Fort de l'Est to wojskowy fort przeznaczone do ochrony Paris znajduje się w Saint-Denis , wybudowany w latach 1841 i 1843, jako część obudowy Thiers i jak piętnastu innych fortów jednorodzinnych . Premier Louis-Philippe I er , zaczął pracę w 1840 roku, nie czekając na ustawy budżetowej 1841, które przydzielono 140 $ milionów, aby ogromny pas obronny (33 km długości, 17 wolnostojące forty, 94 basztami 17 bramy, 23 szlabany, 8 poter, 8 przejazdów kolejowych i 5 przejazdów przez rzekę lub kanał). Pracowało tam blisko 25 tys. robotników. Ewolucja artylerii szybko sprawiła, że fortyfikacje te stały się przestarzałe i już w 1882 roku mówiono o zrzeczeniu się klauzury (debatę rozpoczął poseł Martin Nadaud ). W 1919 roku dzieło zostało sprzedane ratuszowi Paryża za 100 mln franków. W 1953 r. zniesiono strefę non edificandi .
Fort jest nadal użytkowany przez wojsko (szkoli się tam wielu rezerwistów, stacjonują jednostki, w szczególności w ramach operacji Sentinel ), mieści się tu siedziba Narodowej Federacji Podoficerów Rezerwy. Rzadkie zdjęcia są dostępne w Internecie. Amputowany z północnego bastionu w 1963 r., aby przejść przez niego północną autostradą , skąd jest doskonale widoczny, teraz stoi naprzeciwko Liceum Sugera , wybudowanego w 1994 r.
Przechowywane są tam archiwa wojskowe związane z niesubordynacjami I wojny światowej, a także szereg archiwów jawnych z dawnych bibliotek garnizonowych.
Przedsionek fortu częściowo zajmują ogrody działkowe ; fotograf Patrick Zachmann uwiecznił je w 1994 roku.
Dzielnica położona jest na wschód od Kanału Saint-Denis i autostrady A1 w pobliżu dzielnicy Franc-Moisin .
Otacza ją trasa de la Courneuve, avenue de Présov, rue du Maréchal-Lyautey i autoroute du Nord . Dostęp do niego prowadzi rue du Fort-de-l'Est.
W 1870 roku francuscy żołnierze stacjonujący w Fort de l'Est ostrzeliwali zajęte przez Prusów miasto Stains , poważnie uszkadzając kościół i zburzyli zamek. Mimo to wojska pruskie zajmują Fort, o czym świadczy zdjęcie z epoki.
W 1872 r. kapelan koszar Jules Bonhomme rozsławił fort, publikując swoje wspomnienia: Souvenirs du Fort de l'Est, niedaleko Saint-Denis. Notatnik kapelana armii paryskiej, 1870-1871 (Lecoffre, fils et Cie, Paryż).
9 sierpnia 1918 podczas I wojny światowej pocisk wystrzelony przez Grosse Bertha eksplodował na Fort de l'Est.
25 sierpnia 1944 r, garnizon niemiecki, który go zajmuje, ewakuuje fort.
W 1945 r. zeznanie wspomina o prowizorycznej instalacji w Forcie „Sądu Bezpieczeństwa Państwowego oraz części Archiwum SHA”
W 1946 r. fragment wspomnień opornego księdza Paula Parguela wspomina o jego aresztowaniu i internowaniu „w beczce prochu” w Forcie przez siły francuskie na żołd nazistów.
W 1958 r. utworzono tam Połączone Biuro Kodyfikacyjne Sprzętu (BICM), po tym, jak Francja ratyfikowała umowy standaryzacyjne NATO w 1956 r .
W 1962 r., w czasie wojny algierskiej, odbywały się tam przesłuchania trybunału wojskowego. Jeden ze spiskowców OAS , Jean-Marie Bastien-Thiry , zostaje tam osądzony i skazany na śmierć. Przetrzymywanych jest tam blisko stu funkcjonariuszy.
W latach 2002-2004 Fundacja Armii Zbawienia otworzyła w samym Forcie 150 łóżek. W 2002 roku przyjęto tam 18 000 osób.
W 2009 r. zbudowano przy nim wioskę tymczasowych domów, aby pomieścić około 20 rodzin romskich, które wcześniej mieszkały w slumsach „André-Campra” w La Plaine.