Wyprodukowano we Francji

„ Made in France ” lub „ Made in France ” w języku angielskim to oświadczenie umieszczane na wytworzonych produktach w celu poinformowania konsumentów o miejscu ich produkcji we Francji . Czasami napotykamy alternatywne określenie „ francuska manufaktura ”. Nazwa ta jest odpowiedzią na modę, w której na francuskie produkty znane jako „ made in France ” rośnie popyt, podczas gdy francuska produkcja przemysłowa spada. W 2019 roku 59 % Francuzów uważa, że kraj produkcji jest ważnym kryterium wyboru przy zakupie produktu lub usługi. Rynek ten rozwija się nie tylko we Francji, ale także przyciąga kapitał zagraniczny i rynki zagraniczne. Rzeczywiście, MiFID jest często interpretowany przez obcokrajowców jako „gwarancja jakości”, „wizerunek marki”, „know-how”, „francuskie wyrafinowanie”. Niektóre sektory francuskiego know-how, w szczególności dobra luksusowe i gastronomia, są dziś rozpoznawane na całym świecie. .

Sektory, których to dotyczy

Według INSEE w raporcie z 2019 r. 81 % konsumpcji gospodarstw domowych odbywa się we Francji. Liczbę tę należy jednak rozpatrywać ze względu na zawarte w niej duże dysproporcje: konsumowane usługi (w tym mieszkalnictwo i transport) to 91 % Francuzów, ale odzież tylko 16 % , a elektronika 7,5 % . Jeśli chodzi o żywność, 60% spożywanych produktów spożywczych wyprodukowano we Francji.

Konsumpcja produktów wyprodukowanych we Francji zależy również od profilu jej użytkowników. W ten sposób emeryci i dyrektorzy wydają więcej na mieszkania i usługi kulturalne „wyprodukowane we Francji”, podczas gdy ludzie mniej zamożni wydają większy udział w produktach codziennego użytku i zagranicznej żywności.

Ustalenia prawne

Nie ma ogólnego obowiązku określania pochodzenia produktów sprzedawanych na terytorium Francji.

Kilka tekstów zakazuje umieszczania niedokładnych oznaczeń pochodzenia i sankcjonuje jako oszustwo:

Artykuł 39 kodeksu celnego zabrania importu zagranicznych produktów, na których znajdują się „jakiekolwiek wskazania, które mogłyby prowadzić do wniosku, że zostały wyprodukowane we Francji lub że są pochodzenia francuskiego” ; jeżeli takie oznaczenie występuje, musi zostać usunięte lub poprawione, aby zezwolić na przywóz;
Artykuł L121-1 Kodeksu konsumenckiego definiuje wprowadzającą w błąd praktykę handlową jako w szczególności „zarzuty, wskazania lub prezentacje, które mogą wprowadzać w błąd i odnoszące się do (…) ich pochodzenia” ; przestępstwo to podlega karze (art. L121-6) na górną granicę dwóch lat pozbawienia wolności i maksymalną grzywnę w wysokości 37 500 euro, która może zostać zwiększona do 50% kosztów praktyki stanowiącej przestępstwo;
Artykuł L213-1 Kodeksu konsumenckiego karze za oszustwo co do pochodzenia i zwodnicze praktyki handlowe o maksymalnej karze 2 lat pozbawienia wolności i maksymalnej grzywnie w wysokości 37 500 euro;
Artykuł L217-6 Kodeksu konsumenckiego przewiduje taką samą karę za umieszczanie na produktach „wszelkich wskazówek mogących przypuszczać, że są one obce, że zostały wyprodukowane we Francji lub że„ są pochodzenia francuskiego ”oraz we wszystkich przypadkach , mają inne pochodzenie niż ich prawdziwe pochodzenie francuskie lub zagraniczne ” .

Artykuł 39 kodeksu celnego umożliwia służbom celnym weryfikację dokładności wskazań pochodzenia przy przywozie towarów, podczas gdy teksty kodeksu konsumenckiego pozwalają DGCCRF na przeprowadzanie tych samych kontroli po wprowadzeniu produktów do obrotu na rynku francuskim.

Wraz z przenoszeniem produkcji do krajów o niskich kosztach i rozwojem międzynarodowego podziału pracy, coraz trudniej jest ustalić jedno źródło złożonego produktu przemysłowego. Rzeczywiście, można go zmontować tylko we Francji , a nawet po prostu zapakować we Francji . Aby określić kraj pochodzenia tych produktów, organy celne i DGCCRF stosują kryteria przyznawania świadectw pochodzenia opracowane w prawie wspólnotowym .

