Narodziny |
1886 Wartościowość |
---|---|
Śmierć |
1970 Wartościowość |
Narodowości |
Francuski hiszpański |
Zajęcia | Rzeźbiarz , pisarz |
Josep Maria Bayarri lub Xuçep Maria Vaiarri , urodzony w Walencji ( Hiszpania ) w 1886 roku i zmarł w 1970 roku, jest walenckim poetą i rzeźbiarzem .
Studiuje w Real Academia de Bellas Artes de San Carlos w swoim rodzinnym mieście. Od 1915 r. Kierował publikacją zbioru wierszy pisanych w Walencji , Poetes valencians contemporanis , w którym uczestniczyli różni poeci jego pokolenia. Brał także udział w tworzeniu przeglądów poezji El vers valencià (1934) i Ribalta (1939).
Przypisuje mu się jeden z pierwszych wyraźnych przejawów współczesnego antykatalanizmu , publikując w 1931 roku El perill Català („ Katalońskie niebezpieczeństwo ”).
Na różnych etapach swojego życia literackiego proponował standardy językowe dla Walencji w oparciu o dialekt apitxat - znany jako Normes del 22 lub nawet Cuáqueres - który nie spotkał się z wyraźnym echem.
El perill Català został opublikowany po raz pierwszy w 500 egzemplarzach, mniej więcej w momencie ratyfikacji Norm z Castellón , jednolitych z normą katalońskich ciał akademickich, podczas gdy walencki nacjonalizm ( będący konwergencją z katalizmem ) był w pełnym rozkwicie. rozwoju (powstaje projekt statutu autonomii , ale proces ten zostaje zarzucony wraz z wybuchem hiszpańskiej wojny domowej ).
W nim Bayarri zamierza ostrzec Walencji przed tym, co uważa za niebezpieczeństwo asymilacji Walencji przez jej potężnego katalońskiego sąsiada . Pomimo wielkiego szacunku okazywanego Katalończykom (których przedstawia jako „przyjaciół” i „braci” Walencji), zaprzecza jedności językowej katalońskiego i walenckiego, w przeciwieństwie do większości ówczesnych kręgów kulturowych deklaruje sprzeciw wobec pankatalanizmu i broni nazw „ Patria Valenciana ” lub „ Nació Valenciana ” dla regionu (przeciwko preferowanej przez ówczesnych republikanów nazwie País Valencià ).