We Francji od 1982 r. Osiem publicznych instytucji naukowych i technologicznych (EPST) zatrudnia urzędników służby cywilnej. Badacze z każdego EPST są podzieleni między grupę pracowników naukowych i grupę dyrektorów badawczych tej placówki. Statuty tych urzędników są ustalane wspólnym dekretem i dekretami specyficznymi dla każdej publicznej instytucji naukowo-technicznej.
Badacze EPST są powoływani przez dyrektora generalnego placówki. Ta ostatnia przydziela ich, po zasięgnięciu opinii właściwej jednostki oceniającej, do jednostki naukowej należącej do placówki lub z nią związanej lub usługi. W każdym zakładzie podlegają oni zwierzchnictwu dyrektora jednostki naukowej lub służby, do której są przydzieleni. Co roku muszą składać sprawozdanie ze swojej działalności oraz co dwa lata sprawozdanie z działalności, które jest badane przez organ oceniający.
Senior instytucje badawcze są klasyfikowane jako kategoria A . Plik1 st Wrzesień wykupu w 2017 r stopnie zwykłych pracowników naukowych (CRCN; dziesięć stopni) i starszych oficerów ds. badań (CRHC; siedem stopni) zastąpiły stopnie oficerów drugiej kategorii (sześć stopni) i oficerów pierwszej klasy (dziewięć stopni).
Naukowcy mają powołanie do rozwoju wiedzy; ich transfer i zastosowanie w firmach i we wszystkich dziedzinach przyczyniających się do postępu społecznego; rozpowszechnianie informacji oraz kultury naukowej i technicznej wśród ludności, w szczególności wśród młodzieży; udział w kształceniu wstępnym i ustawicznym oraz administracji badawczej.
Naukowcy są rekrutowani w drodze egzaminu konkursowego na podstawie kwalifikacji i otwartej pracy w każdym EPST. Mogą być obcej narodowości. Pracownicy naukowi drugiej kategorii rekrutowani są spośród osób posiadających stopień doktora (lub równoważny tytuł), a pierwszorzędni pracownicy naukowi - osoby posiadające stopień doktora łączący czteroletnie doświadczenie w zawodach badawczych.
Miesięczne wynagrodzenie brutto pracowników naukowych wynosi od 2200 do 4700 euro (oceny z września 2017 r.), Do których dodaje się premię naukową wypłacaną co pół roku.
Organy dyrektorów badawczych są sklasyfikowane w kategorii A. Są to dyrektor badawczy klas 2 e klasę (siedem poziomów, ponieważ 1 września 2017 roku, sześć poprzednio), dyrektor badawczy 1 st klasy (trzy poziomy) i dyrektor badawczy wyjątkowy zajęcia (dwa stopnie). Po przejściu na emeryturę niektórzy dyrektorzy naukowi, którzy wnieśli szczególnie istotny wkład w prace badawcze, mogą otrzymać, decyzją Dyrektora Generalnego EPST, tytuł Emeritus Research Director.
Oprócz zadań powierzonych pracownikom naukowym, dyrektorzy ds. Badań są odpowiedzialni za projektowanie, kierowanie lub koordynację prac badawczo-rozwojowych.
Dyrektorzy naukowi są rekrutowani w drodze egzaminu konkursowego na podstawie kwalifikacji i otwartej pracy w każdym EPST. Mogą być obcej narodowości. Dyrektorzy badawcze drugie klasy są rekrutowani z pracowników naukowych od 1 st klasy z 3 lat służby lub spośród posiadaczy PhD (lub odpowiednik) przynosząc osiem lat wykonywania zawodu naukowca. Pierwszorzędnych dyrektorów naukowych rekrutuje się spośród osób posiadających stopień doktora łączącego dwunastoletnie doświadczenie w zawodach badawczych.
Miesięczne wynagrodzenie brutto dyrektorów badawczych wynosi od € 3100 i € 6400 (ewaluacje we wrześniu 2017), do którego dodawany jest bonus badania płatne w okresach półrocznych.
Przed 1982 r. Francuscy badacze EPST byli wykonawcami prawa publicznego na podstawie umów na czas określony lub nieokreślony , których w związku z tym nie można było określić jako ustawowych urzędników służby cywilnej.
Nie musieli uczyć, badacze ci zostali podzieleni na cztery ciała, które przerywają ich kariery:
Należy zauważyć, że spośród tych czterech organów, dwa są nadal zatrudnione w państwowej służbie cywilnej: urzędnicy ds. Badań (podzieleni na dwie klasy: CRCN i CRHC) oraz dyrektorzy ds. Badań (rozdzieleni według schematu DR2., DR1, HRDC).