Zatem zgodnie z art. 24 Wspólnotowego Kodeksu Celnego: „Towar, w produkcji którego miały miejsce dwa lub więcej krajów, pochodzi z kraju, w którym ostatnia istotna, ekonomicznie uzasadniona transformacja lub obróbka miała miejsce w przedsiębiorstwie wyposażonym w tym celu i doprowadziło do wytworzenia nowego produktu lub produktu stanowiącego ważny etap wytwarzania. "

Pojęcie znacznego przetworzenia lub obróbki jest wyjaśnione w art. 35 i nast. Rozporządzenia ustanawiającego przepisy wykonawcze do Wspólnotowego kodeksu celnego (CAD) oraz w załącznikach 9–11 do tego rozporządzenia. Teksty te zawierają w szczególności listy produktów, dla których kryteria oceny kraju pochodzenia są bardzo precyzyjne. W przypadku produktów niewymienionych kryteria oceny są zdefiniowane bardziej ogólnie:

w przypadku niewymienionych wyrobów włókienniczych: istotne przetworzenie lub obróbka musi stanowić „całkowitą transformację” (art. 36 RWKC), to znaczy „przekształcenie, które skutkuje klasyfikacją produktów uzyskanych pod pozycją nomenklatury połączonej inną niż materiałów użytych do wytworzenia produktu (art. 36 RWKC);
dla niewymienionych w wykazie produktów nietekstylnych: Załącznik 9 (uwaga 5) wskazuje, że „ustalenie pochodzenia musi być przeprowadzone poprzez ocenę, indywidualnie dla każdego przypadku, każdej operacji przetwarzania lub obróbki w odniesieniu do pojęcia końcowego przetwarzanie lub istotna obróbka, jak określono w artykule 24 Wspólnotowego Kodeksu Celnego.

Kilka przykładów kryteriów dla wymienionych produktów:

wyroby włókiennicze z bawełny: „wytwarzanie z surowej bawełny, której wartość nie przekracza 50% ceny ex-works” (innymi słowy, aby produkt był opatrzony wzmianką „ wyprodukowano we Francji ” lub synonimem, koszt produkcja we Francji musi odpowiadać co najmniej 50% ceny ex-works;
odzież i dodatki odzieżowe, dziane lub szydełkowane: „kompletny makijaż” (załącznik 10);
mięso: „ubój poprzedzony okresem tuczu trwającym co najmniej” 3 miesiące w przypadku bydła, 2 miesiące w przypadku świń lub owiec (załącznik 11);
obuwie: „wytwarzane z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyłączeniem kompletów utworzonych z cholewek butów przymocowanych do podeszew (…)” (załącznik 11);
zdobiona ceramiczna zastawa stołowa (ozdobna zastawa stołowa): „Dekoracja (…) pod warunkiem, że dekoracja ta skutkuje klasyfikacją towarów uzyskanych w pozycji innej niż obejmująca użyte materiały” (załącznik 11);
odbiorniki telewizyjne: „Wytwarzanie, w przypadku gdy wartość uzyskana w wyniku montażu i ewentualnie włączenia oryginalnych części stanowi co najmniej 45% ceny ex-works aparatury” (załącznik 11).

Zastosowanie polityczne

Poparcie dla francuskiej produkcji przez partie polityczne lub osobistości wielokrotnie ingerowało w życie polityczne, zwłaszcza podczas kampanii wyborczych. Georges Marchais , kandydat partii komunistycznej w 1981 roku, uczynił swoim hasłem „Produisons Français”. Pierre Juquin, również członek Partii Komunistycznej, jest autorem Produire Français: Le grand défi , wydanej w 1983 r. Ta książka, a także stanowisko zajmowane przez Georges Marchais, świadczą o wczesnym zainteresowaniu produkcją lokalną i francuską. Partii Komunistycznej. Ten motyw polityczny następnie rozpuszcza się w 1990 przez Front Narodowy przed będących przedmiotem François Bayrou w kampanii dla francuskich wyborach prezydenckich w 2012 roku . Później Arnaud Montebourg uczynił „ made in France” swojego konika hobbystycznego jako ministra ds. Rekonwalescencji produkcyjnej.

Wspieranie argumentów i zastrzeżeń

Spożycie produktów wytworzonych we Francji z terytorium jest w większości przypadków (z wyłączeniem wymian między departamentami i terytoriami zamorskimi a Francją kontynentalną) rodzajem lokalizmu . Jako taki, „wyprodukowano we Francji” ma zatem identyczne interesy (rozwój lokalnej gospodarki, zmniejszony ślad ekologiczny ), ale można go również przypisać tej samej krytyce. Doktrynę wspierającą konsumpcję produktów wytworzonych we Francji odróżnia jednak od lokalizmu wprowadzenie pojęcia granic granicznych. Obrońcy produkcji we Francji powołują się na wsparcie zatrudnienia we Francji, najwyższą jakość produktów oraz surowsze normy społeczne i środowiskowe niż w większości reszty świata. Zdaniem Roberta Rocheforta wystarczyłoby, aby przestawienie co dziesiątego zakupu produktu dokonanego za granicą na produkt wykonany we Francji wystarczyło do zmniejszenia o połowę deficytu w handlu zagranicznym Francji.

