Konwencja o zwalczaniu przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w międzynarodowych transakcjach handlowych przyjętych w OECD w 1997 roku jest umowa międzynarodowa, która wstyczeń 2017, została ratyfikowana przez 41 krajów (w tym wszystkich członków OECD). Kraje sygnatariusze muszą wprowadzić „skuteczne, proporcjonalne i odstraszające” sankcje karne wobec swoich obywateli skazanych za przekupienie zagranicznego funkcjonariusza publicznego.
Konwencja ta była promowana głównie przez Stany Zjednoczone , które chciały, aby ich partnerzy handlowi podlegali ustawodawstwu wzorującemu się na ustawie o zagranicznych praktykach korupcyjnych , przyjętej w 1977 roku przez rząd Stanów Zjednoczonych.
Ratyfikacja konwencji została zatwierdzona przez parlament w r. Maj 1999i opublikowano w Maj 2000. To została transponowana ustawą n o 2000-595 „w sprawie zwalczania korupcji”.
Jednak ponad piętnaście lat później „jego stosowanie przez francuski wymiar sprawiedliwości wydaje się powolne i ograniczone”, odnotowuje raport parlamentu. W rzeczy samej :
Pod koniec 2014 r. OECD odnotowała jedynie cztery prawomocne wyroki skazujące, w odniesieniu do prawomocnych wyroków w sprawach o korupcję międzynarodową, dotyczące wyłącznie osób fizycznych (łącznie pięć) .
W odniesieniu do osób prawnych OECD wskazała, że postępowanie sądowe toczy się na tej samej podstawie przeciwko 21 przedsiębiorstwom, bez wydania ostatecznego wyroku skazującego.
Za wykonanie umowy odpowiada Prezes Rady Ministrów i Minister Spraw Zagranicznych. Na przykład w imię tej konwencji Dominique de Villepin , jako minister spraw zagranicznych , miał przeprowadzićstyczeń 2004śledztwo powierzone generałowi Philippe Rondotowi w sprawie fregat tajwańskich .
UK wdrożyła w 2010 roku z przekupstwa brytyjskiej ustawy .