Istoty ludzkie w letnią noc (po fińsku : Ihmiset suviyössä ) to powieść Fransa Emila Sillanpää opublikowana w 1934 roku w Finlandii i 1948 roku we Francji.
Jedna z najlepszych powieści Sillanpää według Paula Augé , opowiada o codziennym życiu bohaterów pogrążonych w ferworze losu. Historie przecinają się, przywołują, odbijają, jak zawsze w przypadku Sillanpää, inne prace autora. Prawie nic się nie dzieje, ale tyle mówi… „[powieść] uderza dziwnością swej mistycznej koncepcji: bohaterowie prowadzą irracjonalne życie, bez woli, akceptując swoje przeznaczenie takim, jakim jest…”.
„Ta panteistyczna mistyka, która jednoczy człowieka i naturę, znajduje jeszcze bardziej zmysłowy urok u ludzi w letnią noc (1935)” .
Sillanpää ponownie zdobył Narodową Nagrodę Literacką w 1935 roku za tę powieść.
Valentin Vaala nakręcił z niej czarno-biały film w 1948 roku (66 '), Ihmiset suviyössä (film) (w) , z Eila Pehkonen i Matti Oravisto (w) . Przekształca powieść „w impresjonistyczny poemat, spotkanie ludzkich losów, bogate w dramat i romans na tle świetlistej nocy uchwyconej niemal magiczną kamerą Eino Heino” .