Do tabletek gazu przenośny oznacza gaz przemysłowy otrzymane z olejów łupkowych, zwany boghead i Przewoźny wykonana przez ściskanie lub skraplania . Przenośny gaz do tabletu jest przodkiem naszych butli lub nabojów z propanem i butanem .
Pierwsze eksperymenty przeprowadzone około 1850 roku w celu uzyskania sprężonego gazu, który mógłby być używany przez przenośne lampy, zakończyły się niepowodzeniem.
W 1870 r. Tak zwany gaz przenośny, transportowany w obiegu w Paryżu i gminach podmiejskich, jest dostarczany jedynie przez destylację łupka naftowego zwanego boghead i eksploatowanego w Szkocji .
„Bardzo bogaty gaz z tej destylacji jest sprężany do 12 atmosfer w blaszanych cylindrach, które mogą rozprowadzać gaz za pomocą specjalnych regulatorów. Wlewa się go przez prostą różnicę ciśnień do ustalonych przez konsumentów gazometrów dzwonowych.
W kilku fabrykach wytwarzany jest gaz bogaty, którego moc oświetlenia może być trzy lub cztery razy większa niż gaz węglowy, w równej ilości i który jest odpowiednio sprzedawany.
Torfowiec jest destylowany w autoklawach , które dawniej były bardzo niskie, a dziś niewiele różnią się formą od dzisiejszych retort do produkcji gazu węglowego. Po opuszczeniu beczki gaz trafia do skraplaczy, gdzie osadza się około 0,6 kg ropy na metr sześcienny. Gaz jest następnie oczyszczany wapnem, a następnie trafia do gazometrów z rurkami przegubowymi. Gaz z gazometru dostarczany jest pompami do cylindrycznych pojemników wykonanych z mocnej blachy z kulistą nasadką, używanych do transportu domowego. Statki abonenckie zawierają sprężony gaz tylko do 4 atmosfer. Butle z fabryk zawierają go w 12 atmosferach. Pojemniki przewożone samochodem z zakładu są połączone z konsumentami za pomocą elastycznej rury. Gniazdo domowe dostarcza gaz pod niskim ciśnieniem, 10 do 20 milimetrów wody, przez pomysłowo skonstruowany regulator. "