieco przyćmiona przez trendy, które pojawiły się w latach sześćdziesiątych .
Od 1972 zaburzenia widzenia utrudniały jego działalność malarską. Mimo to tworzyła prace ołówkiem i węglem do 1984 roku .
W 1973 roku zatrudniła młodego garncarza Juana Hamiltona, który do śmierci stał się cennym asystentem. W 1976 roku napisała autobiografię i zatwierdziła film dokumentalny o niej. 10 stycznia 1977Prezydent Gerald Ford wręcza mu Prezydencki Medal Wolności . Wreszcie w 1985 roku otrzymała Narodowy Medal Sztuki . Ma ponad 90 lat, jej zdrowie staje się kruche. Przeprowadziła się do Santa Fe w 1984, gdzie zmarła6 marca 1986 r., w wieku 98 lat.
Muzeum Georgii O'Keeffe , muzeum poświęcone artyście, zostało otwarte w 1997 roku w Santa Fe , dzięki majątkowi pozostawionemu w spadku po jego śmierci. Jego dom w Abiquiú został uznany za Narodowy Zabytek Historyczny w 1998 roku . Film oparty na jego małżeństwie wyreżyserował Edwin Sherin w 1991 roku , A Małżeństwo: Georgia O'Keeffe i Alfred Stieglitz . Film biograficzny Boba Balabana , Georgia O'Keeffe , został wydany w 2009 roku . Jego prace znajdują się w zbiorach wielu instytucji muzealnych.
Sztuka Georgii O'Keeffe, niegdyś uważana za modernistyczną i awangardową, opiera się na uważnej obserwacji natury i jej chęci malowania tego, co czuje. Będzie trzymać się z dala od prądów, podążając własną ścieżką. Jego zbliżenia kwiatów, które charakteryzują większość jego produkcji, ujawniają jego bystry zmysł obserwacji. Format jego obrazów, kolorystyka i odcienie sprawiają, że jego obrazy są praktycznie abstrakcyjne.
Krajobrazy Nowego Meksyku oferują mu nowe tematy. Jego obrazy przedstawiające czaszki zwierząt, pieczołowicie malowane, starają się symbolizować piękno pustyni. Jego liczne podróże lotnicze w latach 50. i 60. zainspirowały jego cykle o chmurach z często dużymi płótnami.
Kiedy zmarła, Georgia O'Keeffe pozostawiła około 900 obrazów.
Niebieski nr 4 , 1916.
Zdjęcie Alfreda Stieglitza z 1918 roku.
Seria 1, nr 8 , 1919.
Niebieska i zielona muzyka , 1921.