Częstotliwość plazmy
W fizyki , z częstotliwością w osoczu lub częstotliwości Langmuira lub pulsacji w osoczu , jest cechą charakterystyczną częstotliwość fal w osoczu , to znaczy z oscylacji ładunków elektrycznych znajdujących się w przewodzących nośników, takich jak metalowe lub osocza. . Podobnie jak fala elektromagnetyczna, która skwantyfikowana jest opisana przez fotony , ta fala plazmowa jest mierzona w plazmonach .
Drgania ładunków elektrycznych można zrozumieć dzięki następującemu rozumowaniu: jeśli elektrony strefy plazmy zostaną przemieszczone, to jony tej strefy, poruszając się tylko nieznacznie z powodu ich dużej masy, będą wywierać nacisk na te elektrony atrakcyjna siła Coulomba . Wrócą one zatem do swojej początkowej pozycji i tak dalej...
Możemy wykazać, że te oscylacje występują przy niskiej temperaturze elektronowej (model klasyczny) przy następującej pulsacji :
gdzie n jest koncentracją elektronów, e jest ładunkiem elementarnym , m jest masą elektronu i jest stałą dielektryczną .
Jeśli temperatura elektronów jest zbyt wysoka, częstotliwość fali różni się od częstotliwości plazmy.
Aby fala elektromagnetyczna mogła przeniknąć do ośrodka, jej pulsacja musi być większa niż pulsacja plazmy danego ośrodka, a zatem ten ostatni zachowuje się jak filtr górnoprzepustowy. Na przykład jonosfera , która zachowuje się jak plazma, umożliwia przechodzenie sygnałów satelitarnych uważanych za sygnały o wysokiej częstotliwości, ale odbija fale radiowe o częstotliwościach niższych niż częstotliwość plazmy tego medium.