Krytycy potępiają brak przejrzystości w zakresie wytwarzania produktów, z których niektóre można postrzegać jako całkowicie wyprodukowane we Francji, podczas gdy wiele komponentów pochodzi z innych krajów. Z drugiej strony, doktryna ta jest postrzegana jako wycofanie się w siebie i podlega zarzutom generalnie kierowanym do protekcjonizmu .

Struktury wymieniające i wspierające firmy produkcyjne we Francji

Istnieje kilka sposobów odniesienia się do produktów Made in France , w szczególności wyszukiwarka produktów wyprodukowanych we Francji lub katalogi zawierające listy firm produkujących we Francji lub ich produkty specjalnie wytwarzane na terytorium kraju.

Wzmianka „ Guaranteed French Origin ” jest zastrzeżonym znakiem towarowym zarządzanym przez stowarzyszenie Pro France. Jest on przypisywany przez tę ostatnią, po uciążliwej procedurze zatwierdzania, produktom lub kategoriom produktów spełniających bardziej rygorystyczne kryteria niż etykieta „Made in France” nadana przez francuskie organy celne. Ta wzmianka nie jest oficjalną francuską etykietą .
Wyróżnienie „High Technology Made in France”, przyznawane przez Francuską Federację Wysokich Technologii, specjalizuje się w firmach z sektora zaawansowanych technologii i gwarantuje francuskie pochodzenie produktów i usług firm z tej branży. Ta wzmianka nie jest oficjalną francuską etykietą.
Witryna La Saperie Française, która zawiera listę i klasyfikację marek Made in France obejmujących tekstylia, bieliznę domową, akcesoria i wyroby skórzane. Na stronie znajdują się informacje o markach, takie jak: pochodzenie materiałów, miejsca produkcji, etykiety ...
Internetowy przewodnik „ Marques de France ” zawierający (niewyczerpującą) listę firm produkujących i / lub montujących we Francji. Poprzez różne kategorie, takie jak odzież, obuwie, meble, dekoracje, gastronomia, artykuły papiernicze itp.
Lista produktów wyprodukowanych we Francji na Cocote, która zawiera niewyczerpującą listę produktów z przynajmniej wzmianką „Wyprodukowano we Francji”

Uwagi i odniesienia

„ Wyprodukowano we Francji: 3/4 Francuzów jest skłonnych zapłacić więcej | Gazeta Eco " (ostatnia wizyta 1 kwietnia 2019 )
„ Ile waży„ wyprodukowano we Francji ”? | LinkedIn ” , na www.linkedin.com (dostęp 8 czerwca 2019 )
Joseph Martin , „ Services: the French consume French ” , w RSE Magazine (dostęp 14 czerwca 2019 )
Służby celne i DGCCRF sporządziły wspólną notę zatytułowaną „ Oznaczanie pochodzenia wyrobów przemysłowych ” przeznaczoną dla przedsiębiorstw.
(FR) www.legifrance.gouv.fr
Ten tekst dotyczy tylko produktów spoza Wspólnoty.
Ochrona pochodzenia francuskiego pod kątem art. 39 kodeksu celnego jest przedmiotem okólnika nr 07-29 z 6 czerwca 2007 r. Opublikowanego w oficjalnym biuletynie celnym (BZT) nr 6714.
Świadectwa wymagane od władz Wspólnoty przez importerów w celu skorzystania z przywilejów celnych przy wprowadzaniu produktów na obszar celny Wspólnoty.
Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. Ustanawiające wspólnotowy kodeks celny.
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. Ustanawiające niektóre przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.
„Wszystkie operacje, które następują po cięciu dzianiny lub nadaniu jej bezpośrednio kształtu” (załącznik 9, uwaga 7).
„ ” Made in France „czy magia Bożego Narodzenia ” , na www.lemonde.fr ,16 grudnia 2001(dostęp 17 sierpnia 2014 )
„ Jak wspierać i zachęcać do„ Made in France ” na www.robertrochefort.eu ,3 lutego 2014(dostęp 17 sierpnia 2014 )
„ Zamiast„ Made in France ”wolałbym„ Made by France ” „ na www.atlantico.fr ,13 grudnia 2011(dostęp 17 sierpnia 2014 )